Іосіф Мартынавіч Гайдукевіч
Іосіф Мартынавіч Гайдукевіч (17 лістапада 1913, в. Любонічы, Кіраўскі раён, Магілёўская вобласць — 2005) — беларускі мовазнавец. Аўтар і сааўтар навуковых прац па беларускай мове, тлумачальных слоўнікаў беларускай і рускай мовы. БіяграфіяНарадзіўся 17 лістапада 1913 г. у вёсцы Любонічы Кіраўскага раёна Магілёўскай вобласці БССР у сям’і селяніна. Там жа скончыў сямігадовую школу, затым вучыўся ў школе ФЗВ пры Бабруйскім лесакамбінаце. Адзін год працаваў электраманцёрам[3]. У 1934—1938 гг. вучыўся на літаратурна-лінгвістычным факультэце Мінскага дзяржаўнага педагагічнага інстытута імя М. Горкага. Пасля заканчэння інстытута выкладаў беларускую мову ў Гомельскім настаўніцкім інстытуце[3]. З лютага 1939 г. служыў у Чырвонай Арміі, удзельнічаў у фінскай вайне. У лістападзе 1940 г. звольніўся з арміі і пачаў выкладаць рускую мову і літаратуру ў Самахвалавіцкай сярэдняй школе Мінскага раёна. Падчас Вялікай Айчыннай вайны быў падпольшчыкам, партызанам, затым служыў у Савецкай Арміі, удзельнічаючы ў баях на тэрыторыі Польшчы і Германіі[3]. З снежня 1945 г. выкладаў рускую мову і літаратуру ў Брэсцкім педагагічным вучылішчы. У 1950—1953 гг. навучаўся ў аспірантуры пры Мінскім дзяржаўным педагагічным інстытуце імя М. Горкага, а пасля заканчэння працаваў выкладчыкам і загадчыкам кафедры беларускай мовы ў Брэсцкім педагагічным інстытуце імя А. С. Пушкіна. У 1954 г. абараніў кандыдацкую дысертацыю «Гаворкі Дрысенскага раёна Віцебскай вобласці»[3]. З сакавіка 1957 г. працаваў старшым навуковым супрацоўнікам сектара лексікалогіі і лексікаграфіі Інстытута мовазнаўства імя Якуба Коласа АН БССР, дзе ўдзельнічаў у падрыхтоўцы «Беларуска-рускага слоўніка» (выд. 1962 г.) і «Тлумачальнага слоўніка беларускай мовы», т. 2 (выд. 1978 г.)[3]. З снежня 1966 г. да выхаду на пенсію ў ліпені 1979 г. працаваў у якасці дацэнта кафедры агульнага мовазнаўства і сучаснай рускай мовы (пасля перайменавання — кафедры агульнага і рускага мовазнаўства) Мінскага дзяржаўнага педагагічнага інстытута імя М. Горкага. Чытаў курсы стараславянскай мовы, параўнальнай граматыкі рускай і беларускай моў і рускай дыялекталогіі[3]. УзнагародыУзнагароджаны ордэнам Айчыннай вайны II ступені, медалямі «За баявыя заслугі», «За ўзяцце Берліна», «За Перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.», «XX гадоў Перамогі», «XXV гадоў Перамогі», «XXX гадоў Перамогі», «40 гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.», «50 гадоў Узброеных сіл СССР», «60 гадоў Узброеных сіл СССР»[3]. ПрацыАпублікаваў наступныя працы[3]:
Крыніцы
Спасылкі
|
|||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
Portal di Ensiklopedia Dunia
