Мацей Юзаф Анцута

Мацей Юзаф Анцута
рэферэндар вялікі духоўны літоўскі 4 снежня 1705 — 1710
Папярэднік	Канстанцін Феліцыян Шаняўскі[d]
Пераемнік	Ежы Казімір Анцута
біскуп віленскі з 24 кастрычніка 1722
Дыяцэзія	Віленскае біскупства
Папярэднік	Канстанцін Казімір Бжастоўскі
Пераемнік	Караль Пётр Панцажынскі
тытулярны біскуп з 1 кастрычніка 1710
Дыяцэзія	Diocese of Mosynopolis[d]
біскуп-каад’ютар віленскі з 18 чэрвеня 1717
Дзейнасць	каталіцкі святар, каталіцкі біскуп
Нараджэнне	XVII стагоддзе
Смерць	18 студзеня 1723(1723-01-18) Juchnowiec[d]
Пахаванне	Кафедральны сабор Святога Станіслава
Дынастыя	Анцуты[d]
Бацька	Адам Анцута[d]
Маці	Кацярына з Чарняўскіх[d]

Мацей Юзаф Анцута (? — 18 студзеня 1723, Юхновец) — дзеяч каталіцкага касцёла ў Вялікім Княстве Літоўскім. Родны або стрыечны брат Ежы Казіміра Анцуты.

Пробашч у Шатах, Вількаміры, Свіры, канонік інфлянцкі, смаленскі і віленскі з 1695, афіцыял віленскі. Рэферэндар духоўны літоўскі 4 снежня 1705—1717 (атрымаў пасаду дзякуючы падтрымцы Аўгуста Моцнага), тытулярны біскуп масінопальскі ў Фракіі і суфраган віленскі з 1710, кусташ віленскі з 1714, каад’ютар з 18 чэрвеня 1717. Пасля смерці ў 1722 віленскага біскупа Канстанціна Казіміра Бжастоўскага фактычна заняў яго пасаду.

У 1710 падпісаў акт Сандамірскай канфедэрацыі. Збудаваў касцёлы ў Вількаміры, Салоках, пачаў будаўніцтва парафіяльнага касцёла ў Новагародку.

Памёр па дарозе з Варшавы, дзе прыняў сенатарскую прысягу. Пахаваны ў віленскай кафедры.

• Пазднякоў В. Анцута Мацей Юзаф // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — С. 232. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.

Памылка Lua у Модуль:External_links на радку 45: assign to undeclared variable 'link'.