தாலியம்(I) சல்பேட்டு
தாலியம்(I) சல்பேட்டு (Thallium(I) sulfate) என்பது Tl2SO4 என்ற மூலக்கூற்று வாய்ப்பாட்டால் விவரிக்கப்படும் ஒரு கனிம வேதியியல் சேர்மமாகும். தாலசு சல்பேட்டு என்ற பெயராலும் இச்சேர்மம் அறியப்படுகிறது. பொதுவாக +1 ஆக்சிசனேற்ற நிலையில் உள்ள தாலியத்தின் சல்பேட்டு உப்பாக இச்சேர்மம் கருதப்படுகிறது. +1 என்ற ஆக்சிசனேற்ற நிலையில் தாலியம் காணப்படுவதால் வெறுமனே தாலியம் சல்பேட்டு என்றும் இதை அழைக்கலாம்.[2] தயாரிப்புதாலியம் உலோகம் கந்தக அமிலத்துடன் வினைபுரிந்து பின்னர் படிகமாக்கப்படுவதன் மூலம் தாலியம்(I) சல்பேட்டு உற்பத்தி செய்யப்படுகிறது. கட்டமைப்புK2SO4 போன்ற அதே கட்டமைப்பை தாலியம் சல்பேட்டும் ஏற்றுக்கொள்கிறது. நீர் கரைசலில், தாலியம்(I) நேர்மின் அயனிகளும் சல்பேட்டு எதிர்மின் அயனிகளும் பிரிக்கப்பட்டு அதிக அளவில் கரைக்கப்படுகின்றன. தாலியம்(I) சல்பேட்டு படிகங்கள் C2 சமச்சீர்நிலையைக் கொண்டுள்ளன. பயன்கள்கடந்த இரண்டு நூற்றாண்டுகளில், தாலியம்(I) சல்பேட்டு பல்வேறு மருத்துவ சிகிச்சைகளுக்குப் பயன்படுத்தப்பட்டது. ஆனால் பின்னர் கைவிடப்பட்டது. 1900 ஆம் ஆண்டுகளின் பிற்பகுதியில் இச்சேர்மம் முக்கியமாக எலிக்கொல்லிகளுக்குப் பயன்படுத்தப்பட்டது.[3] இதன் நச்சுத்தன்மையின் தேர்ந்தெடுக்கப்படாத தன்மை காரணமாக, 1975 ஆம் ஆண்டு அமெரிக்காவில் இந்தப் பயன்பாடுகள் தடை செய்யப்பட்டன. தாலியம்(I) சல்பேட்டு விதைகள் முளைப்பதைத் தடுப்பதன் மூலம் தாவரங்களின் வளர்ச்சியைத் தடுக்கிறது. இன்று ஆராய்ச்சி ஆய்வகத்தில் Tl+ அயனியை தயாரிக்க உதவும் முன்னோடிச் சேர்மமாக தாலியம் சல்பேட்டு பெரும்பாலும் பயன்படுத்தப்படுகிறது. அகச்சிவப்பு ஒளிக்கு வெளிப்படும் போது தாலியம் சல்பேட்டு அதிக மின் கடத்துத்திறனை வெளிப்படுத்துகிறது. நச்சுத்தன்மைதாலியம்(I) சல்பேட்டு தண்ணீரில் கரையும். இதன் நச்சு விளைவுகள் தாலியம்(I) நேர்மின் அயனியிலிருந்து பெறப்படுகின்றன. தாலியம்(I) சல்பேட்டு என்பது தனித்துவமான பண்புகளைக் கொண்ட ஒரு எளிய தூள் என்பதால், வயது வந்தவருக்கு தாலியம்(I) சல்பேட்டின் சராசரி உயிர்கொல்லும் மரண அளவு சுமார் 1 கிராம் ஆகும். தீங்கற்ற இரசாயனங்கள் என்று தவறாகப் புரிந்து கொள்ளப்பட்டு உட்கொள்ளல், உள்ளிழுத்தல் அல்லது தோலுடன் தொடர்பு கொள்வதன் மூலம் உடலுக்குள் நுழையலாம். தாலியம்(I) நேர்மின் அயனி பொட்டாசியம் மற்றும் சோடியம் நேர்மின் அயனிகளைப் போலவே உள்ளது. இவை வாழ்க்கைக்கு அவசியமானவை. தாலியம் அயனி உடல் செல்லுக்குள் நுழைந்த பிறகு, பொட்டாசியம் மற்றும் சோடியத்தை கொண்டு செல்லும் பல உடலியல் செயல்முறைகளை சீர்குலைக்கும். இதன் நச்சுத்தன்மை காரணமாக, பல மேற்கத்திய நாடுகள் வீட்டு உபயோகப் பொருட்களில் தாலியம்(I) சல்பேட்டைப் பயன்படுத்துவதைத் தடை செய்துள்ளன. மேலும் பல நிறுவனங்களும் இந்த சேர்மத்தைப் பயன்படுத்துவதை நிறுத்திவிட்டன. 500 மில்லி கிராமுக்கு மேல் மருந்தளவு எடுத்துக் கொண்டால் அது மரணத்தை விளைவிக்கும் என்று தெரிவிக்கப்படுகிறது. தாலியம்(I) சல்பேட்டு உடலில் நுழைந்த பிறகு, சிறுநீரகங்கள், கல்லீரல், மூளை மற்றும் உடலில் உள்ள பிற திசுக்களில் குவிகிறது. இசுரேல் நாட்டில் கொறித்துண்ணிகளின் எண்ணிக்கையைக் கட்டுப்படுத்த தாலியம்(I) சல்பேட்டு பயன்படுத்தப்பட்டது; 1950 ஆம் ஆண்டுகளில், இது பழுப்பு மீன் ஆந்தை காணாமல் போக வழிவகுத்ததாகவும் சந்தேகிக்கப்படுகிறது.[4] மேற்கோள்கள்
வெளி இணைப்புகள்
|
Portal di Ensiklopedia Dunia