Псалмы Саламона

«Псалмы Саламона» або «Саламонава Псалтыр» (стар.-грэч.: Ψαλμοι Σολομοντος) — апакрыфічны старазапаветны зборнік псалмоў, напісанне якога адносіцца да часу падпарадкавання Іўдзеі Рымскай імперыі (70-40 гг. да н. э.). Рукапісы «Псалмоў Саламона» напісаны на грэчаскай мове, хоць першапачатковая мова «Псалмоў», верагодна, была яўрэйская.

Апісанне

Псалмы Саламона некаторымі лічацца за твор фарысеяў, накіраваны, галоўным чынам, супраць садукеяў.

Лік псалмоў Саламона — 18, у іх тысяча вершаў (у некаторых рукапісах колькасць вершаў пазначана 2100, 750 і інш.). У большасці выданняў лік вершаў складае 333 (24 з іх адносяцца да міжпсалміяў — 20 вершаў у 17 і 4 у 18-м псалме). Вядома 8 рукапісаў, у якіх знаходзяцца Псалмы Саламона (кодэкс венскі XI ст., капенгагенскі Х — XI ст., маскоўскі XII—XIII ст., парыжскі XV ст., ватыканскі XI—XII ст. і інш.).

З друкаваных выданняў Псалмаў Саламона першае па часе — Х. Л. дэ ла Серды — грэчаскі тэкст з лацінскім перакладам, надрукаваны ў «Adversaria sacra» (1626). Наступныя выданні:

Fritzsche^[en], «Libri Vet. Testam. pseudepigraphi selecti» (Лейпцыг, 1871);
Hilgenfeld^[en], «Messias Judaeorum» (Лейпцыг, 1869);
Pick^[en] — грэчаскі тэкст і англійскі пераклад у «The Presbyterian Review» (1883);
Ryle^[en] and James^[en], «Ψαλμοι Σολομωντος. Psalms of the Pharisees» (Кембрыдж, 1891; грэчаскі тэкст і англійскі пераклад);
Gebhardt^[en], «Ψαλμοι Σολομωντος; Die Psalmen Salomo’s» (Лейпцыг, 1895).

На рускай мове існуе пераклад Псалмоў Саламона протаіерэя Аляксандра Смірнова, надрукаваны ў «Православном собеседнике», 1896; а таксама іх пераклад, выкананы М. Віткоўскай і В. Віткоўскім.^[1]

Зноскі

↑ Апокрифические сказания: патриархи, пророки и апостолы. — СПб: Амфора, ТИД Амфора — 2007 ISBN 978-5-367-00575-2

Літаратура

Felix Albrecht: ''Psalmi Salomonis edited Felix Albrecht (Septuaginta. Ruprecht 2018. ISBN 978-3-525-53450-2.
Ветхозаветные апокрифы. СПб. Амфора. 2016, с. 18 — 21, 362—387.
Псалмы Саламона // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.