Источен Калимантан
Источен Калимантан (индонезиски: ⓘ) е индонезиска покраина. Неговата територија го сочинува источниот дел на Борнео. Имала население од околу 3,03 милиони на пописот во 2010 година (во рамките на сегашната граница) и 3,42 милиони на пописот во 2015 година; најновата официјална проценка (заклучно со средината на 2019 година) е 3.619.700.[1] Главен град е Самаринда. Покраината ќе биде домаќин на идниот главен град на Индонезија што ќе биде изграден на границата помеѓу регенствата Кутаи Картанегара и Пенаџам Северен Пасер. Додека идната престолнина допрва ќе го носи името, неговата изградба се предвидува да започне во 2020 година, а да заврши во 2024 година. Источен Калимантан има вкупна површина од 125,336,81 км2[3] и е втора најмалку густо населена покраина во Калимантан.[4] Поголемиот дел од регионот има поморска граница на исток со Западен Сулавеси и Централен Сулавеси; Полуостровот Мангкалихат го одделува теснецот Макасар од Целебеското Море. Нејзиниот поранешен најсеверен регион бил разделен во октомври 2012 година и сега е покраина Северен Калимантан; во меѓувреме, сè уште ја дели копнената граница на запад со покраините Западен Калимантан и Централен Калимантан; на југ, Источен Калимантан граничи со покраината Јужен Калимантан. Покраината се граничи со Сабах пред отцепувањето, но сепак граничи со Саравак. Во декември 2012 година, постојното Регенство Западен Кутаи било поделено на две, со најсеверните пет окрузи создавајќи ново Регентсво Махакам Улу. Источен Калимантан сега е поделен на седум регентства и три града. Исран Ноор е сегашен гувернер на Источен Калимантан и Хади Мулјади е нејзин заменик-гувернер.[5] Наводи
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
