Праліў Вількіцкага

Праліў Вількіцкага?
руск.: пролив Вилькицкого
Размяшчэнне
77°57′43″ пн. ш. 103°26′50″ у. д.HGЯO
Краіна	Расія
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Праліў Вількіцкага^[1] — праліў, які аддзяляе паўвостраў Таймыр ад архіпелага Паўночная Зямля і злучае Карскае мора з морам Лапцевых.

Даўжыня праліва Вількіцкага складае 130 (104^[1][2]) км, а шырыня ў самым вузкім месцы паміж мысам Чэлюскін і мысам Таймыр на востраве Бальшавік — 56 км. На ўсход ад Бальшавіка ад праліва Вількіцкага адгаліноўваецца ў паўночна-ўсходнім напрамку праліў Яўгенава, які аддзяляе гэты буйны востраў архіпелага ад невялікіх паўднёва-ўсходніх астравоў Старакадомскага і Малы Таймыр. На захад ад праліва Вількіцкага размешчаны чатыры невялікіх вострава Гейберга. Тут глыбіня мора складае ад 100 да 150 м, ва ўсходняй частцы — больш за 200 м.

Праліў названы ў гонар гідрографа і даследчыка Арктыкі начальніка галоўнага Гідраграфічнага ўпраўлення Расіі Андрэя Іпалітавіча Вількіцкага, які ў 1913 годзе ў рамках Гідраграфічнай экспедыцыі на ледаколах «Таймыр» і «Вайгач» распачаў няўдалую спробу прайсці праз праліў, але затрымаўся ў льдах. Упершыню гэтая найбольш паўночная частка Паўночнага марскога шляху была пройдзеная ў 1878 годзе шведам Адольфам Эрыкам Нордэншэльдам.

• Вількіцкага праліў // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 4. — С. 172. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 4).
• Словарь современных географических названий : (ru) / Рус. геогр. о-во. Моск. центр; Под общ. ред. акад. В. М. Котлякова. Институт географии РАН. — Екатеринбург : У-Фактория, 2006. (руск.)
• География. Современная иллюстрированная энциклопедия. / Под редакцией проф. А. П. Горкина — М.: Росмэн, 2006. (руск.)