Манган(III) хлорид

Манган(III) хлорид
	; модел со топкчиња и стапчиња од кристално пакување
	; молекуларна структура
	; Тетрахидрат
	Назив според МСЧПХ Mанган(II) хлорид; Mанган дихлорид
	Други називи Манган хлорид; Хиперхлорид на манган
Назнаки
CAS-бр.	7773-01-5 ; 20603-88-7 (дихидрат) ; 13446-34-9 (тетрахидрат)
ChEMBL	ChEMBL1200693
ChemSpider	22888
	InChI InChI=1S/2ClH.Mn/h21H;/q;;+2/p-2 ; Клуч: GLFNIEUTAYBVOC-UHFFFAOYSA-L ; InChI=1S/2ClH.Mn/h21H;/q;;+2/p-2; Клуч: GLFNIEUTAYBVOC-NUQVWONBAP ;
3Д-модел (Jmol)	Слика
PubChem	24480
RTECS-бр.	OO9625000
	SMILES Cl[Mn]Cl ;
UNII	6YB4901Y90 ; QQE170PANO (тетрахидрат)
Својства
Хемиска формула
Моларна маса	0 g mol−1
Изглед	розева цврста супстанца (тетрахидрат)
Густина	2.977 g/cm3 (анхидирд) ; 2.27 g/cm3 (дихидрат) ; 2.01 g/cm3 (тетрахидрат)
Точка на топење
Точка на вриење
Растворливост во вода	63.4 g/100 ml (0 °C) ; 73.9 g/100 ml (20 °C) ; 88.5 g/100 ml (40 °C) ; 123.8 g/100 ml (100 °C)
Растворливост	малку растворлив во пиридин, растворлив во етанол ; нерастворлив во диетил етер
Магнетна чувствителност (χ)	+14,350·10−6 cm3/mol
Структура
Кристална структура	CdCl2
Координациска геометрија	oктаедар
Опасност
NFPA 704	2 0 0
Температура на запалување	Non-flammable
	Смртоносна доза или концентрација:
LD50 (средна доза)	250-275 mg/kg (стаорец, орално); 1715 mg/kg (глушец, oрално
Слични супстанци
Други анјони	Mанган(II) флуорид; Mанган(II) бромид; Манган(II) јодид
Други катјони	Mанган(III) хлорид; Teхнициум(IV) хлорид; Рениум(III) хлорид; Рениум(IV) хлорид; Рениум(V) хлорид; Рениум(VI) хлорид
Дополнителни податоци
	(што е ова?) (провери); Освен ако не е поинаку укажано, податоците се однесуваат на материјалите во нивната стандардна состојба (25 °C, 100 kPa)
	Наводи

Манган(II) хлорид — дихлоридна сол на манган, MnCl₂. Оваа неорганска хемикалија постои во безводна форма, како и во дихидрат (MnCl₂·2H₂O) и тетрахидрат (MnCl₂·4H₂O), при што најчеста форма е тетрахидратот. Како и многу видови на Mn(II), овие соли се розови, при што бледилото на бојата е карактеристично за комплексите на преодни метали со висока спинска d⁵ конфигурација.^[2]

Подготовка

Манган хлоридот се произведува со третирање на манган(IV) оксид со концентрирана хлороводородна киселина.

MnO₂ + 4 HCl → MnCl₂ + 2 H₂O + Cl₂

Оваа реакција некогаш се користела за производство на хлор. Со внимателно неутрализирање на добиениот раствор со MnCO₃, може селективно да се таложат железни соли, кои се вообичаени нечистотии во манган диоксидот.^[3]

Во лабораторија, манган хлоридот може да се подготви со третирање на манган метал или манган(II) карбонат со хлороводородна киселина:

Mn + 2 HCl + 4 H₂O → MnCl₂(H₂O)₄ + H₂

MnCO₃ + 2 HCl + 3 H₂O → MnCl₂(H₂O)₄ + CO₂

Структура

Анхидридниот MnCl₂ завзема слоевита структура слична на кадмиум хлорид. Тетрахидратот се состои од октаедарски cis-Mn(H₂O)₄Cl₂ молекули. Познат е и trans изомерот, кој е метастабилен.^[4]^[5] Дихидратот MnCl₂(H₂O)₂ е координативен полимер. Секој Mn центар е координиран со четири двојни премостувачки хлоридни лиганди.^[6]

Хемиски својства

Хидратите се раствораат во вода за да се добијат благо кисели раствори со pH од околу 4. Овие раствори се состојат од метален воден комплекс [Mn(H₂O)₆]²⁺.

