Адольф Эрман

Адольф Эрман
Адольф Эрман
	ням.: Johann Peter Adolf Erman
	; Адольф Эрман
Дата нараджэння	31 кастрычніка 1854
Месца нараджэння	Берлін, правінцыя Брандэнбург, Каралеўства Прусія;
Дата смерці	26 чэрвеня 1937 (82 гады)
Месца смерці	Берлін, Трэці рэйх, Германскі рэйх;
Месца пахавання	Далемскія лясныя могілкі[d];
Грамадзянства	Каралеўства Прусія; Веймарская рэспубліка;
Бацька	Georg Adolf Erman[d]
Род дзейнасці	лексікограф, мовазнавец, археолаг, егіптолаг, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	егіпталогія
Месца працы	Егіпецкі музей і збор папірусаў; HU Berlin;
Навуковая ступень	доктарская ступень[d]
Альма-матар	Лейпцыгскі ўніверсітэт; HU Berlin; Французская гімназія ў Берліне[d];
Навуковы кіраўнік	Георг Эберс
Вядомыя вучні	Л. Борхарт, Дж. Г. Брэстэд, Б. А. Тураеў
Член у	Пруская акадэмія навук; Шведская каралеўская акадэмія навук; Венгерская акадэмія навук; Leipzig Fraternity Germania[d]; Гётынгенская акадэмія навук;
Узнагароды
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Адольф Эрман (ням.: Johann Peter Adolf Erman; 31 кастрычніка 1854, Берлін — 26 чэрвеня 1937, там жа) — нямецкі егіптолаг і лексікограф, заснавальнік берлінскай егіпталагічнай школы. Сын фізіка Георга Адольфа Эрмана. Зрабіў значны ўнёсак у егіпталогію, у прыватнасці, у вывучэнне старажытнаегіпецкай мовы.

Біяграфія

Эрман вывучаў егіпталогію ў Лейпцыгу і ў Берліне, быў вучнем Георга Эберса.

З 1883 — пазаштатны, а з 1892 штатны прафесар егіпталогіі ў Берлінскім універсітэце.

З 1885 — дырэктар егіпецкага аддзела Берлінскага каралеўскага музея. З 1882 Эрман разам з Генрыхам Бругшам пачаў выдаваць «Часопіс егіпецкай мовы і старажытнай гісторыі» (ням.: Zeitschrift für ägyptische Sprache und Alterthumskunde).

У 1897 Эрман стаў ініцыятарам стварэння Берлінскага слоўніка егіпецкай мовы. На аснове егіпецкіх тэкстаў рознага часу Эрман даследаваў развіццё мовы, вылучыў асобныя перыяды егіпецкай мовы, выявіў роднасныя сувязі егіпецкай і семіцкіх моў. Граматыкі Эрмана неаднаразова перавыдаваліся і перакладаліся на іншыя мовы.

Вучнямі Эрмана былі К. Зэтэ, Г. Штэйндорф, Л. Борхарт, В. Шпігельберг, Г. Шэфер, Дж. Г. Брэстэд, Ф. фон Бісінг.

Працы

Эрману належыць больш 200 прац па розных пытаннях егіпталогіі.

Новаегіпецкая граматыка (Neuägyptische Grammatik. Leipzig, 1880)
Егіпет і егіпецкае жыццё ў старажытнасці (Ägypten und ägyptisches Leben im Altertum. Bd. I—II. Tübingen, 1885—1887)
Казкі папірусу Весткар (Die Märchen des Papyrus Westcar. Berlin, 1890)
Мова папірусу Весткар (Die Sprache des Papyrus Westcar. Göttingen, 1890)
Егіпецкая граматыка (Ägyptische Grammatik, Berlin, 1894)
Гутарка расчараванага са сваёй душой (Gespräch eines Lebensmüden mit seiner Seele. Berlin, 1896).
Егіпецкая рэлігія (Die ägyptische Religion. Berlin, 1905)
Іерогліфы (Die Hieroglyphen. Berlin-Leipzig, 1912)
Літаратура егіпцян (Die Literatur der Ägypter. Leipzig, 1923)
Слоўнік егіпецкай мовы (Wörterbuch der ägyptischen Sprache. Leipzig, 1926—1931) даступны online
Рэлігія егіпцян (Die Religion der Ägypter. Leipzig, 1934)
Свет на Ніле: карціны са старажытнага Егіпта (Die Welt am Nil: Bilder aus dem alten Ägypten. Leipzig, 1936)