Карагеоргіевічы

Карагеоргіевічы
сербск.: Карађорђевићи
Краіна	Сербія, Югаславія
Заснавальнік	Карагеоргій
Апошні кіраўнік	Пётр II Карагеоргіевіч
Цяперашні глава	Аляксандр Карагеоргіевіч
Год заснавання	1804
Зрушэнне	1945
Нацыянальнасць	сербы
Тытулы
князь, кароль
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Карагеоргіевічы (сербск.: Карађорђевићи) — кіруючая княжацкая (1842—1859) і каралеўская (1903—1941) дынастыя ў Сербіі і Югаславіі.

Заснавана кіраўніком першага сербскага паўстання (1804—1813) супраць Асманскай імперыі Карагеоргіем. На працягу XIX стагоддзя ў барацьбе за ўладу ў Сербіі супернічала з дынастыяй Абрэнавічаў. Пасля звяржэння апошніх у 1903 годзе стала каралеўскай дынастыяй у Сербіі, з 1918 года — у Каралеўстве Сербаў, Харватаў і Славенцаў, а з 1929 года — у Каралеўстве Югаславія. Была зрынута ў 1945 годзе, калі пасля заканчэння Другой сусветнай вайны да ўлады ў Югаславіі прыйшлі камуністы пад кіраўніцтвам Іосіпа Броза Ціты.

У 2004 годзе дачка прынца-рэгента Паўла Карагеоргіевіча — Лізавета Карагеоргіевіч была кандыдатам у прэзідэнты Сербіі і Чарнагорыі і заняла 6 месца з 15 кандыдатаў. У 2008 годзе Яе Высокасць прынцэса Катарына, жонка Спадчынніка прастола Сербіі і Югаславіі Аляксандра II Карагеоргіевіча была ўзнагароджана прэміяй Фонду адзінства праваслаўных народаў^[1].

• Карагеоргій (1808—1813)
• Аляксандр Карагеоргіевіч (1842—1858)
• Пётр I Карагеоргіевіч (1903—1921)
• Аляксандр I Карагеоргіевіч (1921—1934)
• Пётр II Карагеоргіевіч (1934—1941, фармальна да 1945)

• Ипполитова Г. Аврора Демидова — графиня Ногера. — СПб., 2009.

• Карагеоргиевичи // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
• Династия длиною в 100 лет. Карагеоргиевичи // ИТАР-ТАСС