Міжнародны саюз біятланістаў
Міжнаро́дны саю́з біятлані́стаў (англ.: International Biathlon Union, ням.: Internationale Biathlon-Union, IBU) — міжнародная арганізацыя, якая аб’ядноўвае нацыянальныя федэрацыі і іншыя арганізацыі, якія прадстаўляюць біятлон. Штаб-кватэра саюза знаходзіцца ў Аўстрыі, у горадзе Зальцбург. ГісторыяМіжнародны саюз біятланістаў быў заснаваны 2 ліпеня 1993 года[1] ў Лондане, пасля таго, як было прынята рашэнне аб выключэнні біятланістаў з Міжнароднага саюза па сучасным пяцібор’і і біятлоне (фр.: Union de Pentathlon Moderne et Biathlon, UIPMB), у якім яны знаходзіліся з 1953 года. У выніку біятланісты стварылі ўласную міжнародную федэрацыю. У Саюз увайшлі 57 нацыянальных арганізацый, якія раней знаходзіліся ў Міжнародным саюзе па сучасным пяцібор’і і біятлоне. Канчатковае аддзяленне ад UIPMB адбылося на III Кангрэсе IBU у чэрвені 1998 года. У жніўні 1998 года Міжнародны алімпійскі камітэт прызнаў Міжнародны саюз біятланістаў як незалежную міжнародную федэрацыю алімпійскага віда спорту. Штаб-кватэра Міжнароднага саюза біятланістаў адкрыта 12 снежня 1993 года і знаходзіцца з гэтага часу ў аўстрыйскім горадзе Зальцбургу (афіцыйна зарэгістраваная як штаб-кватэра міжнароднай арганізацыі ў адпаведнасці з патрабаваннямі аўстрыйскага заканадаўства ў 1999-м). СтруктураУ сваёй дзейнасці Міжнародны саюз біятланістаў кіруецца Канстытуцыяй (англ.: IBU Constitution)[2], прынятай на ўстаноўчым кангрэсе ў 1993 годзе. На XI Кангрэсе Міжнароднага саюза біятланістаў у 2014 годзе Канстытуцыя была істотна перапрацаваная. Вярхоўным і заканадаўчым органам Міжнароднага саюза біятланістаў з’яўляецца Кангрэс, які праводзіцца раз у два гады (пры неабходнасці магчыма скліканне пазачарговага Кангрэса). Кангрэс сцвярджае змены ў Канстытуцыі Міжнароднага Саюза Біятланістаў, Дысцыплінарных правілах, Правілах правядзення мерапрыемстваў і спаборніцтваў і іншых Правілах МСБ; прымае рашэнні аб паўнапраўным сяброўстве ў арганізацыі; вызначае месца правядзення чэмпіянатаў свету і наступнага Кангрэса. Адзін раз у 4 гады (у год правядзення Зімовых Алімпійскіх гульняў) ён таксама абірае членаў Выканаўчага Камітэта з правам голасу, Тэхнічны камітэт і аўдытараў. Апошні з адбыўшыхся XI Кангрэс прайшоў у аўстрыйскім горадзе Санкт-Вольфганг ў верасні 2014 года (месца правядзення было перанесена з Кіева). Наступны павінен адбыцца ў 2018 годзе ў харвацкім горадзе Порач. У перыяд паміж Кангрэсам за дзейнасць Міжнароднага саюза біятланістаў адказвае Выканаўчы камітэт (англ.: IBU Executive Board), які збіраецца як мінімум два разы ў год, а таксама па меры неабходнасці прыняцця тых ці іншых рашэнняў. Ён сцвярджае каляндар спаборніцтваў, прымае кадравыя рашэнні, якія не адносяцца да выключнай кампетэнцыі Кангрэса арганізацыі. У Выканаўчы камітэт уваходзяць 10 членаў: Прэзідэнт, Першы Віцэ-прэзідэнт (намеснік Прэзідэнта) і 7 віцэ-прэзідэнтаў, якія курыруюць розныя напрамкі працы МСБ, а таксама Генеральны сакратар, які ажыццяўляе бягучае кіраўніцтва дзейнасцю арганізацыі, але не мае права голасу на пасяджэннях Выканаўчага камітэта. Прэзідэнтам Міжнароднага саюза біятланістаў з моманту заснавання і да верасня 2018 года з’яўляўся Андэрс Бесеберг (Нарвегія). Аднак у красавіку 2018 года ён прыняў рашэнне выйсці ў адстаўку з-за расследавання аўстрыйскай паліцыі і вобыскаў у штаб-кватэры арганізацыі. 7 верасня 2018 г. на XIII чарговым Кангрэсе IBU новым Прэзідэнтам арганізацыі быў абраны швед Оле Далін[3]. Афіцыйная мова Міжнароднага саюза біятланістаў — англійская. Афіцыйныя мовы Кангрэсу — англійская, нямецкая і руская. Гэтыя мовы таксама могуць быць выбраны ў якасці працоўнага ў органах, камітэтах і іншых адміністрацыйных падраздзяленнях МСБ. Нацыянальныя федэрацыі - члены IBUУ склад IBU уваходзіць 69 нацыянальных федэрацый[4].
