Каралі каралевы
«Кара́лі карале́вы» (фр.: Le Collier de la reine) — раман Аляксандра Дзюма, апублікаваны ў 1849-1850 гадах, адразу пасля рэвалюцыі 1848 года. Твор стаў часткай цыклу раманаў Дзюма «Мемуары лекара». У ім распавядаецца пра справу з каралеўскімі каралямі, якая ўскосна спрыяла выбуху Вялікай французскай рэвалюцыі. Ён таксама працягвае прыгоды Жазэфа Бальзамо (графа Каліостра), масона і гіпнатызёра, апісаныя ў першым рамане серыі. У ім таксама распавядаецца пра каханне трох мужчын да каралевы Марыі Антуанеты: кардынала, каралеўскага афіцэра і маладога арыстакрата. Раман з'яўляецца сумесным творам Аляксандра Дзюма і Агюста Маке. Маке, як звычайна, падрыхтаваў чарнавік рамана: даследаваў гістарычныя крыніцы і паклапаціўся аб гістарычнай падаплёцы апісваных падзей. Дзюма дадаў тысячы дэталяў, якія ажывілі тэкст, дадаў дыялогі, аформіў канцоўкі раздзелаў і пашырыў іх у адпаведнасці з патрэбамі жанра. Раман першапачаткова публікаваўся часткамі ў часопісе ў 1849–1850 гадах. Яго дзеянне разгортваецца ў 1784 і 1785 гадах і заснавана на знакамітай гісторыі з каралямі, якая ўзрушыла грамадства Францыі і канчаткова падарвала давер да каралеўскага дома. Спасылкі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia