Першая Індакітайская вайна (Індакітайская вайна) — вайна якую вяла Францыя супраць в’етнамскіх паўстанцаў, каб захаваць свае індакітайскія калоніі. У В’етнаме вядома як «Вайна Супраціўлення».
Асноўныя падзеі вайны адбываліся ў 1945—1954 гг. на в’етнамскай тэрыторыі, дзе рознымі сіламі былі абвешчаны дзве дзяржавы: 2 верасня 1945 года камуністы абвясцілі Дэмакратычную Рэспубліку В’етнам, а ў 1949 годзе французы абвясцілі Дзяржаву В’етнам.
Таксама баявыя дзеянні вяліся на тэрыторыі Камбоджы і Лаоса, аднак тут яны не аказалі значнага ўплыву на ход вайны.
Ва ўсіх выпадках Францыя пры падтрымцы мясцовых саюзнікаў (а з 1950 года і пры падтрымцы ЗША) вяла барацьбу супраць мясцовых камуністычных паўстанцаў, якія змагаліся за незалежнасць сваіх краін пры падтрымцы Кітая і СССР.
Па выніках перамоў, якія прайшлі пасля паражэння французаў, французскія войскі пакінулі Індакітай, а В’етнам часова падзяляўся на дзве часткі па 17-й паралелі (дзе стваралася дэмілітарызаваная зона), з перагрупоўкай В’етнамскай народнай арміі на поўнач і сіл Французскага Саюза на поўдзень. Затым, у ліпені 1956 г., меркавалася правядзенне свабодных выбараў у абедзвюх частках краіны з мэтай вызначэння будучага палітычнага рэжыму і ўз’яднання краіны.
Зноскі
↑Spencer Tucker, Encyclopedia of the Vietnam War (1998)
↑ абClodfelter, Michael, Vietnam in Military Statistics (1995)
↑T. Lomperis, From People’s War to People’s Rule (1996)
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
