Альберта Аквілані
Альберта Аквілані (італ.: Alberto Aquilani; нар. 7 ліпеня 1984, Рым) — італьянскі футбаліст, паўабаронца. Ігрок нацыянальнай зборнай Італіі (2006—2014). Клубная кар’ера«Рома»Займаўся ў школе «Спес Мантэсакра», дзе быў заўважаны скаўтамі «Ромы». Выступаў за «Рому» на юнацкім узроўні. У сакавіку 2001 года перспектыўнага іграка спрабавалі набыць «Чэлсі» і «Арсенал», але ён аддаў перавагу застацца ў «Роме». 17 снежня 2002 года Аквілані правёў свой першы матч за асноўную каманду «Ромы» — адказны матч Кубка Італіі супраць «Трыесціна» (1:1; 4:1 пен.). 10 мая 2003 года дэбютаваў у Серыі A ў матчы супраць «Тарына» (3:1). Сезон 2003/04 Аквілані правёў у арэндзе ў «Трыесціне», якая з’яўлялася серадняком Серыі B, там ён быў ігракоі асноўнага складу (41 гульня, 4 галы), і яго гульня за гэтую каманду была высока ацэненая спецыялістамі. Пасля вяртання ў «Рому» ён пачаў рэгулярна выходзіць на поле і паказваў нядрэнную гульню, аднак прапусціў нямала гульняў з-за траўмаў. Выйграў з клубам два Кубкі Італіі, змагаўся за высокія месцы ў Серыі A, гуляў у еўракубках. Правёў за каманду 147 матчаў (з іх 102 у Серыі A), забіў 15 галоў (9 у Серыі A). «Ліверпул»Улетку 2009 года ў прэсе з’явіліся паведамленні аб тым, што Аквілані можа перайсці з «Ромы» ў «Ліверпул», які шукаў замену Хабі Алонса, які быў блізкі да пераходу ў мадрыдскі «Рэал»[3]. 6 жніўня было апублікавана афіцыйнае паведамленне аб тым, што прынцыповае пагадненне паміж клубамі пра трансфер дасягнута, пасля чаго «чырвоныя» атрымалі магчымасць весці перамовы з самім Альберта. 7 жніўня «Ліверпул» пацвердзіў, што ігрок паспяхова прайшоў медагляд, і кантракт з ім падпісаны[4]. 13 жніўня было абвешчана, што ў новай камандзе Альберта атрымаў чацвёрты нумар, які да яго насіў Самі Хююпія. Аднак, з-за траўм Аквілані не здолеў замацавацца ў Англіі. Улетку 2010 года новы трэнер «Ліверпула» Рой Ходжсан заявіў, што Аквілані можа вярнуцца на радзіму на правах арэнды. «Ювентус»21 жніўня 2010 года «Ліверпул» і «Ювентус» дасягнулі пагаднення аб гадавой арэндзе іграка. 25 жніўня Аквілані падпісаў кантракт з «б’янканеры» на год з магчымасцю прыярытэтнага права выкупу футбаліста па заканчэнні сезона 2010/11 за € 16 млн[5]. 24 чэрвеня 2011 года агент іграка заявіў, што Аквілані вернецца ў «Ліверпул», таму што «Ювентус» не будзе выкупляць яго кантракт у англічан[6]. «Мілан»24 жніўня 2011 года Аквілані на правах арэнды перайшоў з «Ліверпула» ў «Мілан» з магчымасцю выкупу правоў на іграка за € 6 млн[7]. «Фіярэнціна»3 жніўня 2012 года ігрок падпісаў кантракт з «Фіярэнцінай» тэрмінам на 3 гады. 26 студзеня 2014 аформіў свой першы ў кар’еры хет-трык (у браму «Джэноа», выніковы лік 3:3). Па заканчэнні тэрміну кантракта ўлетку 2015 года не стаў яго падаўжаць і пакінуў клуб у статусе свабоднага агента. «Спортынг»У жніўні 2015 года падпісаў трохгадовы кантракт з партугальскім «Спортынгам»[8]. «Пескара»У жніўні 2016 года вярнуўся ў Італію, стаўшы іграком «Пескары». У снежні 2016 года быў аддадзены ў арэнду ў «Сасуола»[9]. Па заканчэнні сезона 2016/17, пакінуў «Пескару» у якасці свабоднага агента. «Лас-Пальмас»У жніўні 2017 года стаў іграком іспанскага клуба «Лас-Пальмас»[10]. Па выніках сезона 2017/18 «Лас-Пальмас» страціў месца Ла Лізе, і ў ліпені 2018 года кантракт з паўабаронцам быў разарваны[11]. У чэрвені 2019 года, пасля года без клуба, абвясціў аб завяршэнні кар’еры. Міжнародная кар’ераАльберта мае вялікі досвед выступаў за юнацкія зборныя Італіі розных узростаў. У 2003 годзе выйграў чэмпіянат Еўропы да 19 гадоў, правёў усе пяць матчаў фінальнай стадыі турніру, забіў адзін гол, быў адным з вядучых ігракоў каманды. 15 лістапада 2006 года правёў свой першы матч за дарослую зборную краіны, супраць Турцыі (1:1). Быў іграком асноўнага складу моладзевай зборнай на моладзевым чэмпіянаце Еўропы 2007, забіў 2 галы на турніры. Удзельнічаў у складзе зборнай Італіі ў чэмпіянаце Еўропы 2008, правёў два матчы з чатырох. 15 кастрычніка 2008 года адкрыў лік сваім галам за нацыянальную зборную, зрабіўшы дубль у матчы адборачнага турніру чэмпіянату свету 2010 з чарнагорцамі (2:1). ДасягненніРома:
Крыніцы
Спасылкі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia