Нікалас Бурдыса

Нікалас Бурдыса
Агульная інфармацыя
Поўнае імя	Нікалас Андрэс Бурдыса
Нарадзіўся	12 красавіка 1981(1981-04-12)[1][2][…] (44 гады) Альтас-дэ-Чыпіён[d], дэпартамент Сан-Хуста[d], правінцыя Кордава, Аргенціна
Грамадзянства	Аргенціна
Рост	182 см
Вага	81 кг
Пазіцыя	абаронца
Маладзёжныя клубы
1997—1999 Бока Хуніярс
Клубная кар’ера[* 1]
1999—2004 Бока Хуніярс 102 (3) 2004—2010 Інтэрнацыянале 93 (4) 2009—2010 →  Рома 33 (2) 2010—2014 Рома 68 (4) 2014—2017 Джэноа 108 (0) 2017—2018 Тарына 24 (0)
Нацыянальная зборная[* 2]
2001 Аргенціна (да 20) 13 (1) 2004 Аргенціна (алімп.) 3 (0) 2003—2011 Аргенціна 49 (2)
Узнагароды і медалі
Алімпійскія гульні Золата Афіны 2004 футбол Кубкі Амерыкі Срэбра Венесуэла 2007
↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 4 ліпеня 2018. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 30 кастрычніка 2016
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Нікалас Андрэс Бурдыса (ісп.: Nicolás Andrés Burdisso; нар. 12 красавіка 1981, Альтас-дэ-Чыпіён, правінцыя Кордава, Аргенціна) — аргенцінскі футбаліст, абаронца. Ігрок нацыянальнай зборнай Аргенціны (2003—2011).

Нікалас пачаў прафесійную кар’еру ў клубе «Бока Хуніярс» ў 1999 годзе. За пяць сезонаў Нікалас выйграў сем трафеяў, уключаючы тры Кубка Лібертадорэс і два Міжкантынентальныя кубкі.

У 2004 годзе за 3,5 млн еўра Бурдыса перайшоў у склад італьянскага клуба «Інтэрнацыянале», заключыўшы кантракт да 30 чэрвеня 2008 года^[3].

28 жніўня 2010 года ігрок падпісаў 4-гадовы кантракт з «Ромай»^[4][5]. У лістападзе 2011 года Бурдыса атрымаў разрыў звязак левага калена і выбыў са строю на 6 месяцаў^[6]. Толькі 29 красавіка футбаліст прыступіў да трэніровак з асноўным складам клуба^[7].

У студзені 2014 года перайшоў у «Джэноа». Пазней стаў капітанам каманды. Пакінуў «Джэноа» ўлетку 2017 года.

31 жніўня ў якасці свабоднага агента падпісаў кантракт з «Тарына» да лета 2018 года^[8]. Па заканчэнні сезона 2017/18 пакінуў турынскі клуб. 10 кастрычніка абвясціў пра завяршэнне кар’еры^[9].

15 мая 2006 года Нікалас упершыню з’явіўся ў складзе нацыянальнай зборнай на чэмпіянаце свету 2006 года, згуляўшы ва ўсіх трох матчах групы.

У 2018—2019 гадах быў спартыўным дырэктарам «Бока Хуніярс». У ліпені 2021 года быў прызначаны тэхнічным дырэктарам «Фіярэнціны».

Бока Хуніярс

• Чэмпіён Аргенціны (2): 2000 (а), 2003 (а)
• Уладальнік Кубка Лібертадорэс (3): 2000, 2001, 2003
• Уладальнік Міжкантынентальнага кубка (2): 2000, 2003

Інтэрнацыянале

• Чэмпіён Італіі (4): 2006, 2007, 2008, 2009
• Уладальнік Кубка Італіі (2): 2005, 2006
• Уладальнік Суперкубка Італіі (3): 2005, 2006, 2008

Аргенціна

• Залаты прызёр алімпійскіх гульняў: 2004