Адміністрацыйны падзел Нарвегіі

Адміністрацыйны падзел Нарвегіі — іерархічная сістэма падзелу тэрыторыі і насельніцтва Нарвегіі, якое пражывае на ёй, на асобныя ўчасткі з мэтай арганізацыі дзяржаўнага кіравання. Апроч юрыдычнай сістэмы адміністрацыйнага падзелу існуе традыцыйная, якая часта выкарыстоўваецца ва ўжытку і літаратуры.

У Нарвегіі ўсталявана палітыка-адміністрацыйная сістэма на трох узроўнях:

• нацыянальны (агульнадзяржаўны);
• губернскі (губерні, ці фюльке, ці акругі);
• муніцыпальны (муніцыпалітэты, ці камуны).

Губерні (акругі) у Нарвегіі маюць традыцыйную назву фю́льке (нарв.: fylke), іх 18. Кожная губерня кіруецца губернскім саветам (no:fylkesråd) на чале з губернатарам. Акрамя таго, у губернях дзейнічае фюлькетынг (no:fylkesting), які выбіраецца насельніцтвам.

Фюльке падзелены на камуны (муніцыпалітэты). Усяго іх — 422. Прадстаўнічыя органы камун — камунальныя ўправы (no:kommunestyre), якія выбіраюцца насельніцтвам, выканаўчыя органы — камунальныя саветы (no:kommunalråd).

У гарадах назва гэтых органаў кіравання можа адрознівацца: адпаведна, прадстаўнічыя органы ў гарадах — гарадская ўправа (no:bystyret), выканаўчыя органы ў гарадах — гарадскія саветы (no:byråd).

Нарвегія падраздзяляецца на 19 фюльке (раёнаў)^[1], якія аб’ядноўваюцца ў 5 асноўных неафіцыйных рэгіёнаў:

№	Герб	Фюльке		Цэнтр фюльке		Плошча,[2] км²	Насельніцтва,[3] чал. (2013)	Шчыльнасць, чал./км²	Код ISO 3166-2
		Беларуская	(нарв.: )	Беларуская	(нарв.: )
Нур-Норгэ (Паўночная Нарвегія)
1		Нурлан	Nordland	Будзё	Bodø	38 482	239 611	6,23	NO-18
2		Тромс	Troms, (пн.-саамск.: Romsa)	Тромсё	Tromsø, (пн.-саамск.: Romsa)	25 863	160 418	6,20	NO-19
3		Фінмарк	Finnmark, (пн.-саамск.: Finnmárkku)	Вадсё	Vadsø, (фінск.: Vesisaari, пн.-саамск.: Čáhcesuolu)	48 631	74 534	1,53	NO-20
Трондэлаг (Цэнтральная Нарвегія)
4		Нур-Трондэлаг	Nord-Trøndelag	Стэйнх’ер	Steinkjer	22 415	134 443	6,00	NO-17
5		Сёр-Трондэлаг	Sør-Trøndelag	Тронхейм	Trondheim, (паўд.-саамск. Råante)	18 839	302 755	13,07	NO-16
Вестлан (Заходняя Нарвегія)
6		Мёрэ-ог-Ромсдал	Møre og Romsdal	Молдэ	Molde	15 101	252 404	17,18	NO-15
7		Согн-ог-Ф’юранэ	Sogn og Fjordane	Лейкангер	Leikanger	18 623	108 700	5,84	NO-14
8		Хордалан	Hordaland	Берген	Bergen	15 438	498 135	32,27	NO-12
9		Ругалан	Rogaland	Ставангер	Stavanger	9376	452 159	48,23	NO-11
Эстлан (Усходняя Нарвегія)
10		Осла	Oslo	Осла	Oslo	454	623 966	1374,37	NO-03
11		Акерсхус	Akershus	Осла	Oslo	4918	566 399	115,17	NO-02
12		Эстфал	Østfold	Сарпсбарг	Sarpsborg	4182	282 000	67,45	NO-01
13		Бускеруд	Buskerud	Драмен	Drammen	14 911	269 003	18,04	NO-06
14		Вестфал	Vestfold	Цёнсберг	Tønsberg	2225	238 748	107,30	NO-07
15		Тэлемарк	Telemark	Шыен	Skien	15 296	170 902	11,17	NO-08
16		Хедмарк	Hedmark	Хамар	Hamar	27 398	193 719	7,07	NO-04
17		Оплан	Oppland	Лілехамер	Lillehammer	25 192	187 254	7,43	NO-05
Сёрлан (Паўднёвая Нарвегія)
18		Эўст-Агдэр	Aust-Agder	Арэндал	Arendal	9158	112 772	12,31	NO-09
19		Вест-Агдэр	Vest-Agder	Крысціянсан	Kristiansand	7277	176 353	24,23	NO-10
		Усяго				323 779	5 051 275	15,60

Камуны (нарв.: kommune, -er, англ.: municipality, -ies) з’яўляюцца другім адміністрацыйным узроўнем падзелу Нарвегіі пасля губерняў (фюльке). Да канца 2009 года ў краіне налічвалася 430 камун. Колькасць камун паступова, але ўвесь час скарачаецца з-за зліцця найбольш дробных камун.

Заморскія тэрыторыі Нарвегіі ў колькасць фюльке не ўваходзяць і на камуны не падзяляюцца. Архіпелаг Шпіцберген (Свальбард) з адміністрацыйным цэнтрам у Лонгйіры, а таксама востраў Ян-Маен з’яўляюцца ўладаннямі Нарвегіі; кіраванне Ян-Маенам ажыццяўляе адміністрацыя Нурлана. Востраў Бувэ з’яўляецца залежнай тэрыторыяй Нарвегіі. Востраў Пятра I і Зямля Каралевы Мод у Антарктыдзе, тэрытарыяльныя прэтэнзіі на якія прад’яўляе Нарвегія, таксама адносяцца ёю да залежных тэрыторый.

• Заўвагі: З 2698 чалавек насельніцтва Шпіцбергена 493 грамадзяне Расіі і 10 Польшчы.

• ISO 3166-2:NO