Мікалай Антонавіч Скеп’ян
Мікалай Антонавіч Скеп’я́н[1] (нар. 18 жніўня 1931, Петрыкаў) — беларускі вучоны ў галіне ўнутраных хвароб, алергалогіі і прафесійнай паталогіі, доктар медыцынскіх навук (1985), прафесар (1986). БіяграфіяНарадзіўся ў горадзе Петрыкаў (Гомельская вобласць). У 1952 годзе скончыў фельчарска-акушэрскую школу ў Мазыры[2], у 1958 годзе з адзнакай Мінскі медыцынскі інстытут. У 1958—1960 гадах працаваў галоўным урачом у Старасельскай бальніцы[2]. У 1960—1964 гадах вучыўся ў аспірантуры Навукова-даследчага інстытута гігіены працы і прафесійных захворванняў Акадэміі медыцынскіх навук СССР і ў 1964 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю на тэму «Аэрозольтерапия хронических бронхитов»[2]. З 1964 года працаваў асістэнтам курса ў Беларускім інстытуце ўдасканалення ўрачоў (сучасная Беларуская медыцынская акадэмія паслядыпломнай адукацыі), потым — асістэнтам, з 1973 года — дацэнтам кафедры прафпаталогіі, з 1983 года — загадчыкам кафедры прафпаталогіі, з 1999 года — загадчыкам кафедры алергалогіі і прафпаталогіі[2]. Таксама з 1973 па 1989 год займаў пасаду дэкана тэрапеўтычнага факультэта, з 1989 па 1996 год — прарэктар па вучэбнай рабоце[2]. З 1973 года — галоўны пазаштатны алерголаг Міністэрства аховы здароўя БССР, з 1983 года — галоўны алерголаг і прафпатолаг Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь і кіраўнік Рэспубліканскага цэнтра прафпаталогіі і алергалогіі[2]. Удзельнік ліквідацыі наступстваў аварыі на Чарнобыльскай АЭС[2]. Навуковая і грамадская дзейнасцьМ. А. Скеп’яну належаць навуковыя працы па алергалогіі і медыцыне працы. Кіраваў стварэннем у Рэспубліцы Беларусь службы па алергалогіі. Прымаў удзел у распрацоўцы і ўкараненні тэхналогіі лячэбна-аздараўленчага спелеакомплексу на базе рудніка вытворчага аб’яднання «Беларуськалій»[1]. На працягу шэрагу гадоў узначальваў Рэспубліканскую атэстацыйную камісію па тэрапіі, Савет па абароне доктарскіх і кандыдацкіх дысертацый па тэрапіі, неўралогіі[2]. Старшыня Савета па абароне дысертацый па спецыяльнасцях аднаўленчая медыцына, спартыўная медыцына, курарталогія і фізіятэрапія (па медыцынскіх навуках)[2]. Аўтар 205 навуковых прац, у тым ліку 12 манаграфій, 12 інструкцыйна-метадычных дакументаў[2]. Сааўтар шэрагу патэнтаў. Сярод апублікаванага:
Пад кіраўніцтвам М. А. Скеп’яна падрыхтавана 7 кандыдацкіх і 3 доктарскіх дысертацый[2]. Узнагароды і званніЛаўрэат Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь у галіне навукі і тэхнікі (2002, у аўтарскім калектыве) — за цыкл прац «Новыя тэхналогіі прафілактычнай і экалагічнай медыцыны (метады ацэнкі рызыкі ўплыву шкодных фактараў на здароўе насельніцтва, сацыяльна-гігіенічны маніторынг, прынцыпы і сістэма біябяспекі), ліквідацыя эпідэмічнага захворвання масавых інфекцый, папярэджанне імуназалежнай паталогіі»[2]. Узнагароджаны прэміяй Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь і Ганаровай граматай Урада Рэспублікі Беларусь[2]. Таксама ўзнагароджаны юбілейным медалём «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння У. І. Леніна», ганаровымі граматамі, у тым ліку Ганаровыя граматы ЦК КПСС, Савета Міністраў СССР, УЦСПС і ЦК УЛКСМ[2]. ЗноскіЛітаратура
Спасылкі
|
||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
