Кірыл Уладзіміравіч Паўлючак

Кірыл Паўлючак
Кірыл Паўлючак
Агульная інфармацыя
Поўнае імя	Кірыл Уладзіміравіч Паўлючак
Нарадзіўся	27 чэрвеня 1984 (40 гадоў); Гродна, Гродзенская вобласць, БССР, СССР;
Грамадзянства	Беларусь
Рост	195 см
Вага	90 кг
Пазіцыя	абаронца
Клубная кар’ера
Нацыянальная зборная
	↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 8 лютага 2024. ; ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах ;

Кірыл Паўлючак (нар. 27 чэрвеня 1984, Гродна) — беларускі футбаліст, абаронца.

Клубная кар’ера

Выхаванец гродзенскага футбола, з 2001 года гуляў за мінскае «Дынама», дзе з цягам часу стаў асноўным абаронцам. Улетку 2009 года пакінуў мінскі клуб, пасля чаго выступаў у розных беларускіх клубах.

У жніўні 2012 года перайшоў у магілёўскі «Дняпро», якому дапамог выйграць Першую лігу. У сезоне 2013 быў асноўным цэнтральным абаронцам каманды, але па заканчэнні сезона пакінуў клуб.

У лютым 2014 года падпісаў кантракт з малдаўскім «Зімбру»^[3]. Разам з «Зімбру» выйграў Кубак і Суперкубак Малдовы. У снежні 2014 года ўслед за трэнерам Алегам Кубаравым пакінуў малдаўскі клуб^[4].

У лютым 2015 года вярнуўся ў Беларусь, падпісаўшы кантракт з клубам Першай лігі «Гарадзея»^[5]. Дапамог «Гарадзеі» па выніках сезона 2015 выйсці ў Вышэйшую лігу. У снежні 2015 года падоўжыў кантракт з клубам^[6]. У сезонах 2016—2018 заставаўся асноўным іграком гарадзейцаў, выступаў на пазіцыі цэнтральнага абаронцы, толькі часам адсутнічаў з-за траўм.

У лістападзе 2018 года падоўжыў кантракт з «Гарадзеяй» на сезон 2019^[7]. У 2020 годзе стаў капітанам каманды.

У ліпені 2020 года па пагадненні бакоў пакінуў «Гарадзею»^[8] і перайшоў у мазырскую «Славію»^[9]. З-за траўм рэдка з’яўляўся на полі ў складзе мазыран. У ліпені 2021 года кантракт з клубам быў разарваны^[10].

У ліпені 2021 года далучыўся да «Смаргоні»^[11]. З пачатку 2022 года стаў трэніравацца з «Крумкачамі» і ў красавіку афіцыйна стаў іграком клуба^[12]. Сезон 2023 правёў у складзе мінскага «Трактара».

У снежні 2023 года атрымаў трэнерскую ліцэнзію катэгорыі B^[13].

Міжнародная кар’ера

Гуляў за моладзевую зборную Беларусі. У 2008 годзе правёў тры матчы за нацыянальную зборную.

Дасягненні

Чэмпіён Беларусі: 2004
Срэбраны прызёр чэмпіянату Беларусі (2): 2005, 2006
Бронзавы прызёр чэмпіянату Беларусі: 2003
Уладальнік Кубка Беларусі: 2003
Пераможца Першай лігі чэмпіянату Беларусі (2): 2010, 2012
Уладальнік Кубка Малдовы: 2014
Уладальнік Суперкубка Малдовы: 2014

Грамадзянская пазіцыя

Пасля жорсткага разгону акцый пратэстаў, выкліканых масавымі фальсіфікацыямі на прэзідэнцкіх выбарах 2020 года, збіцця і катаванняў затрыманых пратэстоўцаў, разам з 92 іншымі беларускімі футбалістамі выступіў з асуджэннем гвалту ў Беларусі^[14].