Сямён Уладзіміравіч Пегаў

Сямён Уладзіміравіч Пегаў
Род дзейнасці	журналіст, пісьменнік, ваенны карэспандэнт, калумніст, прапагандыст
Дата нараджэння	9 верасня 1985(1985-09-09)[1] (39 гадоў)
Месца нараджэння	Смаленск, Смаленская вобласць, РСФСР, СССР[2]
Грамадзянства	Расія
Альма-матар	Смаленскі дзяржаўны ўніверсітэт
Узнагароды і прэміі	Q125607906? (2023)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сямён Уладзіміравіч Пегаў (руск.: Семён Владимирович Пегов; нар. 9 верасня 1985, Смаленск, Смаленская вобласць, РСФСР, СССР) — расійскі ваенны карэспандэнт, пісьменнік, прапагандыст і блогер. Заснавальнік праекта WarGonzo^[3].

Нарадзіўся 9 верасня 1985 года ў Смаленску^[4] ў сям’і педагогаў. Вучыўся ў школе па вальдорфскай сістэме. Скончыў філалагічны факультэт Смаленскага дзяржаўнага ўніверсітэта па спецыяльнасці «журналістыка»^[5]. Захапляўся скалалажаннем і турызмам. Займаўся ў літаратурнай студыі «Персона». Удзельнік форуму маладых пісьменнікаў «Ліпкі-2011». Публікаваў вершы ў расійскіх альманахах «Под часами», «Персона» і «Современники»

З 2006 па 2008 год працаваў на тэлеканале УДТРК «Смоленск».

З 2007 па 2009 год быў рэдактарам часопіса BIGmag^[6].

З 2008 па 2013 год працаваў на абхазскім тэлеканале «Абаза ТБ»^[4]. Пісаў для выданняў «Нужная газета», «Чегемская правда», «Новый день».

У 2014 годзе перайшоў у LifeNews, дзе атрымаў вядомасць як ваенны карэспандэнт^[7].

З 2017 года вядзе Telegram-канал WarGonzo^[8] (станам на лістапад 2022 года на канале 1,3 млн падпісчыкаў). У маі 2022 года канал WarGonzo быў выдалены з YouTube за парушэнне правілаў хостынгу^[4].

Аўтар фільмаў «Яго Аплот», прысвечанага памяці першага кіраўніка самаабвешчанай ДНР Аляксандра Захарчанка, і «Пазыўны "Данецк": Гісторыя аднаго аэрапорта» аб штурме данецкага аэрапорта^[4].

Асвятляў ваенныя канфлікты ў Грузіі, Егіпце, Сірыі, Нагорным Карабаху і Украіна (у тым ліку баявыя дзеянні ў ходзе ўварвання Расіі на Украіну).

У кастрычніку 2022 года Пегаў трапіў пад абстрэл у раёне вёскі Вадзяное Данецкай вобласці і атрымаў адкрыты пералом двух пальцаў правай ступні^[9].

23 чэрвеня 2023 года Пегаў быў уключаны ў санкцыйны спіс краін ЕС за актыўную падтрымку і прапаганду вайны ва Украіне і мабілізацыі^[10][11].

Таксама ў 2023 годзе Пегаў уключаны ў санкцыйны спісы Украіны^[12] і Швейцарыі за распаўсюд «дэзынфармацыі і прапаганды пра вайну супраць Украіны ў адпаведнасці з наратывамі Крамля»^[13][14].

Уваходзіць у базу ўкраінскага сайта «Міратворца»^[15].

12 кастрычніка 2020 года Генпракуратура Азербайджана узбудзіла крымінальную справу супраць Сямёна Пегава па трох артыкулах Крымінальнага кодэкса: публічныя заклікі да тэрарызму, публічныя заклікі, накіраваных супраць дзяржавы і незаконнае перасячэнні мяжы Азербайджана^[4][16].

3 лютага 2023 года Генеральная пракуратура Украіны распачала справу і завочна абвясціла падазрэнне Пегаву за апраўданне вайны Расіі супраць Украіны, стварэнне прапагандысцкіх матэрыялаў, распаўсюджванне дэзынфармацыі і ілжывых навін^[17].

• Ордэн Мужнасці (2022)^[18]
• Медаль «За адрозненне ў ліквідацыі наступстваў надзвычайнай сітуацыі» ад МНС Расіі (2012)^[19]
• Прэмія Урада Расійскай Федэрацыі ў галіне сродкаў масавай інфармацыі (27 снежня 2022) — за прафесіяналізм і мужнасць, праяўленыя пры асвятленні спецыяльнай ваеннай аперацыі^[20]
• Лаўрэат Усерасійскага Пушкінскага фестывалю «С веком наравне» (2008)^[21]
• «Чалавек года» па версіі медыяхолдынга News Media (2014)^[22]
• Залаты медаль імя Ю. Б. Левітана «за выдатны ўклад у тэле- і радыёжурналістыку» міжнароднага кінафоруму «Залаты Віцязь» (2022)^[23]
• Прыз у спецыяльнай намінацыі «Сіла ў праўдзе» Нацыянальнай прэміі інтэрнэт-кантэнту (2022)^[4]
• Узнагарода за «Прафесіяналізм і мужнасць, праяўленыя пры асвятленні СВА» (2023)^[24]
• Прэмія асветнік года таварыства «Знание», намінацыя «Мы разам» (2024)^[25]