Неџат Аголи

Неџат Аголи
Nexhat Agolli (sq)
Споменик од Аголи во Скопје
Роден(а)9 јуни, 1914
Дебар, Кралство Србија
Починал(а)28 април, 1949 (возр. 34)
Голи Оток, СФРЈ
УстановаСапиенски универзитет на Рим
РодниниКемал Аголи

Неџат Аголи (албански: Nexhat Agolli; Дебар, 9 јуни 1914Голи Оток, 29 април 1949) — македонски комунист, политичар и правник од албанска народност. Деец од Комунистичката партија на Македонија и Југославија. Учесник во народноослободителното движење во Македонија и Албанија. Делегат за време на Второто заседание на АСНОМ. Втор потпретседател на Президиумот на АСНОМ, заедно со Лазар Колишевски. Неговиот помлад брат Кемал Аголи претходно бил делегат во Првото заседание на АСНОМ. После Втората светска војна Аголи бил министер за економија и социјална политика во Македонија. За време на т.н. Период на Информбирото Аголи бил прогласен за предавник и прогонет во Голи Оток каде што починал.

Животопис

Рани години

Неџат Аголи е роден на 9 јуни 1914 година во градот Дебар, тогаш под склоп на Кралството Србија. Потекнува од сиромашно албанско семејство, неговиот татко се викал Зијаи и мајка му Мирвета. За неговото основно образование учел во Дебар. Подоцна патувал низ Албанија каде се запишал за правно во Кукуш, Валона и Тирана. Продолжил со неговото више образование во Рим каде се запишал во Сапиенскиот универзитет за право.[1] Откако завршил право се вратил во Тирана каде што работел како судија. За време на Втората светска војна Албанија паднала под фашистичка италијанска окупација. Аголи бил против новиот режим.[2]

Во НОБ

Неџат Аголи со Четвртата македонска албанска бригада во Охрид, после нејзиното ослободување во ноември 1944 година.

Со развитокот на народноослободителната борба Неџат Аголи се приклучил во Комунистичката партија на Албанија заедно со неговиот брат Кемал. Во 1942 година бил префрлен во Ѓаковица, Косово каде што станал борец во албански партизански одред. Се вратил во родниот крај околу 1943 година и станал раководен член во Првата оперативна зона на НОВ на Македонија. Истовремено станал член во Комунистичката партија на Македонија и Југославија.[2][3] Во 1944 година добил раководителна функција во Четвртата македонска албанска бригада.[4] Додека неговиот брат Кемал Аголи станал командир на албанскиот баталјон во Првата македонско-косовска ударна бригада.[5]

За време на завршните операции за ослободување на Македонија АСНОМ го организирало нејзиното прво заседание. Во првиот состав на Президиумот, помладиот брат на Неџат, Кемал бил примен како член. Кемал истовремено бил избран за делегат во Второто заседание како пратеник од АСНОМ. За време на Второто заседание на АСНОМ Неџат Аголи бил кооптиран како член во президиумот и подоцна примен како втор потпретседател на президиумот заедно со Лазар Колишевски.[3][6] За време на седницата Неџат ја подржил одлуката да се отворат училишта на албански јазик но се спротивставил со одлуката да се отворат училишта на турски јазик.[7]

Повоени дејности

Состав на првата влада на Социјалистичка Република Македонија. Третиот од десно седнат е Неџат Аголи.

Во 16 април 1945 година првата влада на Социјалистичка Република Македонија била формирана. Неџат Аголи бил примен како министер на социјална политика.[6] Под негово раководство различни закони биле воведени, меѓу нив најзначајниот е Законот на начинот за исплатување на инвалидските принадлежности.[8][9] Во втората влада на Македонија, формирана на април 1946 година, Неџат Аголи бил втор потпретседател заедно со македонскиот правник Љупчо Арсов. Во третата влада, формирана во истата година околу декември, Аголи повторно бил назначен за министер на социјална грижа.

