Музей Сярэдневякоўя (Парыж)

Музей Сярэдневякоўя
Музей Сярэдневякоўя
	фр.: musée du Moyen Âge – thermes et hôtel de Cluny
Заснаваны	17 сакавіка 1844
Адкрыты	1843
Месцазнаходжанне	6 place Paul Painlevé, Лацінскі квартал, Парыж
Наведвальнікі	217 827 чал. (2019);
Дырэктар	Séverine Lepape[d]
Адкрыты	з 09:15 па 17:45. Музей зачынены 1 студзеня, 1 мая і 25 снежня
	musee-moyenage.fr (фр.) (англ.) (ісп.)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Музе́й Сярэ́дневяко́ўя (фр.: musée du Moyen Âge – thermes et hôtel de Cluny).

Гісторыя

Поўная назва музея (літаральна: «Музей Сярэдневякоўя — тэрмы і асабняк Клюні») змяшчае кароткі пераказ гісторыі будынка: на месцы рымскіх тэрм у XIII стагоддзі будуецца манастыр ордэна Клюні, у канцы XV стагоддзя абат Жак Амбуазскі (фр.: Jacques d'Amboise) дабудоўвае да кляштара асабняк. Падчас Французскай Рэвалюцыі манастыр нацыяналізаваны, у 1832 годзе тут размяшчаецца прыватны музей, які выкуплены дзяржавай у 1843 годзе.

Экспазіцыя

Сам будынак музея з’яўляецца не апошнім яго экспанатам: як гала-раманская частка, так і сярэднявечны асабняк.

У музеі прадстаўлены:

драўляныя і каменныя скульптуры (XII—XIII стагоддзя)
габелены
вітражы
мініяцюры
вырабы з слановай косткі
прадметы побыту (замкі, ключы, манеты, інструменты)

Статуі сабора Парыжскай Божай Маці

Падчас Французскай рэвалюцыі сабор Парыжскай Божай Маці спыніў выконваць функцыі рэлігійнага збудавання. Пры гэтым якабінскі Канвент абвясціў, што «ўсе эмблемы ўсіх царстваў павінны быць сцёртыя з твару зямлі». Асобны загад Рабесп’ера прадпісваў абезгаловіць каменных каралёў з фасада сабора.

Галовы іудзейскіх цароў знайшліся толькі ў 1978 годзе падчас рамонту ў склепе Французскага банка знешняга гандлю. Да таго часу зноў асвячоны і рэстаўрыраваны ў XIX стагоддзі сабор ужо ўпрыгожвалі копіі разбураных статуй. Знойдзеныя арыгіналы прадстаўлены ў музеі Клюні.