Керчанскі праліў

Керчанскі праліў
	укр. Керченська протока, крымска-тат. Keriç boğazı, адыг. Хы ТІуалэ
	; На беразе праліва
Характарыстыкі
Шырыня	ад 4,5 да 15 км
Даўжыня	45 км
Найбольшая глыбіня	18 м
Размяшчэнне
	45°21′ пн. ш. 36°39′ у. д.HGЯO
Вышэйстаячая акваторыя	Азоўскае мора
Раздзяляе	Азоўскае і Чорнае моры
Краіна	Украіна;
	Керчанскі праліў
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Керчанскі праліў (стараж.-грэч. Баспор Кімерыйскі) — праліў паміж Керчанскім паўвостравам на захадзе і Таманскім паўвостравам на ўсходзе, злучае Чорнае мора і Азоўскае мора.

Даўжыня каля 41 км, шырыня ад 40 да 45 км, глыбіня 5-15 м. Берагі часткова нізінныя, з пясчанымі косамі, месцамі абрывістыя і скалістыя. Зімой укрыты плывучымі ільдамі.

На заходнім беразе — буйны порт Керч, звязаны чыгуначным паромам са станцыяй Каўказ. 15 мая 2018 года адбылося ўрачыстае адкрыццё аўтамабільнай часткі Крымскага моста праз Керчанскі праліў^[1]. 23 снежня 2019 года запушчаны рух па чыгуначным мосце.

Міжнародны інцыдэнт у Керчанскім праліве адбыўся 25 лістапада 2018 года, калі Узброеныя сілы РФ і караблі Берагавой аховы Пагранічнай службы ФСБ Расіі з ужываннем зброі затрымалі караблі Ваенна-марскіх сіл Украіны, якія спрабавалі прайсці з Адэсы ў Марыупаль.

8 кастрычніка 2022 года на аўтамабільнай частцы Крымскага моста з боку Таманскага паўвострава адбыўся падрыў грузавога аўтамабіля, які пацягнуў за сабой узгаранне паліўных цыстэрн чыгуначнага састава, адбылося частковае абвальванне двух аўтамабільных пралётаў моста^[2].