Валянціна Савічна Бурлака

Валянціна Савічна Бурлака
Дата нараджэння	16 чэрвеня 1924(1924-06-16)
Месца нараджэння	Палкава Мыкыціўка[d], Багадухіўскі раён, Ахтырская акруга[d], Харкаўская губерня, УССР, СССР
Дата смерці	2013
Месца смерці	Гомель, Гомельская вобласць, Беларусь
Грамадзянства	Беларусь
Альма-матар	Кіеўскі нацыянальны ўніверсітэт будаўніцтва і архітэктуры
Месца працы	Гомельграмадзянпраект[d]
Партыя	КПСС
Член у	Беларускі саюз архітэктараў
Узнагароды

Валянціна Савічна Бурлака (16 чэрвеня 1924, с. Палкава Мыкыціўка  (укр.) (бел., Багадухіўскі раён, Харкаўская вобласць, УССР — 2013) — беларускі архітэктар.

Нарадзілася 16 чэрвеня 1924 года ў сяле Палкавая Мікітаўка Харкаўскай губерні. Скончыла ў 1950 годзе Кіеўскі інжынерна-будаўнічы інстытут (выкладчыкі Каракіс, Тарубараў). У тым жа годзе па накіраванні прыбыла ў Гомель, дзе з 1950 па 1980 працавала спачатку архітэктарам, а потым старэйшым архітэктарам і кіраўніком групы ў інстытуце «Гомельграмадзянпраект»^[1].

Член Саюза архітэктараў БССР з 1957 года. Член КПСС з 1962 года.

Пражывала ў Гомелі^[1]. Памерла ў 2013 годзе^[2].

Асноўныя працы ў Гомелі: гасцініца «Сож» на 200 месцаў на рагу вул. Савецкай і Сялянскай (1956—1957); планіроўка і забудова вул. Перамогі (1954^[3], у сааўтарстве з І. Ф. Бурлакам)^[4], будынак Камунбанка па вул. Камунараў, 5 (надбудова 3-га паверха і прыбудова^[5]; 1955)^[3]; 46-кватэрныя дамы на рагу вуліц Кірава і Перамогі (1957—1958); адміністрацыйны будынак па вул. Сялянская; абласная бібліятэка імя У. І. Леніна на плошчы Перамогі; паліклініка № 8 па вул. Арцёма; Будынак «Гомельграмадзянпраект» на рагу вул. Першамайская і Савецкая^[4], квартал забудовы каля стадыёна «Спартак»^[2], вытворчы будынак «Гомельграмадзянпраекта» (1961, з Ш. І. Хінчыным), навучальны (1961, з Ш. І. Хінчыным), спартыўны з басейнам (1969, з Ш. І. Хінчыным), навучальна-лабараторны (рог праспекта Перамогі і вуліцы Кірава^[5]; 1970—1979) карпусы Беларускага інстытута інжынераў чыгуначнага транспарту ў Гомелі^[3].

У шлюбе з архітэктарам Іванам Фёдаравічам Бурлакам. Мела дачку Алену (у замужжы Жукава)^[6].

Узнагароджана медалямі «За доблесную працу» (1970), «Ветэран працы» (1979); Ганаровымі граматамі і Падзякамі.

• Бурлака Валентина Саввична // Кто есть Кто в Республике Беларусь. Архитекторы Беларуси. / Редакционный совет: И. В. Чекалов (пред.) и др. — Минск: Энциклопедикс, 2014. — 140 с. — ISBN 978-985-7090-29-7. (руск.)
• Бурлака Валентина Саввична // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)
• Бурлака Валентина Саввишна // Гомель — древний и современный. Архитектура и ее создатели : [монография] / И. Г. Малков, И. И. Малков ; М-во образования Респ. Беларусь, Белорус. гос. ун-т трансп.. — Гомель: БелГУТ, 2014. — 70 с. — ISBN 978-985-554-155-5.