Фрэнсіс Актавіўс Грэнфел
![]() Фрэнсіс Актавіўс Грэнфел (англ.: Francis Octavius Grenfell) — брытанскі ваенны, уладальнік крыжа Вікторыі, найбольш ганаровай ваеннай узнагароды Вялікабрытаніі і Садружнасці нацый. Фрэнсіс нарадзіўся 4 верасня 1880 у Сафіі і Паск'е дзю прэ Грэнфел (Sophia and Pascoe Du Pré Grenfell). Ён быў адным з 15 дзяцей. У яго быў блізнюк, Рыверсдэйл Грэнфел (Riversdale Grenfell), які таксама служыў у 9-м палку і забіты ў баі ў верасні 1914 года. І дзедам па маці быў адмірал Джон Паск'е Грэнфел (John Pascoe Grenfell), дзядзькам — Маршал Фрэнсіс Грэнфел, 1й барон Грэнфел. Старэйшы брат, лейтэнант Роберт Септымус Грэнфел (Robert Septimus Grenfell), 21-ы полк, быў забіты ў кавалерыйскай атацы ў бітве пры Амдурмане ў 1898 годзе. Яшчэ трое братоў, Сесіл (Cecil), Ховард Максвел (Howard Maxwell) і Артур Мортан (Arthur Morton) даслужыліся да звання падпалкоўнікаў брытанскай арміі. Стрыечны брат, лейтэнант Клод Георг Грэнфел (Claude George Grenfell), быў забіты ў англа-бурскай вайны, і яшчэ двое стрыечных братоў, Джуліян (Julian), паэт, і яго брат, Джэральд Уільям (Gerald William), былі забітыя ў Першую сусветную вайну[3]. Усе дзевяць братоў Грэнфела гулялі ў пола. Фрэнсіс і яго брат Рыверсдэйл лічыліся лепшымі гульцамі ў сям'і. Яны былі ў камандзе, якая выйграла American Open, а таксама ў камандзе, якая выйграла чэмпіёнскі кубак Херлінгема[4]. Сам Грэнфел паступіў на службу ў 1900 годзе. 24 жніўня 1914 года ў Андрэгніса ў Бельгіі капітан Грэнфел паехаў з палком ў атаку супраць вялікай колькасці нямецкай пяхоты. Страты былі вельмі цяжкія, і капітан быў пакінуты ў якасці старшага афіцэра. Ён збіраў частку палка за чыгуначнай насыпам, калі ў яго двойчы стрэлілі і цяжка ранілі. Аднак, нягледзячы на свае раны, калі да яго звярнуўся за дапамогай ў выратаванні гармат маёр Эрнэст Райт Аляксандр (Ernest Wright Alexander) 119-й батарэі Каралеўскай палявой артылерыі, ён і некалькі добраахвотнікаў, пад градам куль, дапамагалі цягнуць і штурхаць прылады з доступу агню праціўніка.
Арыгінальны тэкст:
24 мая 1915 года быў забіты ў баі[6][7]. Яго крыж Вікторыі дэманструецца ў палкавым музеі 9/12 палкоў каралеўскіх уланаў ў Музеі і мастацкай галерэі Дэрбі. Літаратура
|
Portal di Ensiklopedia Dunia