Міхась Пазнякоў

Міхась Пазнякоў
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	24 студзеня 1951(1951-01-24) (74 гады)
Месца нараджэння	Заброддзе, Чарнаборскі сельсавет, Быхаўскі раён, Магілёўская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Альма-матар	філалагічны факультэт БДУ
Месца працы	ААТ МЗШ Інстытут мовазнаўства НАНБ Літаратурны музей Максіма Багдановіча Юнацтва Вожык Нёман Літаратура і мастацтва Саюз пісьменнікаў Беларусі
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэт, перакладчык, празаік
Мова твораў	беларуская мова
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз пісьменнікаў Беларусі
Прэміі	літаратурная прэмія імя Янкі Маўра Нацыянальная літаратурная прэмія (2016) Прэмія Федэрацыі прафсаюзаў Беларусі
Узнагароды	Літаратурная прэмія імя Петруся Броўкі[d] (1996)

Міхась Пазнякоў, поўнае імя Міхаіл Паўлавіч Пазнякоў (нар. 24 студзеня 1951(1951-01-24), Заброддзе, Магілёўская вобласць) — беларускі паэт, празаік, перакладчык, крытык, мовазнавец.

У 1977 годзе скончыў філалагічны факультэт БДУ. Яшчэ ў студэнцкія гады працаваў рабочым на Мінскім заводзе шасцерняў, пазней настаўнічаў у Бярэзінскім раёне і ў Мінску. У 1978 годзе залічаны на працу ў Інстытут мовазнаўства, дзе браў удзел у распрацоўцы 2-томных «Русско-белорусского словаря» і «Беларуска-рускага слоўніка», распрацаваў і выдаў вялікі «Слоўнік эпітэтаў беларускай літаратурнай мовы» (1988).

З 1981 года дырэктар Літаратурнага музея М. Багдановіча. У 1984—2000 гадах працаваў у дзяржаўным выдавецтве «Юнацтва». Потым два гады ўзначальваў часопіс «Вожык». З 2003 года ў часопісе «Нёман», да мая 2008 — намеснік галоўнага рэдактара, у 2008—2009 — галоўны рэдактар. Адначасова быў намеснікам дырэктара Рэдакцыйна-выдавецкай установы «Літаратура і мастацтва». З 2009 года — сакратар Праўлення Саюза пісьменнікаў Беларусі, старшыня яго Мінскага гарадскога аддзялення.

Першая кніжка Міхася Пазнякова была адрасавана дзецям «Дзіўныя „блізняты“» (1987), якую склалі загадкі на беларуска-рускія амонімы. Затым з’явіліся «Побач з татам» (1988), «Тры чарадзеі» (1991), «Ехаў поўны воз дзівос» (1994), «Шые вожык кажушок», «Дзівосны свет» (1996) і інш.

Выйшлі кніжкі вершаў для дарослых: «Колер радасці» (1988), «Час надзеі» (1991), «Крутит время свои жернова» (2004), «Любі і помні» (2006), «Святое правіла…» (2008).

Пераклаў на беларускую мову кніжкі «Дапаможаш ты — табе дапамогуць» (афганскія народныя казкі), «Залатая ракавінка» (кітайскія народныя казкі), «Дванаццаць месяцаў» С. Маршака, «У заапарку» М. Гелера, раманы С. Лагерлёфа «Пярсцёнак Лёвеншольдаў», В. Скота «Квенцін Дорвард», М. Сервантэса «Дон Кіхот», некаторыя творы В. Біянкі, Я. Пермяка, Л. Махмудава, X. К. Андэрсена, братоў Грым і іншых.

• літаратурная прэмія імя Петруся Броўкі ў галіне дзіцячай літаратуры (1996),
• тры рэспубліканскія літаратурныя прэміі «Лепшая кніга года»,
• прэмія Федэрацыі прафсаюзаў Беларусі,
• прэмія міністра абароны Рэспублікі Беларусь у галіне літаратуры,
• медаль Францыска Скарыны (2011)^[1],
• Нацыянальная літаратурная прэмія ў намінацыі «Найлепшы твор дзіцячай літаратуры» (2016)^[2]

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11. — С. 520. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0188-5 (т. 11).

• Пазнякоў Міхась Паўлавіч // Цэнтралізаваная бібліятэчная сетка Быхаўскага раёна (Праверана 11 ліпеня 2023)