Карл Людвіг Вільдэнаў

Карл Людвіг Вільдэнаў
ням.: Carl (Karl) Ludwig von Willdenow
Дата нараджэння	22 жніўня 1765(1765-08-22)[1][2]
Месца нараджэння	Берлін, Каралеўства Прусія
Дата смерці	10 ліпеня 1812(1812-07-10)[1][2] (46 гадоў)
Месца смерці	Берлін, Каралеўства Прусія
Грамадзянства	Каралеўства Прусія
Род дзейнасці	фармацэўт, таксанаміст, батанік, птэрыдолаг, выкладчык універсітэта, міколаг, урач, натураліст
Навуковая сфера	Батаніка
Месца працы	Collegium medico-chirurgicum  (ням.) (бел. у Берліне, Берлінскі батанічны сад, Берлінскі ўніверсітэт
Альма-матар	Універсітэт Гале
Вядомыя вучні	Аляксандр Гумбальт
Вядомы як	адзін з выбітных батанікаў-сістэматыкаў свайго часу
Член у	Шведская каралеўская акадэмія навук Пруская акадэмія навук Баварская акадэмія навук Нідэрландская каралеўская акадэмія навук
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сістэматык жывой прыроды
Аўтар найменняў шэрага батанічных таксонаў. У батанічнай (бінарнай) наменклатуры гэтыя назвы дапаўняюцца скарачэннем «Willd.». Спіс такіх таксонаў на сайце IPNI Персанальная старонка на сайце IPNI Старонка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы

Карл Людвіг Вільдэнаў (ням.: Carl (Karl) Ludwig Willdenow, 1765—1812) — нямецкі батанік.

Лічыцца адным з выбітных сістэматыкаў свайго часу.

Паклаў аснову фларыстычнаму, экалагічнаму і гістарычнаму кірункам у геаграфіі раслін.

Крытычна ацэньваў ідэю перманентнасці мацерыкоў і акіянаў.

Адрозніваў расліны, які растуць адзіночна і «грамадска», тым самым апярэдзіўшы ўяўленні А. Гумбальта пра фізіянамічная групоўкі раслін.

Вывучаў батаніку і медыцыну ва Універсітэце Гале. У 1789 годзе атрымаў званне доктара медыцыны, працаваў аптэкарам у Берліне.

З 1799 года быў прафесарам прыродазнаўчай гісторыі пры медыцынскім хірургічным калегіуме (лац.: Collegium medico-chirurgicum) у Берліне.

C 1801 года (і да самага свайго скону) — дырэктар Берлінскага батанічнага саду, дзе вывучаў паўднёваамерыканскія расліны, прывезеныя экспедыцыяй Гумбальта. Гербарый Вільдэнава, які налічвае больш 20 000 узораў, цяпер захоўваецца ў Берліне.

Прафесар Берлінскага ўніверсітэта з дня яго рэарганізацыі (1810).

У 1805 годзе Карл Петэр Тунберг у знак прызнання заслуг Вільдэнава ў вобласці батанікі назваў яго імем род раслін Willdenowia Thunb. сямейства Restionaceae.

З 1953 года ў Берліне выдаецца часопіс батанічнай сістэматыкі Willdenowia.

• Willdenow C. L. Florae Berolinensis prodromus, 1787 (лац.)
• Willdenow C. L. Grundriß der Kräuterkunde zu vorlesungen, entworfen von D. Carl Ludwig Willdenow. — Berlin, 1792 (ням.)
• Willdenow C. L. Linnaei species plantarum, 6 Bde., 1798—1826 (лац.)
• Willdenow C. L. Geraniologia, 1800 (лац.)
• Willdenow C. L. Anleitung zum Selbststudium der Botanik, 1804 (ням.)
• Willdenow C. L. Caricologia, 1805 (лац.)
• Willdenow C. L. Enumeratio plantarum horti regii botanici Berolinensis, 1809 (лац.)
• Willdenow C. L. Berlinische Baumzucht, 1811 (ням.)
• Willdenow C. L. Hortus Berolinensis, 1816 (лац.)

• Sachs J. Geschichte der Botanik vom 16. Jahrhundert bis 1860. — München: R. Oldenbourg, 1875 (ням.)
• Karl Mägdefrau. Geschichte der Botanik. Leben und Leistung großer Forscher, Fischer, Stuttgart 1992, ISBN 3-437-20489-0 (ням.)
• Ilse Jahn. Geschichte der Biologie. Theorie, Methoden, Institutionen, Kurzbiographien, Nikol-VG-Spektrum 2000, ISBN 3-437-20489-0 (ням.)

• Кафанов А. И., Кудряшов В. А., 2005. Классики биогеографии : биобиблиографический указатель. (Праверана 21 красавіка 2009)
• Працы Вільдэнава і літаратура пра яго ў Deutschen Nationalbibliothek(недаступная спасылка) (ням.) (Праверана 21 красавіка 2009)
• Вильденов Карл-Людвиг // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907. (Праверана 2 кастрычніка 2009)