Бор — хемиски елемент со атомски број 5 и хемиски симбол B. Тој е тривалентен металоиден елемент кој се среќава во големи количества во рудата боракс. Борот не е пронајден како слободен во природата.
Постојат неколку алотропи на борот; аморфниот бор е кафеав прав, а металниот (кристален) бор е црн, цврст (9,3 според Мосовата скала) и е слаб спроводник на собна температура.
Елементарниот бор се користи како премаз во полуспроводничката индустрија, додека боровите соединенија играат важни улоги како лесни структурни материјали, нетоксични инсектициди и презервативи, како и реагенси за хемиската синтеза.
Борот е неопходна растителна хранлива материја и како елемент во ултратрагови е неопходен за оптималното здравје на животните, иако неговата физиолошка улога во животните не е сосема разбрана.
Поважни физички и хемиски својства
Кафеавиот аморфен бор е производ на некои хемиски реакции. Тој содржи атоми на бор произволно поврзани меѓу себе без некој повисок ред.
Кристалниот бор, многу цврст материјал со висока точка на топење постои во многу полиморфи. Две ромбоедарски форми, α-бор и β-бор кои содржат 12 и 106,7 атоми во ромбоедарската градбена единка соодветно, како и 50-атомскиот четириаголен бор се трите најкарактеристични кристални форми. Овие форми се донекаде аналогни со јаглеродните кристали (дијамант), со исклучок на тоа што борот има многу различни можни структури, бидејќи 3-сврзувачката структура на боровите атоми ги присилува нив да бидат несиметрично (хирално) поврзани во 3-димензионалниот простор.
Оптичките одлики на кристалниот или метален бор вклучуваат трансмисија на инфрацрвена светлина. При стандардни температури, металниот бор е слаб електричен спроводник, но е добар електричен спроводник при високи температури.
Хемиски, борот е дефициентен со електрони, притоа поседувајќи празна p-орбитала. Тој претставува електрофил. Соединенијата на борот често се однесуваат како Луисови киселини, брзо сврзувајќи се со богати со електрони супстанци за да ја надокнадат дефициентноста со електрони. Реакциите на борот се доминирани со таква потреба за електрони. Исто така, борот е неметал со најниска електронегативност, што значи дека обично се оксидира (губи електрони) при хемиските реакции.
↑Holcombe Jr. C. E.; Smith, D. D.; Lorc, J. D.; Duerlesen, W. K.; Carpenter, D. A. (October 1973). „Physical-Chemical Properties of beta-Rhombohedral Boron“. High Temp. Sci. 5 (5): 349–57.
↑Szegedi, S.; Váradi, M.; Buczkó, Cs. M.; Várnagy, M.; Sztaricskai, T. (1990). „Determination of boron in glass by neutron transmission method“. Journal of Radioanalytical and Nuclear Chemistry Letters. 146 (3): 177. doi:10.1007/BF02165219.
_NIST_ASD_emission_spectrum.png)
