Войкаўская (станцыя метро)
«Войкаўская» — станцыя Замаскварэцкай лініі Маскоўскага метрапалітэна. Размешчана пад Ленінградскай шашой паміж станцыямі «Водны стадыён» і «Сокал». Выхады знаходзяцца на тэрыторыі раёна «Войкаўскі» Паўночнай адміністрацыйнай акругі горада Масквы. Станцыя калонная трохпралётная мелкага залажэння, пабудавана па тыпавым праекце. Адкрыта 31 снежня 1964 года ў складзе пляцоўкі «Сокал» — «Рачны вакзал». Названа па Чыгуналіцейным заводзе ім. П. Л. Войкава (закрыты да пачатку 2000-х гадоў). З пачатку 90-х гадоў XX стагоддзя рэгулярна падымаецца пытанне аб пераназванні станцыі. ГісторыяПершы план будаўніцтва метро ў Войкаўскім раёне з'явіўся ў 1938 годзе. Планавалася падаўжэнне Горкаўскага радыуса яшчэ на 3 станцыі ад станцыі «Сокал». Першай з іх была станцыя «Братцава», названая так па назве станцыі Малога кальца Маскоўскай чыгункі. Яе планавалася пабудаваць значна паўночней цяперашняга месцазнаходжання станцыі «Войкаўская»[6]. Потым яна згадваецца ў перспектыўнай схеме 1957 года, ужо пад назвай «Войкаўская». Зрэшты, планы будаўніцтва метро ў тыя гады часта карэктаваліся, і на розных планах сустракаюцца іншыя варыянты назвы станцыі — «Завод Войкава» і «Пасёлак Войкава»[7]. На адным з планаў 1957 года «Войкаўская» нават раздвоілася на дзве станцыі — «Акруговая» («Ленінградская») і «Завод Войкава»[7]. У 1959 годзе Савет Міністраў СССР зацвердзіў план будаўніцтва ліній Маскоўскага метрапалітэна на сямігодку (1959—1965)[7]. Будаванне метро ажыццяўлялася адкрытым метадам. Станцыя была адкрыта 31 снежня 1964 года ў складзе пляцоўкі «Сокал» — «Рачны вакзал», пасля ўводу ў эксплуатацыю якога ў Маскоўскім метрапалітэне стала 72 станцыі. Яна атрымала сваю назву па размешчаным на паверхні былым Маскоўскаму чыгуналіцейнаму заводу імя Войкава, названаму, у сваю чаргу, у гонар П. Л. Войкава (1888—1927) — расійскага рэвалюцыянера, савецкага партыйнага дзеяча, удзельніка падрыхтоўкі расстрэлу сям’і апошняга расійскага імператара Мікалая II, дыпламата, паўпрада СССР у Польшчы. Захавала таксама назву геаграфічнага аб'екта — працоўнага пасёлка «Войкавец», існавалага раней блізу завода імя Войкава. У красавіку 1965 года былі пададзены новыя прапановы па будаванні метрапалітэна на перыяд да 1970 года. Меркавалася будаванне адгалінавання ад станцыі «Войкаўская» ў Тушына, але ў 1966 годзе было вырашана адмовіцца ад гэтага (на перспектыўных схемах 1966—1967 гадоў адгалінавання ўжо няма)[7] на карысць будавання Краснапрэсненскага радыуса[8]. Пад канец 1960-х гадоў паўночная пляцоўка Горкаўска-Замаскварэцкай лініі была самай загружанай, таму для павелічэння памераў руху з лістапада 1968 года ў ранішні сама розрух арганізаваны пропуск цягнікоў без пасажыраў праз два на трэці ад станцыі «Рачны вакзал» да станцыі «Войкаўская»[9]. Па генеральным плане 1971 года меркавалася будаванне Вялікага кальца, якое павінна было прайсці праз «Войкаўскую»[8]. Аднак пазней было прынятв рашэнне, што Вялікае кальцо пройдзе праз станцыю «Сокал»[10]. У 1991 годзе быў прапанаваны праект змены назвы станцыі на «Пецярбургскую», аднак ён не быў ажыццёўлены[1][11]. Зноскі
Літаратура
|
Portal di Ensiklopedia Dunia