Наталля Сяргееўна Ганчарова

Наталля Сяргееўна Ганчарова
Наталля Сяргееўна Ганчарова
Імя пры нараджэнні	руск.: Наталья Сергеевна Гончарова
Род дзейнасці	мастачка, сцэнограф, дызайнер касцюмаў, ілюстратарка, рысавальнік, мадэльер, пісьменніца, артыстка
Дата нараджэння	21 чэрвеня (3 ліпеня) 1881[…]
Месца нараджэння	Nagaevo-Karbonier[d], Расія;
Дата смерці	17 кастрычніка 1962[…] (81 год)
Месца смерці	Парыж, рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя;
Месца пахавання	Могілкі ў Іўры-сюр-Сен[d];
Грамадзянства	Расійская імперыя; Францыя;
Бацька	Sergey Mikhailovich Goncharov[d]
Муж	Міхаіл Фёдаравіч Ларыёнаў
Альма-матар	Маскоўскае вучылішча жывапісу, скульптуры і дойлідства;
Член у	Сіні вершнік; Званковы валет[d];
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Наталля Сяргееўна Ганчарова (руск.: Ната́лья Серге́евна Гончаро́ва; 21 чэрвеня [3 ліпеня] 1881, сяло Ладыжына (па іншых звестках, сяло Нагаева), Тульская губерня — 17 кастрычніка 1962, Парыж) — руская мастачка-авангардыст, графік, сцэнограф. Прадстаўніца прамянізму. Жонка Міхаіла Ларыёнава.

З 1906 года Ганчарова ўсё больш інтэнсіўна займалася жывапісам. У Парыжы яна наведвала рэтраспектыву Поля Гагена і захапляецца фавізмам, аддаляючыся ад імпрэсіянізму. Неўзабаве яна спрабуе сябе ў многіх іншых кірунках жывапісу: захапляецца кубізмам і прымітывізмам. Адначасова Ганчарова актыўна выстаўляе свае працы, прымаючы ўдзел ва ўсіх значных выставах сучаснага мастацтва ў Расіі, а таксама ў некаторых еўрапейскіх выставах:

Выставах Маскоўскага таварыства мастакоў (1905, 1907),
Восеньскім салоне ў Парыжы (1906),
«Рускай мастацкай выставе», арганізаванай С. П. Дзягілевым,
«Стэфанос (Вянок)» (1907—1908, Масква; 1908 Пецярбург; 1910, Екацярынаслаў),
«Звяно» (1908, Кіеў),
Выставы гурта «Залатое руно» (1908—1910, Масква),
Інтэрнацыянальных «Салонах» Іздэбскага (1909—1911, Адэса, Кіеў, Санкт-Пецярбург, Рыга, Нікалаеў, Херсон).

З 1908 года Ганчарова жыве ў доме, пабудаваным па праекце яе бацькі (Трохпрудны завулак, 2а)[10].

З 1908 па 1911 год дае прыватныя ўрокі ў Студыі жывапісу і малюнка І. І. Машкова.

Да 1909 года адносіцца першы досвед тэатральнай работы: Ганчарова падрыхтавала эскізы дэкарацый і касцюмаў для пастаноўкі «Вяселля Забеіды» Гуга фон Гофмансталя, ажыццёўленай у прыватнай студыі Канстанціна Крахта. Таксама спрабуе сябе ў дэкаратыўна-прыкладным мастацтве, аформіўшы скульптурныя фрызы некаторых маскоўскіх асабнякоў і распрацоўваючы малюнкі шпалер.