Эгерыя (міфалогія)

Эгерыя — у старажытнарымскай міфалогіі німфа-прадракальніца, жонка рымскага цара Нумы Пампілія^[1], яго дарадчыца ў справах арганізацыі рэлігійнага жыцця ў Старажытным Рыме і яго настаўніца ў законатворчай дзейнасці^[2]. Пад кіраўніцтвам Эгерыі, Нума навучыў рымлян свяшчэннадзействам і прысвяціў Каменам той гай, дзе ён сустракаўся з німфай. Таксама Эгерыі былі прысвечаны два свяцілішчы: адно каля Арыцыі, другое ў Рыме, каля Капенскіх варот^[3].

Паводле падання, якое прыводзіць Авідзій, пасля сканання мужа Эгерыя перасялілася ў гай Дыяны ў глыбіні лясоў Арыцыйскай даліны (каля горада Арыча), дзе парушала сваімі рыданнямі набажэнства ў гонар апошняй, за што багіня ператварыла Эгерыю ў крыніцу^[3].

Рымскія жанчыны шанавалі Эгерыю, як заступніцу парадзіх. Пазней культ Эгерыі зліўся з культам Артэміды — цнатлівай багіні ўрадлівасці, якае дае шчасце ў шлюбе і дапамогу пры родах^[3].

	Эгерыя (міфалогія) на Вікісховішчы

• Обнорский Н. П.,. Эгерия // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.