Максім Юр’евіч Рамашчанка

Максім Рамашчанка
Агульная інфармацыя
Поўнае імя	Максім Юр’евіч Рамашчанка
Нарадзіўся	31 ліпеня 1976(1976-07-31)[1][2][…] (48 гадоў) Паўлаград, Днепрапятроўская вобласць, УССР, СССР
Грамадзянства	Беларусь  Украіна
Рост	180 см
Вага	75 кг
Пазіцыя	паўабаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб	Металург (Ліпецк)
Пасада	галоўны трэнер
Клубная кар’ера[* 1]
1993 Паліграфтэхніка (Александрыя) 17 (2) 1993—1994 Дняпро (Магілёў) 15 (1) 1994 Фандак (Бабруйск) 1 (0) 1995—1996 МПКЦ (Мазыр) 58 (21) 1997—2000 Дынама (Масква) 89 (15) 2000—2003 Газіянтэпспор 62 (20) 2003—2004 Трабзанспор 20 (6) 2004—2006 Дынама (Масква) 43 (9) 2007 Тарпеда (Масква) 27 (15) 2008—2009 Бурсаспор 36 (4) 2009 Хімкі 8 (0) 2010 Салют (Белгарад) 10 (1) 2010—2012 Дынама (Бранск) 52 (9) 2012—2013 Хімкі 13 (0)
Нацыянальная зборная[* 2]
1995—1997 Беларусь (да 21) 12 (5) 1998—2008 Беларусь 64 (20)
Трэнерская кар’ера
2023—2024 ФШМ (Масква) 2024— Металург (Ліпецк)
↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах

Максім Юр’евіч Рамашчанка (укр.: Максим Юрійович Ромащенко; нар. 31 ліпеня 1976, Паўлаград) — беларускі футбаліст украінскага паходжання, паўабаронца. Рэкардсмен нацыянальнай зборнай Беларусі па колькасці забітых галоў (20). Футбаліст года Беларусі (2004).

У цяперашні час працуе галоўным трэнерам расійскага клуба «Металург» з Ліпецка.

Максім з’яўляецца малодшым братам беларускага футбаліста і трэнера Міраслава Рамашчанкі.

Выхаванец днепрапятроўскага футбола, пачынаў дарослую кар’еру ва Украіне, у клубе «Паліграфтэхніка». З 1993 года выступаў у Беларусі за «Дняпро», «Фандак» і МПКЦ (разам з апошнім клубам стаў чэмпіёнам краіны).

Выступаў у маскоўскім «Дынама» з 1997 года па 2006 год (з перапынкам). У дублюючым складзе «Дынама» правёў 14 матчаў і забіў 3 галы. За асноўны склад правёў 116 матчаў, забіў 22 мяча.

У 2007 годзе быў іграком маскоўскага «Тарпеда», які выступаў у першым дывізіёне Расіі. Клуб не вырашыў задачу па вяртанні ў Прэм’ер-лігу, а ўмовы новага кантракта, прапанаванага тарпедаўскім кіраўніцтвам, Рамашчанка не задаволілі, і ён пакінуў каманду.

У студзені 2008 года Рамашчанка заключыў кантракт з турэцкім клубам «Бурсаспор» тэрмінам на 1,5 года.

26 чэрвеня 2009 года Максім падпісаў кантракт з падмаскоўнымі «Хімкамі» тэрмінам на 1,5 года^[3]. Па заканчэнні сезона на правах свабоднага агента пакінуў клуб.

26 студзеня 2010 года падпісаў кантракт з белгарадскім «Салютам», які раней узначаліў яго брат Міраслаў. Улетку таго ж года Максім, па ўзаемнай згодзе разарваў кантракт з «Салютам».

23 ліпеня 2010 года падпісаў кантракт з бранскім «Дынама» да канца 2010 года з магчымай пралангацыяй, а 10 студзеня 2011 года клуб падоўжыў пагадненне з паўабаронцам па схеме «год + паўгады». У канцы жніўня 2012 года вярнуўся ў «Хімкі»^[4]. Па заканчэнні сезона 2012/13 завяршыў прафейсіную кар’еру^[5] і застаўся жыць у Маскве.

У 1998—2008 гадах — ігрок нацыянальнай зборнай Беларусі. Найлепшы бамбардзір зборнай (20 галоў). Усяго за зборную зрабіў 1 хет-трык і 4 дубля, у тым ліку дубль у браму зборнай Італіі (13 кастрычніка 2004 года, выніковы лік 3:4).

У сезоне 2022/23 працаваў трэнерам юнацкай (да 19 гадоў) каманды «Строгіна». Летам 2023 года ўзначаліў каманду ФШМ, якая гуляла ў аматарскім першынстве Масквы. У маі 2024 года стаў галоўным трэнерам ліпецкага «Металурга»^[6].