Андрэй Пятровіч Звягінцаў

Андрэй Пятровіч Звягінцаў
руск.: Андрей Петрович Звягинцев
Рэжысёр Андрэй Звягінцаў у 2009 годзе на прэзентацыі кнігі «Майстар-клас Андрэя Звягінцава».
Дата нараджэння	6 лютага 1964(1964-02-06)[1] (61 год)
Месца нараджэння	Новасібірск, Новасібірская вобласць, РСФСР, СССР[2]
Грамадзянства	СССР  Расія[3]
Адукацыя	Расійскі інстытут тэатральнага мастацтва[d]
Прафесія	кінарэжысёр, акцёр, сцэнарыст
Кар’ера	2000 – сапр. час
Узнагароды	Прэмія «Залаты глобус» за найлепшы фільм на замежнай мове[d] (2014) Best Screenplay Award (Cannes Film Festival)[d] Ніка Прэмія «Сезар» за найлепшы замежны фільм (2018) прэмія Еўрапейскай кінаакадэміі за адкрыццё года[d] (2003) Залаты арол[d] (2012) Прыз журы Канскага кінафестывалю (2017) Сезар (2018)
IMDb	ID 1168657
az-film.com (англ.)​ (руск.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Андрэ́й Пятро́віч Звя́гінцаў (руск.: Андре́й Петро́вич Звя́гинцев; 6 лютага 1964) — расійскі кінарэжысёр, сцэнарыст, акцёр.

Нарадзіўся ў Новасібірску. Тамсама ў 1984 годзе скончыў акцёрскі факультэт тэатральнай вучэльні (майстэрня Л. Бялова). У далейшым пераехаў у Маскву, дзе ў 1990 годзе скончыў акцёрскі факультэт ГІТІСа (майстэрня Я. Лазарава).

У далейшым удзельнічаў у тэатральных пастаноўках («Гульня ў класікі» (1993), «Месяц у вёсцы» (1997)), здымаўся ў кіно ў эпізодах. У 2000 дэбютаваў як рэжысёр.

Найбольшую вядомасць атрымаў пасля выхаду фільма «Вяртанне» (2003), які атрымаў дзве кінапрэміі «Ніка», двух «Залатых ільвоў» (як найлепшы фільм і найлепшы рэжысёрскі дэбют), двух «Залатых арлоў».

Быў жанаты з актрысай Ірынаю Грынёвай. Пражылі разам 6 гадоў, пасля чаго разлучыліся.

• Дыхание камня: Мир фильмов Андрея Звягинцева. — Новое литературное обозрение, 2014. — 456 p. — ISBN 978-5-4448-0083-6.

• Андрэй Звягінцаў на сайце «Internet Movie Database» (англ.)