Ігнат Тадэвушавіч Горват

Ігнат Тадэвушавіч Горват
Герб «Побаг»
суддзя гродскі мазырскі[d] 1782 — 1795
Дэпутат шляхты Рэчыцкага павета[d] 1795 — 1801
старшыня Рэчыцкага межавога суда[d] 1814 — 1817
Нараджэнне	1764 мерк. Ліпава, Мазырскі павет, Менскае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае
Смерць	каля 1826 Рэчыцкі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя
Род	Горваты
Бацька	Тадэвуш Горват[d]
Жонка	Юзэфа з Рудніцкіх[d]
Дзеці	1) Аляксандр Ігнатавіч Горват (к.1800–1888); 2) Станіслаў Ігнатавіч Горват (1804—1884); 3) Атон Ігнатавіч Горват (1809—1894); 4) Даніэль Ігнатавіч Горват (1811—1968); 5) Марыя Ігнатаўна Горват; 6) Францішка Ігнатаўна Горват; 7) Філіпіна (Феліцыя) Ігнатаўна Горват; 8) Кацярына Ігнатаўна Горват (1807—1891).
Веравызнанне	каталік
Аўтограф

Ігнат Тадэвушавіч Горват (польск.: Ignacy Horwatt, руск.: Игнат Тадеушевич Горватт) (1764, Мазырскі павет, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая — каля 1826, Рэчыцкі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя) — буйны землеўласнік Расійскай імперыі, пачынальнік узвышэння роду Горватаў. Мазырскі гродскі суддзя (1782—1795) і паралельна мазырскі цывільна-вайсковы камісар (1790—1793), дэпутат дваранства (вывадовы дэпутат) Рэчыцкага павета (1795—1801), старшыня рэчыцкага павятовага гранічнага (межавага) суда (1814—1817).

Належаў да каталіцкага сярэднезаможнага шляхецкага роду Горватаў гербу «Побаг», прадстаўнікі якога займалі розныя земскія пасады ў Мазырскім павеце ВКЛ.

Быў сынам мазырскага ротмістра Тадэвуша Базылевіча Горвата і быў хрышчаны ў каталіцтва ў мазырскім касцёле ў 1764 годзе. Верагодна, нарадзіўся ў бацькавым маёнтку Ліпаў.

Ажаніўся са шляхцянкай-каталічкай Юзэфай Феліцыянаўнай Рудніцкай (пам. пасля 04.05.1812), якая была дачкой шляхціца-каталіка Феліцыяна Бенядыктавіча Рудніцкага (каля 1747 — пасля 13.03.1816), палкоўніка польскіх войскаў, кавалера Ордэна Св. Станіслава, уладальніка маёнтка Паставічы Бабруйскага павета, і шляхцянкі-каталічкі Францішкі Багушэвіч.

Ад жонкі меў дзяцей, ахрышчаных у каталіцтва:

• 1) Аляксандр Ігнатавіч Горват (к.1800—1888). Жонка: Клацільда Вінцэнтаўна Валадковіч (1810—?)
• 2) Станіслаў Ігнатавіч Горват (1804—1884). Жонкі: 1) Ганна Паўлаўна Яленская (1812—?); 2) Габрыэля Эдвардаўна Ваньковіч (1822—1887)
• 3) Атон Ігнатавіч Горват (1809—1894). Жонкі: 1) Людвіка Львоўна Оштарп (1807—?), 2) Міхаліна Адамаўна Вайніловіч (1848—1941)
• 4) Даніэль Ігнатавіч Горват (1810—1868). Жонка: Іфігенія Антонаўна Ратынская
• 5) Марыя Ігнатаўна Горват
• 6) Францішка Ігнатаўна Горват
• 7) Філіпіна (Феліцыя) Ігнатаўна Горват
• 8) Кацярына Ігнатаўна Горват (1807—1891). Муж: Геранім Антонавіч Кеневіч (1796/7—1884)

