Пятрас Клімас

Пятрас Клімас
Нараджэнне	23 лютага 1891(1891-02-23)[1][2] Кушлішкі[d], Kalvarija Eldership[d], Літва
Смерць	16 студзеня 1969(1969-01-16)[1][2] (77 гадоў) Коўна, Ковенскае гарадское самакіраванне[d], Літоўская ССР, СССР
Месца пахавання	Пятрашунскія могілкі
Адукацыя	МДУ Мар’ямпольская гімназія[d]
Месца працы	Універсітэт Вітаўта Вялікага
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Пятрас Клімас (літ.: Petras Klimas; 23 лютага 1891, Калваріе — 16 студзеня 1969) — літоўскі гісторык, дыпламат, адзін з падпісантаў Акту аб незалежнасці Літвы ад 1918 года.

Вывучаў права ў Маскоўскім дзяржаўным універсітэце імя Ламаносава. Пизля заканчэння вучобы вярнуўся ў Літву, дзе займаўся грамадскай дапамогі. У 1917 годзе быў абраны ў тарыба. Стаў адным з дваццаці падпісантаў акту аб незалежнасці Літвы.

Пасля атрымання малады літоўскай дзяржавай незалежнасці яго накіравана на дыпламатычны фронт у Францыю, Бельгіі, Іспаніі, Партугаліі і Люксембурга. Акрамя дыпламатычнай дзейнасці займаўся напісаннем гістарычных кніг, выдаў, між іншым, «Russich Litauen» (Расійская Літва), вучэнне пра расійскага праўлення ў Літве з 1795 да 1915 года, «Der Werdegang des litauischen Staates» (Развіццё літоўскай дзяржавы), апісанне з'яўлення Літвы з 1915 да 1918 года, «Lietuvos žemės valdymo istorija» (Гісторыя землеўладання ў Літве).

У 1920—1923 гг. Быў выкладчыкам у Літоўскім універсітэце.

Анэксія Літвы Савецкім Саюзам у 1940 году адбылася ў той час, калі Петрас Климас быў дыпламатычным прадстаўніком у Парыжы. У 1942—1943 гадах быў вывезены нацыстамі ў канцэнтрацыйны лагер. У 1944 годзе яму ўдалося дабрацца Літвы, аднак ён быў арыштаваны НКВД і адпраўлены ў лагеры, дзе правёў 10 гадоў. Яго здароўе заўсёды было ў дрэнным стане да смерці ў 1969 годзе. Пахаваны на Петрашунському могілках.