Жазэф Бальзамо
«Жазэ́ф Бальзамó» (фр.: Joseph Balsamo) — раман Аляксандра Дзюма, напісаны ў 1846 годзе. Твор стаў часткай цыклу раманаў Дзюма, у якіх аўтар спалучаў выдуманыя падзеі з рэальнымі гістарычнымі фактамі. Раман быў апублікаваны ў часопісе і пасля выпушчаны ў выглядзе кнігі. Раман апавядае пра жыццё алхіміка і авантурыста Жазэфа Бальзамо (графа Каліостра), чыя фігура была акружаная міфамі і чуткамі. Бальзамо, насамрэч, з'яўляецца даволі загадкавай гістарычнай асобай. У творы Дзюма ён намаляваны як майстар маніпуляцый, які імкнецца да здабыцця багацця і ўлады праз містыку і навуку. Галоўны герой мае адмысловую здольнасць лячыць людзей, але яго навыкі нашмат калі выходзяць за рамкі простага лекарства, і ён залучаецца ў складаныя інтрыгі французскага каралеўскага двара. Сюжэт рамана пераплятаецца з падзеямі французскай гісторыі, у прыватнасці, з перыядам праўлення Людовіка XVI і пачаткам Вялікай французскай рэвалюцыі. Жазэф Бальзамо аказваецца ўцягнуты ў змовы, небяспечныя гульні, маніпуляцыі з лёсамі людзей і дзяржаўнай уладай. Яго сувязь з магутнымі фігурамі, а таксама яго ўдзел у навуцы і містыцы робяць яго вобраз асабліва шматгранным. Адной з цэнтральных тэм рамана з'яўляецца тэма ўлады і маніпуляцый. Бальзамо, як алхімік і практык акультызму, імкнецца здабыць уладу не толькі ў рамках традыцыйнай навукі, але і праз таемныя веды і містыцызм. Аўтар дэманструе, як смага ўлады і апантанасць могуць прыводзіць да маральнага падзення. Дзюма таксама закранае тэму кахання, здрады і лёсу. Раман, як і многія іншыя творы Дзюма, поўны займальных прыгод, але ў той жа час чытачу прапануецца задумацца аб філасофскіх і маральных пытаннях, якія стаяць за дзеяннямі герояў. «Жазэф Бальзамо» спалучае выдуманыя падзеі з рэальнымі гістарычнымі асобамі і фактамі. Выява самога Бальзамо шмат у чым выдуманы, аднак яна абапіраецца на гістарычныя чуткі пра магістра алхіміі, які быў пры двары караля Францыі ў XVIII стагоддзі. У рамане таксама прысутнічаюць такія гістарычныя фігуры, як Марыя Антуанета, Людовік XVI і іншыя, што надае твору атмасферу рэальнасці, нягледзячы на фантастычны элемент. Акрамя таго, Дзюма актыўна выкарыстоўвае элементы гістарычнага дэтэктыва, уводзячы ў сюжэт шматлікія інтрыгі, сакрэты і загадкі. Напружаная атмасфера ў спалучэнні з яркімі персанажамі дазваляе раману быць цікавым не толькі аматарам гісторыі, але і тым, хто шукае ў літаратуры дынамічнае і захапляльнае чытанне. Раман «Жазэф Бальзамо» стаў важнай часткай літаратурнай спадчыны Аляксандра Дзюма і аказаў уплыў на развіццё гістарычнай прозы. Аўтар у ім бліскуча спалучыў элементы прыгодніцкага рамана з філасофскімі разважаннямі аб людзях і іх лёсах. Гэты твор працягвае прыцягваць увагу чытачоў, дзякуючы дынамічнаму сюжэту, яркім персанажам і захапляльнаму стылю выкладу. Раман таксама з'яўляецца прыкладам таго, як гістарычная рэальнасць і выдуманыя элементы могуць быць скарыстаны для стварэння шматслаёвай і займальнай гісторыі. Спасылкі
|
||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
