Калінаўка (Мядзельскі раён)

Вёска Калінаўка Краіна Беларусь Вобласць Мінская Раён Мядзельскі Сельсавет Сваткаўскі Каардынаты 54°49′18″ пн. ш. 27°02′43″ у. д.HGЯO Колькасць двароў 19 Насельніцтва 33 чалавекі (1997) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 1797 Паштовыя індэксы 222384 Аўтамабільны код 5 СААТА 6240840031 Калінаўка на карце Беларусі ±

Калі́наўка^[1] (трансліт.: Kalinaŭka, руск.: Калиновка) — вёска ў Мядзельскім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Сваткаўскага сельсавета.

У 1770 годзе вёска Мядзельскага староства Віленскага ваяводства. У 1868 годзе вёска Мядзельскай воласці Вілейскага павета Віленскай губерні, побач быў аднайменны засценак Калінаўка (з 1940-х вядомы як вёска Сівыя). У 1904 годзе ў вёсцы працавала школа граматы, дзе ў 1896/97 навучальным годзе вучыліся 12 хлопчыкаў. З 1921 года вёска ў складзе гміны Мядзел Дунілавіцкага (з 1925 года Пастаўскага) павета Віленскага ваяводства.

З 12 кастрычніка 1940 года ў Сваткаўскім сельсавеце Мядзельскага раёна Вілейскай, з 20 верасня 1944 года Маладзечанскай абласцей, з 21 мая 1951 года ў Лук’янаўскім, з 1952 года — Сваткаўскім сельсаветах, з 20 студзеня 1960 года ў Мінскай вобласці.

У 1948 годзе створаны калгас імя Калініна. У 1951—1952 гадах вёска — цэнтр узбуйненага калгаса з той жа назвай (3 вёскі), з 1952 года ў калгасе імя Молатава, які 30 ліпеня 1957 года перайменаваны ў калгас «Зара», з 1988 года ў калгасе імя Леніна (цэнтр — вёска Сваткі), з 1994 года ў аграфірме «Зара», з сакавіка 1997 года ў сельскагаспадарчым прадпрыемстве імя М. Танка (цэнтр — Сваткі).

• 1770 год — 3 сям’і
• 1868 год — 7 двароў, 66 жыхароў
• 1904 год — 201 жыхар
• 1908 год — 28 двароў, 168 жыхароў
• 1921 год — 28 двароў, 141 жыхар
• 1931 год — 29 двароў, 152 жыхары
• 1940 год — 28 двароў, 147 жыхароў
• 1960 год — 104 жыхары
• 1997 год — 19 двароў, 33 жыхары

Магазін, жывёлагадоўчая ферма.

• На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх
• Kalinówka, wieś rządowa, powiat wilejski, gmina Miadzioł // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom III: Haag — Kępy (польск.). — Warszawa, 1882. — S. 682.