Паручайніца вадзяная

	Паручайніца вадзяная
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Расліны
Аддзел:	Кветкавыя
Клас:	Аднадольныя
Парадак:	Метлюжкакветныя
Сямейства:	Метлюжковыя
Падсямейства:	Pooideae
Трыба:	Poeae
Падтрыба:	Puccinelliinae
Род:	Паручайніца
Від:	Паручайніца вадзяная
Міжнародная навуковая назва
	Catabrosa aquatica (L.) P.Beauv., 1812
Падвід
	Catabrosa aquatica subsp. minor (Bab.) F.H.Perring & P.D.Sell
Ахоўны статус
	Выклікаюць найменшыя асцярогі; IUCN 3.1 Least Concern : / 164512
ITIS	41541
NCBI	368338
EOL	1114050
GRIN	t:9578
IPNI	395086-1
TPL	kew-403714

Паруча́йніца вадзяная^[1] (Catabrosa aquatica) — від кветкавых раслін роду Паручайніца (Catabrosa) сямейства Метлюжковыя (Poaceae).

Батанічнае апісанне

Шматгадовая травяністая карэнішчавыя расліна вышынёй 30—60^[1] см. Сцябло сцеліста-ўзыходнае, укараняецца ў вузлах. Лісце простае, суцэльнае, лінейнае, сядзячае, з язычком, гладкім краем і завостранай верхавінкай. Суквецце — раскідзістая мяцёлка даўжынёй да 20 см. Кветкавыя каласкі дробныя, з 1—2 кветак. Каласковыя лускавінкі карацейшыя за кветкавыя. Плод — зярняўка.

Расліна распаўсюджана на тэрыторыі Еўропы, умераных абласцей Азіі, Паўночнай Амерыкі і Паўночнай Афрыкі^[2]. Святлолюбівая расліна, гіграфіт, гідрафіт, мезатроф^[3]. Расце на прыморскіх, вільготных і забалочаных лугах, нізінных балотах, па берагах вадаёмаў, на пустках, у месцах выхаду грунтовых вод. Цвіце ў чэрвені—ліпені. Плады паспяваюць у ліпені—жніўні.

Пашавая расліна, але можа выклікаць атручэнне жывёлы^[1].

↑ ^а ^б ^в Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — 599 с., іл. — 10 000 экз.
↑ Taxon: Catabrosa aquatica (L.) P. Beauv. (англ.) // Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy)
↑ ^а ^б Поручейница водяная: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.)

Паручайніца // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — 599 с., іл. — 10 000 экз. — С. 124.