Бруну Алвіш

Бруну Алвіш
Агульная інфармацыя
Поўнае імя	Бруну Эдуарду Рэгуфі Алвіш
Нарадзіўся	27 лістапада 1981(1981-11-27) (43 гады) Повуа-ды-Варзін[d], акруга Порту[d], Партугалія
Грамадзянства	Партугалія
Рост	189 см
Вага	81 кг
Пазіцыя	абаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб	Апалон Смірніс
Маладзёжныя клубы
1992—1998 Варзім 1998—1999 Порту
Клубная кар’ера[* 1]
1999—2010 Порту 119 (14) 1999—2001 →  Порту B 53 (8) 2002—2003 →  Фарэнсі 46 (3) 2003—2004 →  Віторыя 25[a] (1) 2004—2005 →  АЕК 27 (0) 2010—2013 Зеніт (СПб) 72 (1) 2013—2016 Фенербахчэ 75 (3) 2016—2017 Кальяры 36 (1) 2017—2018 Рэйнджэрс 20 (1) 2018—2021 Парма 85 (5) 2021— Апалон Смірніс
Нацыянальная зборная[* 2]
2001—2002 Партугалія (да 20) 10 (1) 2002—2004 Партугалія (да 21) 19 (2) 2004 Партугалія (B) 1 (0) 2004 Партугалія (алімп.) 3 (0) 2007—2018 Партугалія 96 (11)
Узнагароды і медалі
Кубкі канфедэрацый Бронза Расія 2017 Чэмпіянаты Еўропы Бронза Польшча/Украіна 2012 Золата Францыя 2016
↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 12 ліпеня 2018. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 12 ліпеня 2018
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Бру́ну Эдуа́рду Рэгу́фі А́лвіш^[2] або Бруну Алвеш (парт.: Bruno Eduardo Regufe Alves; нар. 27 лістапада 1981, Повуа-ды-Варзін, Партугалія) — партугальскі футбаліст бразільскага паходжання, абаронца грэчаскага клуба «Апалон Смірніс». Ігрок нацыянальнай зборнай Партугаліі (2007—2018). Алвіш вядомы сваёй трываласцю, жорсткім адборам і здольнасцям гульні ў паветры. Ён правёў большую частку сваёй прафесійнай кар’еры ў «Порту», стаўшы ўладальнікам увогуле 10 тытулаў з клубам.

Алвіш пачынаў кар’еру ў «Порту», за які выступаў з 2001 па 2010 гады. Аднак 3 сезоны запар ён выступаў на правах арэнды адпаведна за «Фарэнсі», «Віторыю» з Гімарайнша і грэчаскі АЕК, куды яго запрасіў Фернанду Сантуш, добры знаёмы Алвіша^[3]. 15 кастрычніка 2005 года ў матчы «Порту» супраць «Бенфікі» ударыў галавой нападніка суперніка Нуну Гоміша^[3].

3 жніўня 2010 года «Порту» афіцыйна абвясціў аб тым, што пецярбургскі «Зеніт» узгадніў умовы аб куплі абаронцы за 22 мільёны еўра. 30 верасня 2010 года ў матчы Лігі Еўропы 2010/11 супраць свайго былога клуба АЕК на 13-й хвіліне адкрыў лік сваім галам за «Зеніт».

5 чэрвеня 2013 года перайшоў у «Фенербахчэ», падпісаўшы трохгадовы кантракт. З клубам стаў чэмпіёнам і ўладальнікам Суперкубка Турцыі.

6 чэрвеня 2016 года італьянскі «Кальяры» пацвердзіў падпісанне двухгадовага кантракта з Алвішам, які прыйшоў у клуб у якасці свабоднага агента^[4]. 31 мая 2017 года было абвешчана аб пераходзе Бруну Алвіша ў шатландскі «Рэйнджэрс»^[5]. У ліпені 2018 года, разарваўшы кантракт з «Рэйнджэрс», папоўніў склад «Пармы»^[6].

У ліпені 2021 года пакінуў «Парму» пасля яе вылету ў Серыю B і далучыўся да партугальскага «Фамалікана», але ўжо праз два тыдні разарваў пагадненна з клубам. У верасні 2021 года стаў іграком грэчаскага клуба «Апалон Смірніс».

Дэбютаваў Бруну Алвіш у зборнай Партугаліі ў чэрвені 2007 года супраць зборнай Кувейта (1:1) пад кіраўніцтвам Луіса Феліпі Скалары.

«Порту»

• Чэмпіён Партугаліі (4): 2006, 2007, 2008, 2009
• Уладальнік Кубка Партугаліі (3): 2006, 2009, 2010
• Уладальнік Суперкубка Партугаліі (2): 2006, 2009
• Уладальнік Кубка УЕФА: 2011

«Зеніт»

• Чэмпіён Расіі (2): 2010, 2012
• Уладальнік Суперкубка Расіі: 2011

«Фенербахчэ»

• Чэмпіён Турцыі: 2014
• Уладальнік Суперкубка Турцыі: 2014

Партугалія

• Чэмпіён Еўропы: 2016

Бруну з’яўляецца сынам бразільскага футбаліста Вашынгтона, які пераехаў гуляць у Партугалію. Браты Бруну таксама з’яўляюцца футбалістамі^[7]. Жонку Алвіша клічуць Хут, пара мае двух дзяцей.

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Бруну Алвіш