Сяргей Сяргеевіч Аверынцаў

Сяргей Сяргеевіч Аверынцаў
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	10 снежня 1937(1937-12-10)[1]
Месца нараджэння	Масква, РСФСР, СССР[2]
Дата смерці	21 лютага 2004(2004-02-21)[3][4] (66 гадоў)
Месца смерці	Вена, Аўстрыя[5]
Пахаванне	Данілаўскія могілкі[d]
Грамадзянства	СССР  Расія
Бацька	Sergei Averintsev[d]
Альма-матар	філалагічны факультэт МДУ[d]
Месца працы	Венскі ўніверсітэт Інстытут сусветнай літаратуры імя А. М. Горкага РАН[d] Q4201605? Расійскі дзяржаўны гуманітарны ўніверсітэт[d] МДУ
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	гісторык, выкладчык універсітэта, паэт
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз пісьменнікаў СССР Расійская акадэмія навук Нацыянальная акадэмія навук Украіны Папская акадэмія грамадскіх навук[6]
Прэміі
Узнагароды	Dr. Leopold Lucas Prize[d] (1995)
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы
Цытаты ў Вікіцытатніку

Сяргей Сяргеевіч Аверынцаў (руск.: Серге́й Серге́евич Аве́ринцев; 10 снежня 1937, Масква — 21 лютага 2004, Вена) — расійскі літаратузнавец, культуролаг, публіцыст, перакладчык, біблеіст.

Асноўныя працы прысвечаны гісторыі антычнай (грэчаскай, усходняй) і сярэднявечнай літаратуры (візантыйскай, рускай, заходнееўрапейскай). Публікаваў працы па заходнеэўрапейскай філасофскай і культуралагічнай думцы 20 ст. (К. Г. Юнг, О.Шпенглер, К.Ясперс і інш.). Для творчасці Аверынцава ўласцівы літаратурна-крытычная аналітычнасць, універсальная эрудыцыя, уважлівасць і глыбіня аналізу першакрыніц. У яго працах сімвалы антычнай і сярэднявечнай культуры разглядаюцца ў перспектыве сучасных духоўных праблем, у кантэксце своеасаблівага дыялогу даследчыка з аўтарам літаратурнага твора. Аўтар шматлікіх артыкулаў у галіне міфалогіі, семіётыкі, перакладаў старажытных лацінскіх, візантыйскіх, сірыйскіх аўтараў, літаратараў мінулых стагоддзяў і сучаснасці. Выступаў з літаратурна-крытычнымі артыкуламі пра рускую паэзію і паэтаў (А.Пушкін, В.Жукоўскі, В.Іваноў, В.Мандэльштам). Сярод найбольш вядомых прац Аверынцава «Паэтыка ранневізантыйскай літаратуры» (1977), «Культура Візантыі 4 — першай паловы 7 ст.» (1984), «Культура і рэлігія» (1991), «Хрысціянства і культура ў Еўропе» (1992) і інш. Пісаў вершы (у т.л. з 1980-х г. — духоўныя), якія арыентаваліся на класічную еўрапейскую паэзію і фальклор.

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).