Зафранцузская Грэбля

Зафранцузская Грэбля
Краіна	Беларусь
Вобласць	Мінская
Раён	Пухавіцкі
Сельсавет	Пухавіцкі
Каардынаты	53°31′27″ пн. ш. 28°25′45″ у. д.HGЯO
Водныя аб’екты	Балачанка
Насельніцтва	▼4 чал. (2019);
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 1713
Аўтамабільны код	5
СААТА	6244852032

Зафранцу́зская Грэ́бля^[1] (трансліт.: Zafrancuzskaja Hreblia, руск.: Зафранцузская Гребля) — вёска ў Пухавіцкім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Пухавіцкага сельсавета.

Месціцца за 19 км на ўсход ад Мар’інай Горкі, за 70 км ад Мінска, за 22 км ад чыгуначнай станцыі Пухавічы на лініі Мінск — Асіповічы, каля ракі Балачанка.

Назва

Назва паказвае на месцазнаходжанне ад вёскі Французская Грэбля і, верагодна, звязана са збудаванай у часы вайны 1812 года грэбляй^[2].

Гісторыя

У 1885 годзе ваколіца ў Пухавіцкай воласці Ігуменскага павета Мінскай губерні^[3].

З канца лютага 1918 года тэрыторыя акупаваная войскамі Германскай імперыі. 25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. У снежні 1918 года занята Чырвонай Арміяй, з 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі яна ўвайшла ў склад Савецкай Беларусі, з 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР. У час польска-савецкай вайны ў жніўні 1919 — ліпені 1920 гадоў пад акупацыяй Польшчы (Мінская акруга ГУУЗ).

З 31 ліпеня 1920 года ў Беларускай ССР. У 1926 годзе ваколіца ў Балочанскім сельсавеце Пухавіцкага раёна^[4].

У Другую сусветную вайну з канца чэрвеня 1941 да ліпеня 1944 года акупаваная нацысцкай Германіяй. У сакавіку 1944 года вёска была спаленая, загінула 14 жыхароў. Пасля вайны вёска адноўленая^[4].

Да 29 чэрвеня 2006 года вёска ўваходзіла ў склад Краснаакцябрскага сельсавета^[5].

Насельніцтва

1897 год — 15 двароў, 139 жыхароў
1908 год — 22 двары, 124 жыхары
1917 год — 28 двароў, 176 жыхароў
1926 год — 40 двароў, 207 жыхароў
1940 год — 26 двароў, 35 жыхароў
1960 год — 44 жыхары
1999 год — 10 жыхароў
2002 год — 5 двароў, 6 жыхароў
2010 год — 6 жыхароў
2012 год — 2 гаспадаркі, 3 жыхары^[4]
2019 год — 4 жыхары

Вядомыя асобы

Альберт Іосіфавіч Котаў (нар. 1937) — беларускі гісторык.

Крыніцы

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
↑ Шимук, Татьяна. Любопытные зубры и щедрые местные жители: чем примечательны деревни Французская Гребля и Зафранцузская Гребля (руск.) (нявызн.) ?. www.sb.by (17 жніўня 2019). Праверана 1 верасня 2024.
↑ ГВБ 2013, с. 144.
↑ ^а ^б ^в ГВБ 2013, с. 145.
↑ Решение Минского областного Совета депутатов от 29 июня 2006 г. № 222 «Об упразднении Горелецкого, Краснооктябрьского, Селецкого, Сергеевичского сельсоветов и изменении границ Новоселковского, Пуховичского, Ветеревичского сельсоветов и Правдинского поссовета Пуховичского района» (руск.)

Літаратура

Зафранцузская Грэбля // Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 8: Мінская вобласць, кн. 4 / рэдкал.: Т. У. Бялова (дырэктар) і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2013. — С. 144—145. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-11-0735-9.
Памяць : Пухавіцкі раён: гісторыка-дакументальныя хронікі гарадоў і раёнаў Беларусі / [укладальнік А. А. Прановіч; рэдкалегія: А. М. Карлюкевіч і інш.]. — Мінск : Беларусь, 2003. — 748 с. — 3000 экз. ISBN 985-01-0251-9
Jelski A. Zafrancuzka grobla // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XIV: Worowo — Żyżyn (польск.). — Warszawa, 1895. — S. 256.