Канстанцін Міхайлавіч Палікарповіч

Канстанцін Міхайлавіч Палікарповіч
Канстанцін Міхайлавіч Палікарповіч
Дата нараджэння	6 (18) сакавіка 1889
Месца нараджэння	Белая Дуброва, Чэрыкаўскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	20 лютага 1963 (73 гады)
Месца смерці	Мінск, БССР, СССР;
Грамадзянства	Расійская імперыя; БССР;
Род дзейнасці	археолаг
Навуковая сфера	археалогія
Месца працы	Інстытут беларускай культуры; Інстытут гісторыі НАНБ;
Навуковая ступень	кандыдат гістарычных навук (1934)
Альма-матар	Магілёўская духоўная семінарыя;
Вядомыя вучні	Эдуард Міхайлавіч Загарульскі, Q4182965? і Q4256366?
Узнагароды
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Канстанцін Міхайлавіч Палікарпо́віч^[2] (6 [18] сакавіка 1889, в. Белая Дуброва, Чэрыкаўскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя (цяпер Касцюковіцкі раён, Магілёўская вобласць) — 20 лютага 1963, Мінск, Беларуская ССР) — беларускі археолаг. Кандыдат гістарычных навук (1934), дыплом кандыдата гістарычных навук выдадзены ў 1951.

Біяграфія

Скончыў Магілёўскую духоўную семінарыю (1909). Настаўнічаў у школах Чэрыкаўскага павета. З 1926 года член гістарычна-археалагічнай камісіі Інбелкульта. З 1929 года ў Інстытуце гісторыі АН БССР (у т.л. з 1944 загадчык сектара). У 1941—1942 гадах у эвакуацыі ў Казахстане, у час геалагічных экспедыцый даследаваў і археалагічныя помнікі.

Даследаванні і адкрыцці

На тэрыторыі Беларусі і ў Бранскай вобласці адкрыў і вывучаў палеалітычныя (Бердыж, Елісеевічы, Падлужжа, Юдзінава, Юравічы) і мезалітычныя (Журавель, Крыжы) стаянкі, помнікі неаліту і бронзы (Крывіна, Стрэліца). Вёў разведвальныя работы з мэтай выяўлення новых помнікаў на рэках Беседзь, Дняпро, Іпуць, Сож, Случ і інш. Першым выказаў думку пра засяленне тэрыторыі Беларусі першабытным чалавекам у старажытным каменным веку. Вывучаў кастарэзнае мастацтва першабытных людзей.

У пачатку 1930-х гадоў пачаў даследаваць першабытныя стаянкі на крывінскім тарфяніку паміж вёскамі Асавец Бешанковіцкага і Галоўск Сенненскага раёнаў Віцебскай акругі, матэрыял якіх датаваў бронзавым векам, аднак устрымаўся ад вызначэння іх культурнай прыналежнасці.

Творы

Артыкулы

Археологические исследования в д. Елисеевичы и др., 1935—1936 гг. // Археологические исследования в РСФСР. 1934—1936 гг.: Краткие отчеты и сведения / Ин-т истории материальной культуры им. Н. Я. Марра; Под ред. В. В. Гольмстен. — М.—Л.: Изд-во Академии наук СССР, 1941. — 328 с. — С.
Неалітычная стаянка каля балот Печанеж на Калініншчыне // Гістарычна-археолёгічны зборнік. — Мн., 1927. — С. 233—247.
Новая верхнепалеолитическая стоянка в бассейне р. Десны // Советская археология. — 1937. — № 3. — С.
Первая находка мустьерской эпохи в БССР // Советская археология. — 1937. — № 3. — С.
Торфяниковые стоянки Кривина и Осовец в БССР // Бюллетень комиссии по изучению четвертичного периода. — 1940. — № 6—7. — С.

Зноскі

↑ ^а ^б Поликарпович Константин Михайлович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135"></a>
↑ Беларусь 1995.

Літаратура

Поликарпович Константин Михайлович // Институт истории Национальной академии наук Беларуси в лицах (1929—2008 гг.): библиографический справочник / Г. В. Корзенко, М. М. Смольянинов, Ю. В. Зенькович [и др.]; НАН Беларуси, Ин-т истории. — Мн.: Белорусская наука, 2008. — 423 с. — С. 277—278. — ISBN 978-985-08-0855-4.
Палікарповіч Канстанцін Міхайлавіч // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 553. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.