Казімерас Сцяпонас Шаўліс

Казімерас Сцяпонас Шаўліс
Казімерас Сцяпонас Шаўліс
Адукацыя	Ковенская духоўная семінарыя (1895); Імператарская Рымска-каталіцкая духоўная акадэмія;
Дзейнасць	святар, палітык
Месца працы	Каўнаская духоўная семінарыя;
Нараджэнне	28 студзеня 1872; Сцямплес[d], Švėkšna Eldership[d], Шылуцкі раён, Літва;
Смерць	9 мая 1964 (92 гады); Лугана, акруга Лугана[d], кантон Тычына, Швейцарыя;
Пахаванне	Кампа Верана[d];
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Казімерас Сцяпонас Шаўліс (літ.: Kazimieras Steponas Šaulys; 1872 — 9 мая 1964, Лугана, Швейцарыя) — літоўскі рымска-каталіцкі святар, тэолаг, падпісант Акта аб незалежнасці Літвы 1918 года.

У 1895 годзе скончыў Каталіцкую духоўную семінарыю ў Коўне, пазней (1895—1899) вучыўся ў Духоўнай акадэміі ў Пецярбургу. Пасля вяртання ў Літву служыў у Паневяжысе, вікарным ксяндзом парафіі ў імя св. Пятра і Паўла.

Прымаў удзел у дзейнасці шматлікіх палітычных, адукацыйных, дабрачынных арганізацый. У 1917 годзе удзельнічаў у працы віленскай канферэнцыі, а праз год стаў адным з дваццаці падпісантаў Акту незалежнасці Літвы. Пасля анексіі Літвы СССР эміграваў у Швейцарыю, дзе пражыў рэшту жыцця.

Шаўліс спецыялізаваўся на кананічным праве і маральнай тэалогіі, выкладаючы гэтыя дысцыпліны ў Каўнаскай тэалагічнай семінарыі з 1922 па 1941 г. Ён апублікаваў шэраг артыкулаў па пытаннях рэлігійнай юрыспрудэнцыі.