ਸੀ. ਰਾਮਚੰਦਰ
'ਰਾਮਚੰਦਰ ਨਰਹਰ ਚਿਤਲਕਰ' (12 ਜਨਵਰੀ 1918-5 ਜਨਵਰੀ 1982), ਜਿਸ ਨੂੰ ਸੀ. ਰਾਮਚੰਦਰ ਜਾਂ ਚਿਤਲਕਰ ਜਾਂ ਅੰਨਾ ਸਾਹਿਬ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਸੰਗੀਤ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਅਤੇ ਪਲੇਅਬੈਕ ਗਾਇਕ ਸੀ।[1][2] ਇੱਕ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸੀ. ਰਾਮਚੰਦਰ ਨਾਮ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸਨੇ ਕੁੱਝ ਫਿਲਮਾਂ ਜਿਵੇਂ 'ਬਹਾਦੁਰ ਪ੍ਰਤਾਪ, ਮਤਵਾਲੇ ਅਤੇ ਮਦਦਗਾਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਨਾਂ ਅੰਨਾ ਸਾਹਿਬ ਲਗਾਇਆ ਅਤੇ ਕੁੱਝ ਫਿਲਮਾਂ ਜਿਵੇਂ ਸੁਖੀ ਜੀਵਨ,ਬਦਲਾ, ਮਿਸਟਰ ਝੱਟਪਟ,ਬਹਾਦੁਰ ਅਤੇ ਦੋਸਤੀ ਵਿੱਚ ਅਪਣਾ ਨਾਂ ਰਾਮ ਚਿਤਲਕਰ ਵਰਤਿਆ ਅਤੇ ਫਿਲਮ ਯੇ ਹੈ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਅਪਣੇ ਨਾਂ ਸ਼ਿਆਮੂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਉਹ ਅਕਸਰ ਆਰ. ਐਨ. ਚਿਤਲਕਰ ਦੇ ਨਾਮ ਹੇਠ ਮਰਾਠੀ ਫਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਗਾਉਂਦੇ ਅਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਪਲੇਅਬੈਕ ਗਾਇਕ ਵਜੋਂ ਆਪਣੇ ਕਰੀਅਰ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਿਰਫ ਆਪਣੇ ਉਪਨਾਮ ਚਿਤਲਕਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ। ਚਿਤਲਕਰ ਨੇ ਲਤਾ ਮੰਗੇਸ਼ਕਰ ਨਾਲ ਕੁਝ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਅਤੇ ਨਾ ਭੁੱਲਣਯੋਗ ਯੁਗਲ ਗੀਤ ਗਾਏ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਫਿਲਮ ਆਜ਼ਾਦ (1955) ਵਿੱਚ "ਕਿਤਨਾ ਹਸੀਨ ਹੈ ਮੌਸਮ" ਅਤੇ ਅਲਬੇਲਾ (1951) ਵਿੱਚੋਂ "ਸ਼ੋਲਾ ਜੋ ਭੜਕੇ"।[2] ਜੀਵਨੀਰਾਮਚੰਦਰ ਨਰਹਰ ਚਿਤਲਕਰ ਦਾ ਜਨਮ 12 ਜਨਵਰੀ 1918 ਨੂੰ ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ ਦੇ ਅਹਿਮਦਨਗਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਕਸਬੇ ਪੁੰਟੰਬਾ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ "ਗੰਧਰਵ ਮਹਾਵਿਦਿਆਲਿਆ" ਵਿੱਚ ਵਿਨਾਇਕਬੁਆ ਪਟਵਰਧਨ ਦੇ ਅਧੀਨ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਪਡ਼੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਨਾਗਪੁਰ ਦੇ ਸ਼ੰਕਰਰਾਓ ਸਪਰੇ ਦੇ ਅਧੀਨ ਵੀ ਸੰਗੀਤ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ ਜਿੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵਸੰਤਰਾਓ ਦੇਸ਼ਪਾਂਡੇ ਦੇ ਨਾਲ ਸੰਗੀਤ ਵੀ ਸਿੱਖਿਆ। ਉਹ ਵਾਈ. ਵੀ. ਰਾਓ ਦੀ ਫਿਲਮ ਨਾਗਾਨੰਦ ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਫਿਲਮ ਉਦਯੋਗ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ। ਉਸ ਨੇ ਮਿਨਰ੍ਵਾ ਮੂਵੀਟੋਨ ਵਿੱਚ ਸੈਦ-ਏ-ਹਵਸ (1936) ਅਤੇ ਆਤਮ ਤਰੰਗ (1937) ਫਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕੁਝ ਛੋਟੀਆਂ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਨਿਭਾਈਆਂ ਸਨ। ਰਾਮਚੰਦਰ ਨੇ ਮਿਨਰ੍ਵਾ ਦੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਬੁੰਦੂ ਖਾਨ ਅਤੇ ਹਬੀਬ ਖਾਨ ਲਈ ਹਾਰਮੋਨੀਅਮ ਦੀ ਸੰਗਤ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜੈਕੋਡੀ ਅਤੇ ਵਾਨਾ ਮੋਹਿਨੀ ਨਾਲ ਤਮਿਲ ਫਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਸੰਗੀਤ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਭਗਵਾਨ ਦਾਦਾ ਦੀ ਫਿਲਮ 'ਸੁਖੀ ਜੀਵਨ' (1942) ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਚੰਗੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜਨਤਕ ਅਕਰਸ਼ਣ ਮਿਲਿਆ ਅਤੇ ਇੱਕ ਲੰਮਾ ਸੰਬੰਧ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤਾ ਜੋ ਸੰਗੀਤ ਬਾਕਸ ਆਫਿਸ 'ਤੇ ਹਿੱਟ ਅਲਬੇਲਾ (1951) ਨਾਲ ਸਮਾਪਤ ਹੋਇਆ। ਬੈਨੀ ਗੁੱਡਮੈਨ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋ ਕੇ, ਰਾਮਚੰਦਰ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਗਿਟਾਰ ਅਤੇ ਹਾਰਮੋਨੀਕਾ ਦੇ ਨਾਲ ਅਲਟੋ ਸੈਕਸ ਵਰਗੇ ਸਾਜਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਗੀਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ, ਆਨਾ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਸੰਡੇ ਕੇ ਸੰਡੇ ਵਿੱਚ ਫਿਲਮ ਸ਼ਹਿਨਾਈ (1947) ਵਿੱਚ ਸੀਟੀ ਵਜਾਉਣਾ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਫਿਲਮ ਅਲਬੇਲਾ ਵਿੱਚ ਸ਼ੋਲਾ ਜੋ ਭੜਕੇ ਗੀਤ ਲਈ ਇੱਕ ਬੋਂਗੋ, ਇੱਕ ਓਬੋ, ਇੱਕੋ ਤੁਰ੍ਹੀ, ਇੱਕਾ ਸ਼ਾਰਨੇਟ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸੈਕਸ ਦੇ ਸੁਮੇਲ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਲਤਾ ਮੰਗੇਸ਼ਕਰ ਨਾਲ ਟਾਈਟਲ ਗੀਤ "ਸ਼ਿਨ ਸ਼ਿਨਾਕੀ ਬੂਬਲਾ ਬੂ" ਵਿੱਚ ਵੀ ਗਾਇਆ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਚੱਟਾਨ ਦੀ ਲੈਅ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਸ਼ਾ (1957) ਵਿੱਚ ਸਕੈਟ ਗੀਤ "ਇਨਾ ਮੀਨਾ ਡੀਕਾ" ਲਈ ਸੰਗੀਤ ਦਿੱਤਾ। ਸ਼ਾਇਦ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਵਜੋਂ ਸੀ. ਰਾਮਚੰਦਰ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਸਫਲਤਾ 1953 ਦੀ ਫਿਲਮ ਅਨਾਰਕਲੀ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਬੀਨਾ ਰਾਏ ਨੇ ਸਿਰਲੇਖ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ ਸੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਦੀਪ ਕੁਮਾਰ ਨੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ ਸੀ। ਇਸ ਫਿਲਮ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜੋ ਗੀਤ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਹਨ, ਉਹ ਅੱਜ ਵੀ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹਨ। ਇਸ ਫਿਲਮ ਦੇ ਗੀਤ ਜਿਵੇਂ "ਯੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਉਸੀਕੀ ਹੈ", "ਮੁਝਸੇ ਮਤ ਪੁੱਛ ਮੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਮੈਂ ਕਿਆ ਰਖਾ ਹੈ", 'ਮੁਹੱਬਤ ਐਸੀ ਧੜਕਣ ਹੈ ", ਜਾਗ ਦਰਦ-ਏ-ਇਸ਼ਕ ਜਾਗ" ਆਦਿ ਬਹੁਤ ਹਿੱਟ ਹੋਏ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਅਨਾਰਕਲੀ ਨੇ ਸ਼ਾਇਦ ਰਾਮਚੰਦਰ ਅਤੇ ਲਤਾ ਮੰਗੇਸ਼ਕਰ ਦੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸੰਗੀਤਕਾਰ-ਗਾਇਕ ਸੰਯੋਜਨ ਨੂੰ ਵੀ ਇਕੱਠੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਢੰਗ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ। ਲੰਡਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਫਿਲਮ ਆਲੋਚਕ, ਜਿਸ ਨੇ ਫਿਲਮ ਵੇਖੀ ਸੀ, ਨੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਨਾਇਕਾ ਨੇ ਇਹ ਜਾਣੇ ਬਿਨਾਂ ਇੱਕ ਦੂਤ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗਾਇਆ ਕਿ ਦੂਤ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਲਤਾ ਸੀ ਜੋ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਲਈ ਪਲੇਅਬੈਕ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਵੀ. ਸ਼ਾਂਤਾਰਾਮ ਦੀ ਨਵਰੰਗ (1959) ਅਤੇ ਇਸਤ੍ਰੀ (1961) ਵਿੱਚ ਸੀ. ਰਾਮਚੰਦਰ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਵੀ ਕਾਫ਼ੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੋਈਆਂ ਅਤੇ ਅੱਜ ਵੀ ਯਾਦ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।  ਬਹੁਤ ਮਸ਼ਹੂਰ ਦੇਸ਼ ਭਗਤੀ ਗੀਤ "ਅਯ ਮੇਰੇ ਵਤਨ ਕੇ ਲੋਗੋਂ", ਜਿਸ ਨੂੰ ਲਤਾ ਮੰਗੇਸ਼ਕਰ ਨੇ ਗਾਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਕਵੀ ਪ੍ਰਦੀਪ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ, ਰਾਮਚੰਦਰ ਨੇ ਸੁਰ ਬੱਧ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਇਸ ਗੀਤ ਦਾ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਲਤਾ ਮੰਗੇਸ਼ਕਰ ਦੁਆਰਾ 1963 ਵਿੱਚ ਗਣਤੰਤਰ ਦਿਵਸ 'ਤੇ ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਨੈਸ਼ਨਲ ਸਟੇਡੀਅਮ ਵਿੱਚ ਜਵਾਹਰ ਲਾਲ ਨਹਿਰੂ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿੱਚ ਸਿੱਧਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਵਾਹਰ ਲਾਲ ਨਹਿਰੂ ਇੰਨੇ ਭਾਵੁਕ ਹੋ ਗਏ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੰਝੂ ਗਲ਼ਾਂ 'ਤੇ ਵਹਿ ਗਏ।[2] 27 ਜਨਵਰੀ 2014 ਨੂੰ ਇਸ ਗੀਤ ਦੀ 51ਵੀਂ ਵਰ੍ਹੇਗੰਢ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਗੁਜਰਾਤ ਦੇ ਤਤਕਾਲੀ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਨਰਿੰਦਰ ਮੋਦੀ ਨੇ ਮੁੰਬਈ ਵਿਖੇ ਲਤਾ ਮੰਗੇਸ਼ਕਰ ਨੂੰ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰਾਮਚੰਦਰ ਨੇ ਦੋ ਨ੍ਰਿਤਕਾਂ ਦਰਮਿਆਨ ਇੱਕ ਮੁਕਾਬਲੇ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਯਾਦਗਾਰੀ ਸੰਗੀਤਕ ਸੰਗੀਤ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪਦਮਿਨੀ ਅਤੇ ਵੈਜਯੰਤੀਮਾਲਾ ਨੇ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੰਚ ਗੀਤ ਕੰਨਮ ਕੰਨਮ ਕਲੰਥੂ ਲਈ ਕੋਥਮੰਗਲਮ ਸੁੱਬੂ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਪੀ. ਲੀਲਾ ਅਤੇ ਜੱਕੀ ਨੇ ਤਮਿਲ ਫਿਲਮ ਵੰਜੀਕੋੱਟਈ ਵਾਲਿਬਾਨ (1958) ਵਿੱਚ ਗਾਇਆ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸ ਗੀਤ ਨੂੰ ਹਿੰਦੀ ਵਿੱਚ ਪੀ. ਐੱਲ. ਸੰਤੋਸ਼ੀ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖੇ ਗਏ ਰਾਜ ਤਿਲਕ (1958) ਦੇ ਗੀਤ "ਆਜਾ ਤੂ ਰਾਜਾ ਆਜਾ" ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਬਣਾਇਆ, ਜਿਸ ਲਈ ਆਸ਼ਾ ਭੋਸਲੇ ਅਤੇ ਸੁਧਾ ਮਲਹੋਤਰਾ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਰਾਮਚੰਦਰ ਨੇ ਹਿੰਦੀ ਫਿਲਮਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੁਝ ਮਰਾਠੀ, ਤੇਲਗੂ, ਤਮਿਲ ਅਤੇ ਭੋਜਪੁਰੀ ਫਿਲਮਾਂ ਲਈ ਸੰਗੀਤ ਰਚਨਾਵਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਨਿਊ ਸਾਈ ਪ੍ਰੋਡਕਸ਼ਨਜ਼ ਨਾਲ ਤਿੰਨ ਹਿੰਦੀ ਫਿਲਮਾਂ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਵੀ ਕੀਤਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਝਾਂਝਰ (1953), ਲਹਰੇਂ (1953) ਅਤੇ ਦੁਨੀਆ ਗੋਲ ਹੈ (1955) ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। 1960 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ, ਰਾਮਚੰਦਰ ਨੇ ਦੋ ਮਰਾਠੀ ਫਿਲਮਾਂ, ਧਨੰਜੈ (1966) ਅਤੇ ਘਰਕੁਲ (1970) ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕੀਤਾ। ਸੰਗੀਤ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਵੀ ਕੀਤਾ। ਰਾਮਚੰਦਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਵੈ-ਜੀਵਨੀ 'ਦ ਸਿੰਫਨੀ ਆਫ ਮਾਈ ਲਾਈਫ' 1977 ਵਿੱਚ ਮਰਾਠੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖੀ ਸੀ। ਮੌਤਸੀ. ਰਾਮਚੰਦਰ ਦੀ ਮੌਤ 5 ਜਨਵਰੀ 1982 ਨੂੰ 63 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਮੁੰਬਈ, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਹੋਈ।[2] ਅਵਾਰਡ ਅਤੇ ਮਾਨਤਾਰਾਮਚੰਦਰ ਨੂੰ ਆਜ਼ਾਦ (1955) ਅਤੇ ਆਸ਼ਾ (1957) ਫਿਲਮਾਂ ਲਈ ਦੋ ਵਾਰ ਫਿਲਮਫੇਅਰ ਅਵਾਰਡਾਂ ਲਈ 'ਸਰਬੋਤਮ ਸੰਗੀਤ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ' ਲਈ ਨਾਮਜ਼ਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਗੀਤਹਾਲਾਂਕਿ ਰਾਮਚੰਦਰ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਕਈ ਰਾਗਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਉਸ ਦਾ ਪਸੰਦੀਦਾ ਰਾਗ "ਬਾਗੇਸ਼ਰੀ" (ਰਾਧਾ ਨਾ ਬੋਲੇ-ਆਜ਼ਾਦ, 1955) ਰਿਹਾ। 1978 ਵਿੱਚ ਬੀ. ਬੀ. ਸੀ. ਸਟੂਡੀਓਜ਼ ਵਿਖੇ ਮਹਿੰਦਰ ਕੌਲ ਨਾਲ ਇੱਕ ਇੰਟਰਵਿਊ ਵਿੱਚ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬਾਗੇਸ਼ਰੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਦਾ ਕਰਨ ਉਸ ਰਾਗ ਦੀ ਸਾਦਗੀ ਦੱਸਿਆ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਨੇ ਮਾਲਕੌਂਸ (ਆਧ ਹੈ ਚੰਦਰਮਾ ਰਾਤ ਆਧੀ-ਨਵਰੰਗ) ਸਮੇਤ ਹੋਰ ਕਈ ਰਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਗੀਤ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ। ਰਾਮਚੰਦਰ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਸਰਬੋਤਮ ਰਚਨਾਵਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਸੂਚੀ ਹੇਠਾਂ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈਃ
ਸੀ. ਰਾਮਚੰਦਰ ਨੇ ਕੁਝ ਮਰਾਠੀ ਗੀਤਾਂ ਲਈ ਸੰਗੀਤ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ,ਜਿਸਨੂੰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
[ਇਸ ਧੁਨ ਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਦਾਮਿਨੀ (1993) ਵਿੱਚ ਨਦੀਮ ਸ਼ਰਵਣ ਦੁਆਰਾ 'ਗਵਾਹ ਹੈ ਚੰਦ ਤਾਰੇ' ਵਜੋਂ ਦੁਬਾਰਾ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਸੀ]
ਫ਼ਿਲਮੋਗ੍ਰਾਫੀਰਾਮਚੰਦਰ ਦੁਆਰਾ ਸੰਗੀਤ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਫਿਲਮਾਂ ਵਰਣਮਾਲਾ ਕ੍ਰਮ ਵਿੱਚ ਹੇਠਾਂ ਸੂਚੀਬੱਧ ਹਨਃ ਹਵਾਲੇ
|
||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
