Сырэць (станцыя метро)

«Сырэць»
укр.: Сирець
«Сырэць»; укр.: Сирець
	Сырэцка-Пячэрская лінія
	Кіеўскі метрапалітэн
Дата адкрыцця	14 кастрычніка 2004 года
Праектная назва	Сырэцкая
Раён	Шаўчэнкаўскі
Акруга	Сырэць
Тып платформаў	астраўная
Даўжыня платформаў, м	102,0 м
Узведзена	Кіеўметрабуд
Выхад да вуліц	Стэцэнка, Ціраспальская
Час адкрыцця	5:55
Код станцыі	310
Суседнія станцыі	Дарагажычы і Мастыцкая
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сырэцка-Пячэрская лінія

умоўныя абазначэнні

ЦЧ «Вынаградар»

Маршала Грэчкі

Вынаградар

Праспект Праўды

Мастыцка

Тупік

Сырэць

Дарагажычы

Гэрцэна

Службовая галіна (праект) да Глыбочыцка

Лук’яніўска ^+М

Львоўская Брама

Залаці Варота ^+М

Палац Спорту ^+М

Службовая галінка да станцыі Хрэшчатык

Службовая галінка да станцыі Майдан Нэзалэжнасці

^+аў

Тэлычка

Паўднёвы мост праз р. Дняпро

Пазнякы ^+М

Тупік

Прамыслова

Гарбунова

Дарныцкі вакзал

Дарныцка плошча

Браварскі праспект ^+М ^+М

Сырэ́ць^{[заўв 1]}^[1] (укр.: Сире́ць, вымаўленне^ⓘ) — 43-я станцыя Кіеўскага метрапалітэна, канцавая на Сырэцка-Пячэрскай лініі, размешчана пасля станцыі Дарагажычы. Адкрыта 14 кастрычніка 2004 году. Назва — ад гістарычнай мясцовасці горада.

Канструкцыя

Станцыя глыбокага залажэння. Мае тры падземныя залы — сярэднюю і дзве залы з пасадачнымі платформамі. Залы станцыі злучаныя паміж сабой шэрагам праходаў-парталаў, якія чаргуюцца з пілонамі.

Апісанне

Пры стварэнні архітэктурнага вобраза станцыі аўтары выкарысталі шэраг прыёмаў, нетыповых для папярэдніх кіеўскіх пілонных станцый. Карнізы над пілонамі былі развіты і пакрыты перфараванымі металічнымі пласцінамі з асвятленнем. Пілоны і шляхавыя сцены абліцаваныя белым мармурам са стужкамі з квадратнай чырвонай смальты розных адценняў, якая ўзмацняе візуальны кантраст з падлогай, выкананай са светла-шэрага паліраванага граніту і габра. У месцах прымыкання пілонаў да падлогі зроблены пераход з лякальных гранітных дэталяў.

Вось цэнтральнай залы выдзелена дзвюма светлавымі вертыкалямі, створанымі калонамі з нержавеючай сталі ў тарцы на фоне вялікага пано са смальты. З процілеглага боку цэнтральнай залы ў эскалатарны нахіл накіраваны зенітныя ліхтары наземнага вестыбюля.

Маецца адзін наземны вестыбюль, злучаны са станцыяй чатырохстужачнымі аднамаршавымі эскалатарамі вытворчасці Крукаўскага вагонабудаўнічага завода.

Першы паверх вестыбюля займае пасажырская зона з касамі, на другім размешчаны тэхналагічныя памяшканні метрапалітэна. Паблізу станцыі размешчана аднайменная чыгуначная платформа прыгарадных цягнікоў і Сырэцкі лесапарк.

Недахопы станцыі

Адна з праблем — няўдалае размяшчэнне станцыі. Вакол выхаду з метро амаль няма жылых дамоў, затое ёсць вялікі, непапулярны сярод кіяўлян дэндрапарк. Побач са станцыяй размешчаны прыпынак гарадской электрычкі Сырэць.

Фотаздымкі

Цэнтральны зала станцыі
Пасадачная платформа
Пасадачная платформа
Назва станцыі на шляхавой сцяне
Кампазіцыя ў тарцы залы
Форма пілонаў
Эскалатарныя тунэлі
Наземны вестыбюль
Інтэр'ер наземнага вестыбюля
Аўтаматы папаўнення праязных бескантактавых картак

Рэжым працы

Адпраўленне першага цягніка ў напрамку:

ст. «Чырвоны хутар» — 06:00

Адпраўленне апошняга цягніка ў напрамку:

ст. «Чырвоны хутар» — 23:52

Заўвагі

↑ Афіцыйная назва станцыі — «Сырэць», аднак на схемах у вагонах цягнікоў яна працяглы час пазначалася праектнай назвай «Сырэцкая» (укр.: «Сире́цька»).