Расійская акупацыя Мікалаеўскай вобласці
 Расійская акупацыя Мікалаеўскай вобласці — ваенная акупацыя, якая пачалася 26 лютага 2022 года пасля таго, як расійскія войскі ўварваліся ва Украіну і напалі на горад Мікалаеў і пачалі захоп і акупацыю частак Мікалаеўскай вобласці, даходзячы да Вазнясенска. Цэнтр вобласьці — Мікалаеў не быў захоплены рускімі войскамі. Аднак горад Снігураўка быў захоплены і да 10 лістапада 2022 года заставаўся пад кантролем Расіі, выконваючы функцыі адміністрацыйнага горада. Некалькі іншых невялікіх населеных пунктаў таксама былі захопленыя расійскімі войскамі. Да 11 лістапада ўкраінскія войскі вярнулі кантроль амаль над усёй вобласцю, толькі Кінбурнскі паўвостраў заставаўся пад расійскай акупацыяй.[1][2] Афіцыйная назва акупацыйнай улады — Мікалаеўская вайскова-грамадзянская адміністрацыя (руск.: Николаевская военно-гражданская администрация), створаная недзе да 13 жніўня 2022 года. АкупацыяСтварэнне АдміністрацыіРасійскія войскі занялі горад Снігураўка, які знаходзіцца прыблізна ў 60 км (37,3 мілі) ад сталіцы вобласці Мікалаева. Расія працягвае акупаваць навакольныя населеныя пункты каля мяжы з Херсонскай вобласцю, а таксама некалькі населеных пунктаў у нацыянальным парку «Белабярэжжа Святаслава». У канцы красавіка расійскія войскі падрыхтавалі рэферэндум аб інтэграцыі акупаваных тэрыторый у склад Рэспублікі Крым, а таксама аб прызначэнні губернатара гэтых абласцей.[3] Сцвярджаецца, што да 1 верасня будуць выдадзены і выдадзены расійскія пашпарты і рублі, якія ўжо аформілі і выдаюць у адміністрацыях Херсона і Запарожжа.[3][4] 27 чэрвеня 2022 года Служба бяспекі Украіны заявіла аб затрыманні былога дэпутата Мікалаеўскага гарсавета, які супрацоўнічаў з расійскімі войскамі ў Мікалаеўскай вобласці. У яго была ідэя аддзяленьня Мікалаеўскай вобласьці ад Украіны і стварэньня пры падтрымцы Расіі сэпаратысцкага анкляву пад назвай «Мікалаеўская Народная Рэспубліка». Планавалася, што сепаратысцкі анклаў будзе існаваць да таго часу, пакуль не скончыцца вайна Расіі ва Украіне, затым плануецца далучэнне «МНР» да Расіі. Расейцы нібыта таксама абяцалі калабарантам кіруючую пасаду ва ўпраўленні «МНР» у якасці ўзнагароды за працу, калі ім удасца акупаваць рэгіён.[5] 13 жніўня шматлікія расійскія дзяржаўныя інфармацыйныя агенцтвы апублікавалі, што ў Мікалаеўскай вобласці ўжо існуе адміністрацыя пад назвай Снігураўская раённая ваенна-цывільная адміністрацыя або Мікалаеўская абласная ваенна-цывільная адміністрацыя.[6] Анэксія8 жніўня 2022 года намесніца кіраўніка Херсонскай ваенна-цывільнай адміністрацыі Кацярына Губарава заявіла аб анексіі акупаваных тэрыторый Мікалаеўскай вобласці. Яна таксама заявіла, што ў некаторых акупаваных гарадах пачала працаваць расійская мабільная сувязь. Паводле яе слоў, такое рашэнне прынята ў мэтах забеспячэння насельніцтва сацыяльнымі выплатамі на «вызваленых» тэрыторыях, а таксама для наладжвання мабільнай сувязі і тэлевяшчання.[7][8] 13 жніўня 2022 года ў артыкуле, апублікаваным ТАСС, сцвярджалася, што губернатар акупаваных тэрыторый Юрый Барбашаў заявіў, што ў Снігураўцы адбудзецца рэферэндум аб далучэнні да Расіі. Рэферэндум будзе падобны да рэферэндуму ў Херсонскай вобласці.[9] 11 верасня, пасля буйнога ўкраінскага контрнаступлення, было абвешчана, што прапанаваныя рэферэндумы аб анексіі будуць адкладзеныя на «нявызначаны» тэрмін.[10][11] 30 верасня Расія афіцыйна заявіла аб анексіі Херсонскай, Запарожскай, Луганскай і Данецкай абласцей. Акупаваныя раёны Мікалаеўскай вобласці, уключаючы Снігурыўку і Аляксандраўку, увайшлі ў склад Херсонскай вобласці, на якую прэтэндуе Расія.[12] Пасля гэтага Генеральная Асамблея Арганізацыі Аб'яднаных Нацый прыняла рэзалюцыю, у якой заклікала краіны не прызнаваць тое, што яна назвала «спробай незаконнай анэксіі», і запатрабавала ад Расіі «неадкладна, цалкам і безумоўна выйсці».[13] ДэакупацыяПаведамлялася, што пасля паўднёваўкраінскага контрнаступлення расійскія войскі пакідаюць Снігурыўку і эвакуююць насельніцтва ў Крым і акупаваную Херсонскую вобласць.[14] За гэты час украінскія войскі адбілі Цярновыя Поды і Любаміраўку на захад ад акупаванага Цэнтральнага.[15] 9 лістапада міністар абароны Расіі Сяргей Шайгу заявіў аб адводзе расейскіх войскаў з правага берага Дняпра. На наступны дзень украінскія сілы зноў увайшлі ў горад Снігурыўка і паднялі ўкраінскі сцяг.[16] Некалькі іншых невялікіх населеных пунктаў заставаліся пад расейскім кантролем.[17][18] Да 11 лістапада ўкраінскія войскі вярнулі кантроль амаль над усёй вобласцю, толькі Кінбурнскі паўвостраў заставаўся пад расейскай акупацыяй.[19][20] Гл. таксама
Зноскі
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