• 
  Атон Ігнатавіч Горват (1809—1894)
• 
  Кацярына Ігнатаўна Горват (1807—1891), жонка Гераніма Антонавіча Кеневіча (1796—1884)

Ігнат Тадэвушавіч Горват змог дабіцца значных кар’ерных поспехаў у Мазырскім павеце ВКЛ — служыў на высокіх земскіх пасадах мазырскага гродскага суддзі (1782—1795) і паралельна мазырскага цывільна-вайсковага камісара (1790—1793), а пазней (пасля падзелаў Рэчы Паспалітай) у Рэчыцкім павеце Мінскай губерні Расійскай імперыі — служыў па выбару дваран на пасадзе вывадовага дэпутата (дэпутата дваранства) ад Рэчыцкага павета ў мінскім дваранскім дэпутацкім сходзе (1795—1801) і старшыні рэчыцкага павятовага гранічнага (межавага) суда (1814—1817)^[1].

Ён не ўдзельнічаў у бураломных падзеях беларускай гісторыі канца XVIII — пачатку XIX ст., звязаных з паўстаннем 1794 года пад кіраўніцтвам Тадэвуша Касцюшкі і падзеламі Рэчы Паспалітай, і яго маёнткі не былі секвестраваны расійскімі ўладамі^[1].

Пад канец жыцця валодаў значным маёнткам Ліпаў у Рэчыцкім павеце. Займаўся там паспяховым вырабам гарэлкі^[1]. Напрыклад, у 1809 г. у сваім лісце Ігнат Горват прапаноўваў былому мазырскаму павятоваму маршалку (1805—1808) Феліксу Янавічу Яленскаму купіць у яго гарэлкі, заўпэўніваючы, што яна «найлепшага гатунку, роўнай якой да таго не бачана»^[1]. У 1829 г. яго сыны вырашылі падзяліць спадчыну.

• Горват, А. Усадьба Горваттов. Имение Липово / А. Горват // Radzima.org [Электронны рэсурс]. — [1].
• Минские губернаторы, вице-губернаторы и губернские предводители дворянства, 1793—1917: биографический справочник / сост. Ю.Н. Снапковский; редкол.: В.И. Адамушко [и др.]. — Минск : Беларусь, 2016. — 396 с.
• Раюк, А.Р. Атон Ігнатавіч Горват (1809–1894): адміністратар і гаспадар / А.Р. Раюк // Веснік Магілёўскага дзяржаўнага ўніверсітэта імя А.А. Куляшова. Сер. А. Гуманіт. навукі (гісторыя, філасофія, філалогія). — 2021. — Вып. 2. — С. 24—28.
• Раюк, А.Р. Нараўлянскі маёнтак дваран Горватаў: ад латыфундыі да фабрычнага цэнтру / А.Р. Раюк // Научные труды Респ. ин-та высш. школы. Истор. и псих.-пед. науки : сб. науч. ст.: в 4 ч. / РИВШ ; редкол. : В.А. Гайсёнок [и др.]. – Минск : РИВШ, 2024. – Вып. 24. – Ч. 2. – С. 113–121.
• Aftanazy, R. Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej : w 11 t. / R. Aftanazy. — Wrocław — Warszawa — Kraków : Zaklad im Ossolinskich, 1991. — Cz. 1. Wielkie księstwo Litewskie. Inflanty. Kurlandia. — T. 1. Województwa mińskie, mścisławskie, połockie, witebskie. — 352 s.
• Boniecki, А. Herbarz polski. T.VII. — W-wa. 1905.
• Kieniewicz, S. Dereszewicze. 1863 / S. Kieniewicz. — Wroclaw-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Lodź : Ossolineum, 1986. — 192 s.
• Rostworowski, А. Ziemia, której już nie zobaczysz. Wspomnienia Kresowe / А. Rostworowski. — Warszawa : Czytelnik, 2001. — 504 s.
• Żołtowska, J. Inne czasy i inni ludzie / J. Żołtowska. — Londyn, 1959.