Праводзімыя спаборніцтвыЧэмпіянат свету па біятлонуКубак свету па біятлонеЧэмпіянат свету па біятлоне сярод юніёраўПраводзіцца штогод з 1967 года ў мужчын і з 1989 года ў жанчын. Уключае два паасобных заліку: сярод юніёраў (ва ўзросце 20—21 год на пачатак каляндарнага года) і сярод юнакоў / дзяўчат (19 гадоў і маладзейшыя), хоць старт у абедзвюх узроставых груп у некаторых дысцыплінах можа быць агульным. Еўрапейскія спаборніцтвыКубак IBU (былы Кубак Еўропы) і чэмпіянат Еўропы з’яўляюцца спаборніцтвамі «другога эшалона». У іх, як правіла, удзельнічаюць спартсмены, якія толькі пачынаюць кар’еру, альбо тыя, хто не трапляе ў асноўную каманду (якая выступае на Кубку свету) з-за зніжэння сваіх вынікаў — часам нават алімпійскія чэмпіёны (напрыклад, Фрудэ Андрэсэн, Вольга Зайцава ў сезоне 2007/2008) і чэмпіёны свету (напрыклад, Павел Растоўцаў у сезоне 2004/2005). У краінах, дзе канкурэнцыя за месца ў зборнай вельмі высокая, многія біятланісты і біятланісткі так і «вандруюць» усю сваю міжнародную кар’еру паміж Кубкам Еўропы і Кубкам свету, не маючы магчымасці замацавацца ў асноўны камандзе. Біятлонны каляндар складаецца такім чынам, што прыняць паўнавартасны ўдзел ва ўсіх спаборніцтвах Кубка свету (уключаючы чэмпіянат свету) і ў чэмпіянаце Еўропы (не кажучы пра этапы Кубка IBU) практычна немагчыма. Тым самым пацвярджаецца, што гэта спаборніцтва для розных катэгорый спартсменаў. Усе еўрапейскія спаборніцтвы з’яўляюцца адкрытымі. Акрамя ўласна еўрапейцаў, у іх прымаюць удзел спартсмены з Казахстана, Канады, ЗША і іншых краін. Дысцыпліны, якія праводзяцца на чэмпіянаце Еўропы і этапах Кубка IBU, тыя ж, што і на спаборніцтвах сусветнага ўзроўню, за выключэннем таго, што не праводзіцца мас-старт. Адкрыты чэмпіянат Еўропы па біятлонеЧэмпіянат Еўропы (ЧЕ) праводзіцца штогод з 1994 года сярод жанчын, мужчын, юніёрак і юніёраў. Праграма чэмпіянату з 2000 года ўключае ў сябе індывідуальную гонку, спрынт, гонку пераследвання і эстафету. Таму, хоць колькасць відаў праграмы на ЧЕ менш, чым на чэмпіянаце свету, колькасць разыгрываемых камплектаў медалёў больш (у апошнія гады — 16). Спартсмены першых зборных вядучых біятлонных дзяржаў (Расіі, Германіі, Нарвегіі, Францыі) за рэдкім выключэннем не ўдзельнічаюць у гэтых спаборніцтвах. А вось такія краіны як Украіна, Беларусь, Польшча, Балгарыя і некаторыя іншыя традыцыйна пасылаюць сваіх вядучых біятланістаў заваёўваць медалі чэмпіянатаў Еўропы. Сярод юніёраў адрозненні ў спісах удзельнікаў у сусветным і еўрапейскім