Слаба Луисова киселина реагира со јони на хлорид за да произведе серија соли кои ги содржат следните јони [MnCl₃]⁻, [MnCl₄]²⁻ и [MnCl₆]⁴⁻.

По третман со типични органски лиганди, манганот(II) се подложува на оксидација со воздух за да се добијат комплекси на Mn(III). Примерите вклучуваат [Mn(EDTA)]⁻, [Mn(CN)₆]³⁻ и [Mn(acetylacetonate)₃]. Трифенилфосфинот формира лабилен адукт 2:1:

MnCl₂ + 2 Ph₃P → [MnCl₂(Ph₃P)₂]

Анхидридниот манган(II) хлорид служи како почетна точка за синтеза на различни органомангански соединенија. На пример, манганоценот се подготвува со реакција на MnCl₂ со раствор на натриум циклопентадиенид во тетрахидрофуран (THF).

MnCl₂ + 2 NaC₅H₅ → Mn(C₅H₅)₂ + 2 NaCl

Слични реакции се користат и при подготовката на антикокното соединение метилциклопентадиенил манган трикарбонил.^[3]

Манган хлоридот е претходник на органоманганските реагенси во органската хемија.^[7]^[8]

Манган хлоридот главно се користи во производството на батерии со суви ќелии.

Maгнетизам

Солите на манган(II) се парамагнетни. Како такви, присуството на такви соли длабоко влијае на спектрите на NMR.^[9]

Природни појави

Скахитот е природна, анхидридна форма на манган(II) хлорид.^[10]

Мерки на претпазливост

Манганизмот, или труењето со манган, може да биде предизвикано од долготрајна изложеност на прашина или испарувања од манган.

Наводи

↑ „Manganese compounds (as Mn)“. Immediately Dangerous to Life and Health. National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH).
↑ N. N. Greenwood, A. Earnshaw, Chemistry of the Elements, 2nd ed., Butterworth-Heinemann, Oxford, UK, 1997.
↑ ^3,0 ^3,1 Reidies, Arno H. (2002), „Manganese Compounds“, Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley-VCH, doi:10.1002/14356007.a16_123, ISBN 978-3-527-30385-4.
↑ Zalkin, Allan; Forrester, J. D.; Templeton, David H. (1964). „Crystal structure of manganese dichloride tetrahydrate“. Inorganic Chemistry. 3 (4): 529–33. doi:10.1021/ic50014a017.
↑ A. F. Wells, Structural Inorganic Chemistry, 5th ed., Oxford University Press, Oxford, UK, 1984.
↑ Morosin, B.; Graeber, E. J. (1965). „Crystal structures of manganese(II) and iron(II) chloride dihydrate“. Journal of Chemical Physics. 42 (3): 898–901. Bibcode:1965JChPh..42..898M. doi:10.1063/1.1696078.
↑ Gérard Cahiez, François Chau, Bernard Blanchot (1999). „Regioselective Monoalkylation of Ketones Via Their Manganese Enolates: 2-Benzyl-6-Methylcyclohexanone from 2-Methylcyclohexanone“. Organic Syntheses. 76: 239. doi:10.15227/orgsyn.076.0239.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)
↑ S. Marquais, M. Alami, and G. Cahiez (1995). „Manganese-Copper-Catalyzed Conjugate Addition of Organomagnesium Reagents to a,b-Ethylenic Ketones\: 2-(1,1-Dimethylpentyl)-5-methyl-cyclohexanone from Pulegone“. Organic Syntheses. 72: 135. doi:10.15227/orgsyn.072.0135.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)
↑ Frohlich, Margret; Brecht, Volker; Peschka-Suss, Regine (January 2001), „Parameters influencing the determination of liposome lamellarity by ^31P-NMR“, Chemistry and Physics of Lipids, 109 (1): 103–112, doi:10.1016/S0009-3084(00)00220-6, PMID 11163348
↑ „Scacchite“.