Уільям Сомерсет Моэм

Сомерсет Моэм
Сомерсет Моэм
	Somerset Maugham
	; фатаграфія 1934 года Карла Ван Вехтэна
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	Уільям Сомерсет Моэм
Дата нараджэння	25 студзеня 1874[…]
Месца нараджэння	VIII акруга Парыжа, Парыж, Парыж[d], рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя;
Дата смерці	16 снежня 1965[…] (91 год)
Месца смерці	Ніца, дэпартамент Прыморскія Альпы, Францыя;
Грамадзянства	Вялікабрытанія
Бацька	Robert Ormond Maugham[d]
Маці	Edith Mary Snell[d]
Жонка	Syrie Maugham[d]
Дзеці	Mary Elizabeth Maugham[d]
Альма-матар	Кінгс-каледж[d]; Гайдэльбергскі ўніверсітэт; St Thomas's Hospital Medical School[d];
Месца працы	Сакрэтная разведвальная служба;
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	празаік, драматург, эсэіст
Гады творчасці	з 1897
Мова твораў	англійская
Дэбют	Ліза з Ламбета (1897)
Узнагароды	Ордэн Кавалераў Пашаны
Подпіс
Творы на сайце Lib.ru
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Уільям Сомерсет Моэм^[6] (англ.: William Somerset Maugham; 25 студзеня 1874(1874-01-25)^[1]^[2]^[…], VIII акруга Парыжа^[3] — 16 снежня 1965(1965-12-16)^[3]^[1]^[…], Ніца^[4]) — англійскі пісьменнік. Агент брытанскай разведкі.

Біяграфія

Нарадзіўся 25 студзеня 1874 года ў Парыжы.

Вучыўся ў Гайдэльбергскім універсітэце, атрымаў медыцынскую адукацыю ў Лондане.

У якасці агента брытанскай разведкі са жніўня па лістапад 1917 года знаходзіўся з місіяй у Расіі^[7].

Памёр 16 снежня 1965 года ў Ніцы (Францыя).

Творчасць

Першы раман «Ліза з Ламбета» (1897) напісаны ў традыцыях натуралізму. Вядомасць пісьменніку прынёс аўтабіяграфічны «раман выхавання» «Цяжар страсцей чалавечых» (1915), у якім раскрыта духоўнае станаўленне героя, пошукі ім гуманістычных ідэалаў. Праблемы творчасці і творцы, яго ўзаемаадносін з соцыумам, маральна-этычныя пытанні ў цэнтры раманаў «Месяц і грош» (1919), «Размаляваная вуаль» (1925), «Пірагі і піва» (1930), «Тэатр» (1937), «Вастрыё брытвы» (1944) і інш. Майстар навелы (зборнікі «Трапятанне ліста», 1921; «Да першай асобы», 1931; «Забаўкі лёсу», 1947, і інш.). Аўтар п’ес «Лэдзі Фрэдэрык» (1907), «Круг» (1921), «Шэпі» (1933) і інш., мемуарна-крытычных кніг «Падводзячы вынікі» (1938), «Пункт гледжання» (1959). Яго творчай манеры ўласцівы тонкі псіхалагізм, філігранная проза, майстэрства пабудовы сюжэта. Асобныя яго творы экранізаваныя.