першынствах менш прыкметныя. З 2009 у ЧЕ змогуць удзельнічаць толькі спартсмены, якім на пачатак каляндарнага года яшчэ не споўнілася 27 гадоў. Такім чынам, ЧЕ набываў значэнне «моладзевага чэмпіянату свету». З 2015 года ўзроставыя абмежаванні для дарослых спартсменаў знятыя. Кубак IBU па біятлонеКубак IBU (да сезона 2008/2009 — Адкрыты кубак Еўропы), як і Кубак свету, складаецца з шэрагу этапаў, на кожным з якіх праводзіцца 2 (радзей 3) гонкі. Кубак IBU мае вялікае значэнне ў біятлоне як кваліфікацыйныя спаборніцтвы для Кубка свету. Згодна з правіламі правядзення спаборніцтваў, каб прыняць удзел у Кубку свету, спартсмен павінен паказаць на еўрапейскіх спаборніцтвах у спрынце або ў індывідуальнай гонцы вынік, не больш чым на 15% саступаючы ўсярэдненаму з трох лепшых у гонцы (Гэта не адзіны спосаб атрымаць кваліфікацыю — спартсмены, пераходзячыя ў старэйшую ўзроставую групу, могуць кваліфікавацца на Кубак свету зыходзячы са сваіх вынікаў на юніёрскім чэмпіянаце свету). Кантынэнтальныя спаборніцтвыАкрамя чэмпіянату і Кубка Еўропы, якія маюць важнае месца ў структуры сучаснага біятлона, Міжнародны саюз біятланістаў праводзіць чэмпіянаты і кубкавыя спаборніцтвы на іншых кантынентах: у Азіі, Паўночнай і Паўднёвай Амерыцы, а таксама міжнародныя спаборніцтвы рэгіянальнага значэння (напрыклад, Кубак Балкан, Кубак Поўначы (сярод краін Скандынаўскага рэгіёну, Паўночнай Амерыкі і Расіі)). Летні біятлонАрчэры-біятлонНа працягу шэрагу гадоў Міжнародны саюз біятланістаў займаўся развіццём арчэры-біятлона ў партнёрстве з Міжнароднай федэрацыяй стральбы з лука (фр.: Fédération Internationale de Tir à l'Arc, FITA). C 2006 года арчэры-біятлон знаходзіцца па-за кампетэнцыяй IBU. Іншыя спаборніцтвыМіжнародны саюз біятланістаў прымае ўдзел у Зімовых Алімпіядах і зімовай універсіядзе як арганізацыя, адказная за правядзенне біятлонных спаборніцтваў. Барацьба з допінгамМіжнародны саюз біятланістаў актыўна ўдзельнічае ў барацьбе супраць допінгу. Ён апынуўся адной з першых спартыўных федэрацый, якія распачалі кантроль крыві. Ужо ў лютым 1994 года медыцынскі камітэт і выканкам Міжнароднага саюза біятланістаў правялі першую дыскусію адносна кантролю крыві. Упершыню такая форма кантролю была прыменена падчас Кубка свету 1994 года ў Бадгаштэйне (Аўстрыя). У 1997—98 гадах пачаліся замеры велічыні гематакрыта. У сезон 2000—2001 гадоў быў заключаны кантракт з Сусветным антыдопінгавым агенцтвам на правядзенне пазаспаборніцкага кантролю. Зноскі
Спасылкі |
Portal di Ensiklopedia Dunia