Аголи истовремено работел да ги подобри условите на Македонските Албанци. Во 1948 година првите несогласување меѓу Аголи и Лазар Колишевски се појавиле. Во тоа време 1.519 членови или 5,62% од членовите на Комунистичката партија на Македонија биле Албанци по потекло.[3] Албанските кадри, особено низ Косово и Метохија, Македонија биле доста непопуларни меѓу останатите југословенски политичари. Тогашната Југословенска власт сметала дека албанските политичари биле повеќе верни кон Албанија отколку Југославија.[10] Во 12 мај 1948 година Неџат Аголи бил разрешен од неговите должности и преместен со Реис Шакири, исто така Албанец.[11]

Поради изолацијата Неџат Аголи заедно со неговиот брат ја подржиле резолуцијата на Информбирото.[2] Други значајни Албанци кои ја подржиле одлуката биле: Ќамил Бровина — воен командир на албанските одреди во Косово за време на Втората светска војна, Фаик Брути — секретар на Ѓаковскиот комунистички одбор, Џеладин Хана — главен редактор на првиот албански весник во Југославија „Рилиндја“ (Преродба), Џафер Вокши — секретар на комунистичкиот одбор во Косово и многу други.[10] Неџат Аголи формирал таен албански комитет против Југославија со Џеладин Хана и Рифат Бериши како раководители. Кога комитетот бил откриен Неџат бил уапсан и прогонет во Голи Оток заедно со неговиот брат.[12]

Смрт

Неговиот брат брзо починал откога стигнале во Голи Оток. Неџат Аголи ги поминал последните месеци мачливо. На 28 април 1949 година починал на 38 годишна возраст. Посмртно во тогашната Македонска историографија ликот на Неџат Аголи бил претставен како предавник кој повоено соработувал со поранешни дејци од Балистите. На 29 февруари 1952 година, во еден извештај обработен од Крсте Црвенковски и Реис Шакири, Неџат бил обвинет за корупација и безсмислено ослободување на албански криминалци.[13] После независноста на Македонија Неџат бил рехабилитиран во Македонската историографија. За време на проектот Скопје 2014, споменик од Неџат било изградено.

Наводи

  1. Укај, Султане (2012). Review of: Mahi Nesimi: Nexhat Agolli atdhetar i harruar, monografi, botim i Papirus. Тетово: Gjurmime Albanologjike - Seria e shkencave historike. стр. 291.
  2. 2,0 2,1 2,2 Младеновски, Симо (2009). Македонска енциклопедија (PDF). Скопје: МАНУ. стр. 13.
  3. 3,0 3,1 3,2 Ивановски, Марјан (2010). Некои податоци и видувања за општествено-полутичкиот и економскиот статус на албанското и турското национално малцинство во ДФ/НР Македонија (1944-1963) (PDF). Здружение на историчари на Македонија. стр. 91, 96.
  4. Стојчев, Александар (2012). Спомен соба на генералот Михајло Апостолски (PDF). Скопје: Министерство за одбрана на Македонија. стр. 7.
  5. Литовски, Александар (2022). Развој народноослободилачке антифашистичке борбе у Вардарској Македонији 1941-1944, према документацији Вермахта. Белград: Војноисториски гласник. стр. 229.
  6. 6,0 6,1 Службен весник на Федерална Единица Македонија во Демократска и Федеративна Југославија (1945) год. I, бр. 1
  7. Илиевски, Борче (2007). Политички, економски и просветни аспекти на иселувањето на турско население од Македонија во педесетите години на XX век (PDF). Скопје: Здружение на историчари на Република Македонија. стр. 53.
  8. Службен весник на Народна Република Македонија (1947) год. III, бр. 14
  9. Службен весник на Народна Република Македонија (1947) год. III, бр. 36
  10. 10,0 10,1 Банац, Иво (2018). With Stalin Against Tito, Cominformist Splits in Yugoslav Communism. Cornell University Press. стр. 215–216. ISBN 9781501720833.
  11. Службен весник на Народна Република Македонија (1948) год. IV, бр. 14
  12. Personalitete (28 април 2025). „Nexhat Agolli (1914 – 1949), atdhetar, luftëtar i LANÇ-së, i likuiduar nga regjimi jugosllav i Titos“. Radio Kosova e Lirë.
  13. Лита, Ќерим (16 февруари 2019). „When Nexhat Agolli was accused of releasing Albanian "gangs". The echo of the formation of the NDSh in the Dibra Region (7)“. Коха.
Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya