Сяргей Яўгенавіч Алейнікаў

Сяргей Алейнікаў
Поўнае імя	Сяргей Яўгенавіч Алейнікаў
Нарадзіўся	7 лістапада 1961(1961-11-07)[1][2] (63 гады) Мінск, БССР, СССР
Грамадзянства	СССР → Беларусь
Рост	182 см
Вага	74 кг
Пазіцыя	паўабаронца
Клубная кар’ера[* 1]
1981—1989 Дынама (Мінск) 220 (31) 1989—1990 Ювентус 30 (3) 1990—1992 Лечэ 59 (2) 1993—1995 Гамба Осака 85 (14) 1996 Адэвольд 5 (0) 1997—1998 Карыльяна 9 (1) 1998 Ананьі
Нацыянальная зборная[* 2]
1983—1984 СССР (алімпійская) 4 (1) 1983—1991 СССР 73 (6) 1992 СНД 4 (0) 1992—1994 Беларусь 4 (0)
Трэнерская кар’ера
1998—1999 Ананьі 2000—2001 Пантэдэра 2003 Тарпеда-Металург 2003 Віднае 2003—2005 футб.акадэмія Каперціна 2006—2007 футб.акадэмія Ювентус 2007—2008 Крас (Фрыулі-Венецыя-Джулія) 2011—2012 Крас (Фрыулі-Венецыя-Джулія) 2014 Дайнава (Алітус)
Узнагароды і медалі
Чэмпіянаты Еўропы Срэбра ФРГ 1988 Дзяржаўныя ўзнагароды
↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах

Сярге́й Яўге́навіч Але́йнікаў (нар. 7 лістапада 1961, Мінск) — савецкі і беларускі футбаліст, быў прызнаны найлепшым беларускім футбалістам XX стагоддзя ў 2003 годзе.

Па ігравым амплуа — паўабаронца. Выступаў за клубы «Дынама» (Мінск) (1981—1989, капітан каманды ў 1985—1989), «Ювентус» (Турын, Італія) (1989/1990, 30 матчаў, 3 галы), «Лечэ» (Італія) (1990/1991—1992/1993, 29 матчаў у Серыі A), «Гамба Осака» (Японія) (1993—1995, 83 матчы, 14 галоў), «Адэвольд» (Удэвала, Швецыя) (1996, 5 матчаў). Пазней выступаў у аматарскіх італьянскіх клубах «Карыльяна» (Серыя C2) (1997/98) і «Ананьі Фантана» (Серыя D) (1998/99, ігрок/трэнер)

У чэмпіянатах СССР правёў 220 матчаў, забіў 31 гол. У еўрапейскіх кубкавых турнірах правёў 36 матчаў. За зборную СССР/СНД у 1984—1992 правёў 77 матчаў, забіў 6 галоў. У 1992—1994 выступаў за зборную Беларусі (4 матчы).

У сезоне 1998/99 трэніраваў італьянскую каманду «Ананьі Фантана» (Серыя D). У сезоне 2000/01 — «Пантэдэру» (Серыя D). У 2003 годзе (да мая) — галоўны трэнер «Тарпеда-Металург» (Масква). З чэрвеня па верасень 2003 года — галоўны трэнер у падмаскоўным клубе «Віднае». З снежня 2003 года — каардынатар груп усіх узростаў дзіцяча-юнацкай футбольнай школы ў Каперціна, Італія. Трэнер у філіяле футбольнай акадэміі клуба «Ювентус» у Лечэ (з 2005 года). З чэрвеня 2007 года па 2008 трэнер італьянскай каманды «Крас» (6-ы дывізіён чэмпіянату Італіі). У 2011—2012 паўторна ўзначальваў гэты клуб.

У сакавіку 2014 быў прызначаны галоўным трэнерам каманды літоўскай А Лігі «Дайнава»^[3]. Але справы «Дайнавы» ў чэмпіянаце пайшлі вельмі дрэнна — яна надзейна замацавалася на апошнім месцы без аніводнага ачка. У выніку ў маі 2014 Алейнікаў па сваёй ініцыятыве пакінуў алітускі клуб^[4].

• Чэмпіён СССР 1982,
• фіналіст Кубка СССР 1987,
• Віцэ-чэмпіён Еўропы 1988
• Уладальнік Кубка Італіі 1990.
• Уладальнік Кубка УЕФА 1990.
• удзельнік чэмпіянату Еўропы 1992, чэмпіянатаў свету 1986 і 1990.
• Лаўрэат прызоў за адзін з самых хуткіх галоў на чэмпіянаце свету 1986 (матч СССР — Венгрыя, 4-я хвіліна) і чэмпіянаце Еўропы 1988 (матч СССР — Англія, 3-я хвіліна).
• Выступаў за зборную свету супраць зборнай Бразіліі ў матчы, прысвечаным 50-годдзю Пеле (Мілан, 1990 год).
• 7 разоў уваходзіў у спісы лепшых футбалістаў СССР.
• Тры разы прызнаваўся футбалістам года ў Беларусі (1984, 1986, 1988).
• Заслужаны майстар спорту СССР (1988).
• Па выніках апытання да 50-годдзя УЕФА быў прызнаны найлепшым футбалістам Беларусі за 50 гадоў.
• У гонар футбаліста заснаваны Клуб Сяргея Алейнікава, у склад якога ён уваходзіць.

• Алейников С. Е., Беленький Д. И. И жизнь, и слёзы, и футбол… — Мн., 1992.