Уладзімір Рыгоравіч Ванееў

Уладзімір Рыгоравіч Ванееў
Уладзімір Рыгоравіч Ванееў
Старшыня Менскага гарадскога савета
	кастрычнік 1937 — жнівень 1938
Народны камісар гандлю БССР
	28 ліпеня 1938 — сакавік 1941
Папярэднік	Нохім Гурэвіч
Намеснік старшыні СНК БССР
	7 сакавіка 1939 — сакавік 1941
3-ці сакратар ЦК КП(б)Б
	26 сакавіка 1941 — 12 кастрычніка 1941
Папярэднік	Рыгор Эйдзінаў
Пераемнік	Уладзімір Малін
Нараджэнне	6 жніўня 1896; Шчыпічоўшчына[d], Кацельніцкі павет[d], Вяцкая губерня, Расійская імперыя;
Смерць	12 кастрычніка 1941 (45 гадоў); Вязьма, Вяземскі раён, Смаленская вобласць, РСФСР, СССР;
Партыя	КПСС;
Аўтограф
Бітвы	Вялікая Айчынная вайна;
Узнагароды

Уладзімір Рыгоравіч Ванееў (6 жніўня 1896, в. Шчыпічоўшчына, Вяцкая губерня — 12 кастрычніка 1941, Вязьма) — савецкі дзяржаўны служачы. Кіраваў арганізацыяй савецкага падполля і партызанскага руху ў Беларускай ССР за часамі Другой сусветнай вайны.

Біяграфія

За часамі Першай сусветнай вайны ў 1915 годзе патрапіў на вайну, ваяваў на Заходнім фронце^[1]. У войску далучыўся да камуністычнага руху. У лютым 1917 года пад Бабруйскам даведаўся аб перамозе Лютаўскай рэвалюцыі. Вёў сярод салдат актыўную прапаганду ідэй бальшавізму. У пачатку 1918 года ўступіў у РКП(б), удзельнічаў у грамадзянскай вайне^[1].

У 1921 годзе вярнуўся ў родную вёску і арганізаваў там камуністычную ячэйку з парабкаў і беднаты. Быў абраны старшынёй Кацельніцкага гарсавета. Паступіў у Прамысловую акадэмію ў Маскве, але скончыць навучанне не паспеў, у 1933 годзе яго прызначылі начальнікам палітычнага аддзела саўгаса ў Заходне-Сібірскім краі. Член ЦВК СССР у 1927—1929 гадах.

У 1937 годзе паводле распараджэння ЦК ВКП(б) прызначаны на пасаду старшыні Менскага гарадскога савета^[1]. Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР з 1937 года^[1]. Кіруе будаўніцтвам абарончых рубяжоў і ваенных прадпрыемстваў. 28 ліпеня 1938 года прызначаны на пасаду народнага камісара гандлю БССР^[2], з сакавіка 1939 намеснік старшыні СНК БССР^[1].

З сакавіка 1941 года — сакратар ЦК КП(б)Б^[1]. Займаўся мабілізацыяй ваеннаслужачых, арганізацыяй эвакуацыі насельніцтва, вывазам у тыл дакументаў, матэрыяльных каштоўнасцяў і абсталявання. Адступіў з Мінска перад прыходам нямецкіх войскаў, працягваў дзейнасць Магілёве, Віцебску, Гомелі.

Ванееў кіраваў арганізацыяй партызанскага руху на тэрыторыі Беларускай ССР. Паводле яго загаду ў тыл праціўніка былі адпраўленыя будучыя буйныя арганізатары і кіраўнікі партызанскага руху: Васіль Корж, Ціхан Бумажкоў, Фёдар Маркаў, Мінай Шмыроў, Аляксей Кляшчоў^[3] і многія іншыя.

23 ліпеня 1941 года быў прызначаны брыгадным камісарам, членам Ваеннага савета 19-й арміі (руск.) (бел. Заходняга фронту^[1], удзельнічаў у абарончых баях пад Віцебскам, Смаленскам, Вязьмай. Трапіў у акружэнне. Пры прарыве акружэння быў на чале адной з ударных груп. 12 кастрычніка 1941 года загінуў у баі.

Узнагароды

16 верасня 1943 года за заслугі ў арганізацыі партызанскага руху ў Беларусі, гераізм і мужнасць, праяўленыя ў барацьбе з ворагам, Уладзімір Ванееў пасмяротна быў узнагароджаны ордэнам Леніна.