Сцяпан Сцяпанавіч Піменаў
Сцяпан Сцяпанавіч Піменаў (1784 — 1833) — скульптар рускага класіцызму, які сумесна з В. І. Дэмут-Маліноўскім афармляў будынкі і збудаванні К. І. Росі і А. Н. Вараніхіна. Да ліку яго лепшых твораў належыць калясніца Славы над аркай Галоўнага штаба, якая афармляе ўезд на Палацавую плошчу. БіяграфіяНарадзіўся ў Пецярбургу ў 1784 годзе ў сям’і служачага. Яго бацька — Сцяпан Апанасавіч меў чын губернскага сакратара. Вучыўся ў М. І. Казлоўскага і І. П. Пракоф'ева ў пецярбургскай Акадэміі мастацтваў (1795—1803). Неаднаразова атрымліваў за свае поспехі медалі: у 1801 годзе — Першы сярэбраны медаль «за лепку з натуры», а ў 1802 годзе — Першы залаты медаль за барэльефную кампазіцыю «Юпітэр і Меркурый, якія наведваюць у выглядзе вандроўнікаў Філемона і Баўкіду». Увосень 1803 года, узнагароджаны Вялікім залатым медалём за выкананую праграму «Забойства двух варагаў-хрысціян, якія адмовіліся пакланіцца Перуну», Піменаў заканчвае Акадэмію, атрымаўшы пры выпуску атэстат першай ступені, шпагу і званне мастака 14-га класа. Выкладаў у Акадэміі ў 1809—1830 гадах, прафесар — з 1814 года. Выкладчыцкая дзейнасць Піменава ў Акадэміі мастацтваў працягвалася амаль да самай смерці скульптара.  У 1809—1830 гадах загадваў скульптурнай часткай Імператарскага фарфоравага завода, па яго мадэлям вырабляліся вазы, посуд і статуэткі. У верасні 1814 года Піменаў ганаруецца званнем прафесара «па каласальнай статуі, якая прадстаўляе Славу, і па ранейшых вядомых яго работах», як паведамляе кароткі запіс у часопісе азначэнняў Савета Акадэміі мастацтваў. У 1815 годзе ён прымае ўдзел ва ўпрыгожванні Адміралцейства, спраектаванага А. Д. Захаравым. Скульптарам былі вылеплены 16 статуй для вонкавага ўпрыгожання вежы, галоўнага фасада і павільёнаў з боку набярэжных. У 1819—1820 гадах Піменаў сумесна са скульптарамі І. П. Мартасам, В. І. Дэмут-Маліноўскім і І. П. Пракоф’евым працаваў над стварэннем вялікіх гіпсавых барэльефаў, прызначаных для памяшкання пад скляпеннямі столі зноў пабудаванай чыгуннай лесвіцы ў Акадэміі мастацтваў, дзе ён выканаў барэльеф «Жывапіс». Памёр 22 сакавіка (3 красавіка па новым стылі) 1833 года. Быў пахаваны на Смаленскіх праваслаўных могілках. У 1936 °C. С. і М. С. Піменавы былі перапахаваныя ў Некропаль майстроў мастацтваў на Ціхвінскіх могілках Аляксандра-Неўскай Лаўры[1]. Дзеці — дачка і два сыны. Старэйшы сын, Мікалай, неўзабаве пасля смерці бацькі скончыў Акадэмію мастацтваў і стаў вядомым скульптарам. Творчасць Выкананае Піменавым скульптурнае афармленне шэрагу выбітных архітэктурных збудаванняў, пабудаваных К. І. Росі ў Пецярбургу, адносіцца да ліку найбольш значных твораў манументальна-дэкаратыўнай скульптуры горада на Няве:
Зноскі
Літаратура
Спасылкі
|
||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
