Сяргей Іванавіч Ціхаміраў

Сяргей Іванавіч Ціхаміраў
Дата нараджэння	1850
Дата смерці	19 ліпеня 1913(1913-07-19)[1]
Месца смерці	Масква, Маскоўская губерня, Расійская імперыя
Альма-матар	Віцебская гімназія Пецярбургскае будаўнічае вучылішча (1879)
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сяргей Іванавіч Ціхаміраў (1850 — 19 ліпеня 1913) — расійскі інжынер і архітэктар^[2]. Аўтар шэрагу прыкметных будынкаў Саратава^[3].

Меў прынамсі двух братоў: Канстанцін таксама быў інжынерам-архітэктарам, а Мікалай  (руск.) (бел. — урачом-афтальмолагам, лейб-акулістам Найвысокага двара^[4][5].

Нарадзіўся ў 1850 годзе. Пачатковую адукацыю атрымаў у Віцебскай мужчынскай гімназіі, спецыяльную — у Пецярбургскім будаўнічым вучылішчы з 1872 па 1879 год. Скончыў курс па першым разрадзе^[2].

Па выхадзе з вучылішча складаўся пры Тэхнічна-будаўнічым камітэце  (руск.) (бел. Міністэрства ўнутраных спраў, а праз два гады прызначаны прыдворным архітэктарам маёнтка «Лівадыя» ў Крыму^[2]. У 1882 годзе звольнены ад службы ў выніку скасавання пасады архітэктара «Лівадыі», а пасля гэтага прызначаны архітэктарам Імператарскіх маскоўскіх тэатраў  (руск.) (бел. і адкамандзіраваны ў каранацыйную камісію для ўладкавання ілюмінацыі Крамля і наогул палацавых будынкаў і тэатраў да дня каранавання Мікалая II і Аляксандры Фёдараўны  (руск.) (бел..

У той самы час С. Ціхаміраў складаўся архітэктарам Пятроўскай земляробчай і лясной акадэміі  (руск.) (бел. і прымаў удзел у працах камісіі па пабудове будынка Політэхнічнага музея  (руск.) (бел. ў г. Маскве, пры чым назіраў за працамі і выконваў пасаду сакратара той жа камісіі. У 1887 годзе выйшаў па хваробе ў адстаўку і заняўся прыватнай практыкай у г. Маскве, а ў 1890 годзе ўступіў зноў на службу ў Міністэрства ўнутраных спраў, з прызначэннем на пасаду саратаўскага губернскага архітэктара^[2]. Архітэктар таксама ўваходзіў у гарадскія будаўнічыя камісіі і распрацаваў праекты пашырэння гарадскога тэатра і Аляксандра-Неўскага сабора, пакінутыя не рэалізаванымі. У 1900 году Ціхаміраў вярнуўся ў Маскву ў Тэхнічна-будаўнічы камітэт  (руск.) (бел. Міністэрства ўнутраных спраў, дзе і працаваў да самай смерці 19 ліпеня 1913 года^[6].

• Дача сп. М. І. Ціхамірава  (руск.) (бел. ў Азярках  (руск.) (бел., паблізу ад Санкт-Пецярбурга^[2]

• Дом для інтэрната студэнтаў пры Пятроўскай земляробчай акадэміі  (руск.) (бел. па вул. Ціміразеўскай  (руск.) (бел.^[2]
• Казармы для рабочых і іншыя пабудовы ў Пятроўска-Разумоўскім  (руск.) (бел. каля Масквы^[2]
• Дачы спадароў Баранава, Трындзіна і Казакова ў Пятроўска-Разумоўскім каля Масквы^[2]
• Дом савета маскоўскіх дзіцячых прытулкаў у г. Маскве (паводле іншых крыніц, архітэктарам быў Я. І. Антонаў)^[2][7]
• Будынак Політэхнічнага музея  (руск.) (бел. ў Маскве^[2]
• Два даходных дома графа А. Д. Шарамецева  (руск.) (бел. ў г. Маскве^[2]
• Уладкаванне вадаснабжэння і электрычнага асвятлення ў Імператарскім вялікім маскоўскім тэатры  (руск.) (бел. і аддзелка яго нанава^[2]
• Даходны дом Грыгорыя-Багаслоўскай царквы па вул. Вялікая Дзмітраўка  (руск.) (бел., 30 (1888—1894, саўмесна з Л. М. Кекушавым  (руск.) (бел., надбудаваны)^[8][9]
• Прытулак па вуліцы Астожанка  (руск.) (бел., 39 (1902)^[8]
• перабудова даходнага дома К. М. Палтарацкага  (руск.) (бел. па вул. Вялікая Дзмітраўка  (руск.) (бел., 2/3 (саўмесна з А. П. Элькінскім  (руск.) (бел., 1889. У 1902 годзе быў зноў перабудаваны архітэктарам Р. І. Клейнам  (руск.) (бел.)^[10]

• Млын М. В. Скварцова на Астраханскай вуліцы  (руск.) (бел., дзе пазней змяшчалася абутковая фабрыка^[3][6][11]
• Шакаладная фабрыка на Астраханскай вуліцы  (руск.) (бел. (пазней будынак займала тыпаграфія, а потым швейная фабрыка)^[3]
• Асабняк спадара Цімафеева на рагу Вольскай  (руск.) (бел. і Шаўчэнкі, дзе пазней размясцілася дзіцячая паліклініка^[3][6]
• дамы купца М. І. Хватава^[3]
• Багадзельня таварыства мяшчан^[3]
• Дом спадарыні Яфімавай на вуліцы Чапаева  (руск.) (бел.^[2]
• Дом купца Я. Ц. Вараб’ёва на вуліцы Чапаева^{[2][12][13][14]}
• Верагодна, ён аўтар праекта малога млына Шміта^[3]
• Перабудова будынка новага гасцінага двара на Тэатральнай плошчы  (руск.) (бел.^[3][6] (згарэў 5 лістапада 1918 года)
• Распрацаваў праекты пашырэння гарадскога тэатра і Аляксандра-Неўскага сабора  (руск.) (бел., якія засталіся нерэалізаванымі^[3]

• Бальніца і багадзельня ў сяле Высокім Вяземскага павета Смаленскай губерні графа А. Д. Шарамецева  (руск.) (бел.^[2]
• Казарменыя і многія іншыя пабудовы ў маёнтку «Лівадыя» ў Крыму^[2]
• Перабудова некалькіх прыватных дамоў^[2]
• Будынак Марыінскай жаночай гімназіі ў Вольску (1904)^[3]

• Центральный исторический архив г. Москвы, ф. 228, оп. 2, д. 299.
• Зодчий. — СПб., 1913, 36.

	Сяргей Іванавіч Ціхаміраў на Вікісховішчы