Яўген Аляксандравіч Еўтушэнка

Яўген Аляксандравіч Еўтушэнка
Яўген Аляксандравіч Еўтушэнка
	руск.: Евгений Евтушенко; руск.: Евгений Александрович Евтушенко
Імя пры нараджэнні	руск.: Евгений Александрович Гангнус
Род дзейнасці	паэт, раманіст, сцэнарыст, рэжысёр, акцёр, настаўнік, пісьменнік, публіцыст, фатограф, празаік
Дата нараджэння	18 ліпеня 1932
Месца нараджэння	Зіма, Зімінскае гарадское муніцыпальнае ўтварэнне[d], Іркуцкая вобласць, РСФСР, СССР;
Дата смерці	1 красавіка 2017 (84 гады)
Месца смерці	Талса, акруга Талса[d], Аклахома, ЗША;
Месца пахавання	Перадзелкінскія могілкі[d];
Грамадзянства	Расія;
Бацька	Q125631960?
Жонка	Bella Akhmadulina[d] і Джэн Батлер[d]
Дзеці	Аляксандр Яўгенавіч Еўтушэнка[d]
Месца працы	Пітсбургскі ўніверсітэт;
Альма-матар	Літаратурны інстытут імя А. М. Горкага;
Член у	Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук;
Узнагароды і прэміі	; ; ;
Аўтограф
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Яўген Аляксандравіч Еўтушэнка (руск.: Евге́ний Алекса́ндрович Евтуше́нко; 18 ліпеня 1933, горад Зіма, Іркуцкая вобласць — 1 красавіка 2017, Талса, Аклахома, ЗША) — рускі паэт.

Біяграфія

Вучыўся ў Літаратурным інстытуце імя М.Горкага (1951-54). Друкуецца з 1949 года. Паэзія вызначаецца незалежнасцю пазіцыі, вострай пастаноўкай складаных маральных і сацыяльных пытанняў, праблем грамадзянскасці, міжнароднай палітыкі, гуманістычным і антываенным пафасам (зборнікі «Разведчыкі будучага», 1952, «Шаша энтузіястаў», 1956, «Яблык», 1960, «Інтымная лірыка», 1973, «Зварка выбухам», 1980, «Грамадзяне, паслухайце мяне…», 1989, і іншыя паэмы «Брацкая ГЭС», 1965, «Мама і нейтронная бомба», 1982, за апошнюю Дзяржаўная прэмія СССР 1984). Выступае як празаік, публіцыст і крытык (зборнікі артыкулаў «Талент ёсць цуд невыпадковы», 1980, «Пункт апоры», 1981, раманы «Ягадныя мясціны», 1982, «Не памірай пасля смерці», 1993). Паставіў фільмы «Дзіцячы сад» (1984), «Пахаванне Сталіна» (1991), здымаўся ў іх.

На беларускую мову творы Еўтушэнка пераклалі Рыгор Барадулін, Артур Вольскі, Анатоль Вярцінскі, В.Макарэвіч, У.Нядзведскі.